ناشی اکبر، عبدالله بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'زركلى' به 'زركلى')
    جز (جایگزینی متن - 'خليل بن احمد' به 'خليل بن احمد')
    خط ۳۷: خط ۳۷:
    عبدالله بن محمد معروف به «ابن شرشير»، مكنّى به ابوالعباس و ملقب به انبارى و مشهور به ناشى اكبر است. لقب ناشى به علت ورود زود هنگام وى در نقد آراء متكلمان بزرگ، به وى داده شده است و لقب اكبر بدين جهت است كه با ابوالحسين على بن عبدالله بن وصيف، متوفاى سال 365 هجرى كه به «الناشىء الأصغر» اشتهار داشته، اشتباه نشود.
    عبدالله بن محمد معروف به «ابن شرشير»، مكنّى به ابوالعباس و ملقب به انبارى و مشهور به ناشى اكبر است. لقب ناشى به علت ورود زود هنگام وى در نقد آراء متكلمان بزرگ، به وى داده شده است و لقب اكبر بدين جهت است كه با ابوالحسين على بن عبدالله بن وصيف، متوفاى سال 365 هجرى كه به «الناشىء الأصغر» اشتهار داشته، اشتباه نشود.


    از سال تولد ناشى اكبر اطلاع دقيقى در دست نيست و از آنجا كه زادگاه او شهر انبار عراق بوده، به انبارى ملقّب گرديده است. وى سال‌هاى متمادى در بغداد مى‌زيست و در گفته‌ها و نوشته‌هاى خود همواره به نقض سخنان شعرا و منطقيون همت داشت. ذهبى او را از بزرگان علم كلام و چهره‌هاى برجسته شعر و سران علم منطق شمرده و در قواعد زبان عربى و علم عروض توانمند دانسته است. به گفته او، ناشى اكبر ايراداتى بر قواعد خليل بن احمد در نحو وارد ساخت و در قالب مثال‌هاى ديگرى بيان كرد. تاريخنگاران، از تبحر وى در علم كلام نيز مطالبى بيان كرده‌اند.
    از سال تولد ناشى اكبر اطلاع دقيقى در دست نيست و از آنجا كه زادگاه او شهر انبار عراق بوده، به انبارى ملقّب گرديده است. وى سال‌هاى متمادى در بغداد مى‌زيست و در گفته‌ها و نوشته‌هاى خود همواره به نقض سخنان شعرا و منطقيون همت داشت. ذهبى او را از بزرگان علم كلام و چهره‌هاى برجسته شعر و سران علم منطق شمرده و در قواعد زبان عربى و علم عروض توانمند دانسته است. به گفته او، ناشى اكبر ايراداتى بر قواعد [[خلیل بن احمد|خليل بن احمد]] در نحو وارد ساخت و در قالب مثال‌هاى ديگرى بيان كرد. تاريخنگاران، از تبحر وى در علم كلام نيز مطالبى بيان كرده‌اند.


    گذشته از تعمق وى در قواعد علم كلام و تسلط وى بر قوانين علم منطق و آداب مناظره، مورخان از ذهن متبلور و درك سريع وى سخن گفته و او را فردى حاضر جواب دانسته‌اند.
    گذشته از تعمق وى در قواعد علم كلام و تسلط وى بر قوانين علم منطق و آداب مناظره، مورخان از ذهن متبلور و درك سريع وى سخن گفته و او را فردى حاضر جواب دانسته‌اند.