ابن وافد، عبدالرحمن بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۴۳: خط ۴۳:
    }}
    }}


    '''ابن ‌وافد، ابوالمُطرف عبدالرحمن بن ‌محمد عبدالکبیر بن ‌یحیی بن ‌وافد لَخمی''' (389 -467ق/999-1075م)، پزشک و داروشناس اندلسی. وی که از خاندانی اشرافی برخاسته بود، او در زمان حکمرانی مأمون  بن ‌ذی النون (429-467ق) در طلیطله می‌زیست و در بارگاه او مقام و منزلتی یافته بود.
    '''اِبْنِ وافِد، ابوالمُطرف عبدالرحمن بن ‌محمد عبدالکبیر بن ‌یحیی بن ‌وافد لَخمی''' (389 -467ق/999-1075م)، پزشک و داروشناس اندلسی. وی که از خاندانی اشرافی برخاسته بود، او در زمان حکمرانی مأمون  بن ‌ذی النون (429-467ق) در طلیطله می‌زیست و در بارگاه او مقام و منزلتی یافته بود.


    ==تحصیل==
    ==تحصیل==
    در طُلَیطُله و قُرطبه به فراگیری آثار طبیبان و حکیمان یونانی از جمله جالینوس و ارسطو پرداخت. از استادان او در طب تنها ابوالقاسم خلف بن ‌عباس زهراوی شناخته شده است.  
    در طُلَیطُله و قُرطبه به فراگیری آثار طبیبان و حکیمان یونانی از جمله [[جالینوس]] و [[ارسطو]] پرداخت. از استادان او در طب تنها [[زهراوی، خلف بن عباس|ابوالقاسم خلف بن ‌عباس زهراوی]] شناخته شده است.  


    ==تخصص==
    ==تخصص==