|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| [[پرونده:NUR00971J1.jpg|بی‌قاب|چپ|سیره و سیمای امام حسین علیه‌السلام|175px]] | | [[پرونده:NUR13496J1.jpg|بی‌قاب|چپ|حضرت مهدی(عج) فروغ تابان ولایت|175px]] |
|
| |
|
| '''سیره و سیماى امام حسین(ع)'''، ترجمه روان [[جهانبخش، جویا|جویا جهانبخش]] از کتاب «الحسين(ع): سماته و سیرته» نوشته [[حسینی جلالی، محمدرضا|سید محمدرضا حسینی جلالی]] است. نویسنده در این اثر دستاوردهاى سیر و سلوک عالمانه و نظاره محقّقانه و محدّثانه خویش را در گزارش‌هایى که «[[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]]» شامى (499-571ق) در کتاب «[[تاریخ مدینة دمشق|تاریخ دمشق]]» از سیره حسینى(ع) به دست می‌دهد، در این کتاب به شیوایى و رسایى بازگو کرده است. | | '''حضرت مهدى(عج) فروغ تابان ولايت''' اثر [[محمدی اشتهاردی، محمد|محمد محمدى اشتهاردى]]، نوشتارى است در شرح احوال و تاريخ زندگانى حضرت مهدى(ع) كه به زبان فارسى نوشته شده است. |
|
| |
|
| باب اول کتاب با ذکر روایات نام‌گذاری امام حسین(ع) توسط رسول‌الله(ص) آغاز شده است. روایات کنیه، لقب و نسب آن حضرت در عنوان شناسه‌های فردی و سپس ولادت و شهادت حضرت در عنوان تاریخ‌ها و شماره‌ها ذکر شده است. نویسنده در باب ولادت امام حسین(ع) برخلاف دیدگاه [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]] که ولادت امام را به نقل از مورخان در شب پنجم شعبان گزارش کرده، معتقد است که ولادت ایشان در پایان ربیع‌الاول بوده است؛ چراکه راویان متفق بر ولادت برادرش در نیمه ماه رمضان هستند و اجماع اهل‌بیت(ع) بر آن است که ولادت حسین «شش ماه و ده روز» پس از او بوده است. ویژگی خَلقی، خُلق عظیم، طهارت الهی و خصلت‌های دیگر ایشان در ادامه باب اول مطرح شده‌اند.
| | فصل اول كتاب به معرفى پدر و مادر امام زمان(ع) و ويژگى‌هاى ايشان پرداخته و بعد از ذكر احاديثى در مورد نيمه شعبان از جمله فرمايش [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] مبنى بر اينكه هيچ نوزادى در آن متولد نخواهد شد مگر اينكه به بركت امام مهدى(ع) مؤمن خواهد شد، توضيحاتى راجع به جعفر كذاب و اعمال او داده مى‌شود. |
|
| |
|
| در باب دوم کتاب، سیره امام حسین(ع) پیش از کربلا ذکر شده است. مباحث این باب در سه بخش زمان پیامبر(ص)، پس از ایشان و در مقام امامت طرح شده است. نویسنده امامت را بدین نحو توضیح می‌دهد: «همه اهل اسلام روایت کردهاند که پیامبر(ص) درباره حسن و حسین(ع) فرمود: «ابنای هذان إمامان، قاما أو قعدا»؛ یعنى: «این دو فرزندم، خواه ایستاده و خواه نشسته باشند (چه قیام کنند و چه قعود) امامند». اهل قبله بر این حدیث هم‌داستانند و امّت اسلامى آن را پذیرفته و خود حدیث به حد تواتر رسیده است».<span id="mp-more"> [[سیره و سیمای امام حسین علیه‌السلام|'''ادامه ...''']] | | در فصل دوم، دوران زندگى امام زمان(عج) به سه دوران كودكى، غيبت صغرى و كبرى تقسيم شده و بعد از توضيح مختصرى در مورد غيبت صغرى و نواب چهارگانه، شرح كوتاهى درباره ولايت فقيه و احاديث مربوط به آن ارائه شده است. |
| | |
| | در فصل سوم، به بيست‌وهفت پرسش پيرامون عقيده مهدویت و خصوصيات شخصى امام زمان(عج)، نشانه‌هاى ظهور، بحث رجعت و حكومت آن حضرت پاسخ داده شده است؛ به عنوان مثال، مؤلف در پاسخ به اين سؤال كه آيا عقيده به ظهور مصلح جهانى مخصوص شیعیان است؟ چنين پاسخ مى‌دهد كه اين عقيده حتى در كتب زرتشتیان، هندويان، مصرى‌ها و تورات و انجيل وجود داشته و منابعى از اهل‌سنت كه روايات متواترى در اين زمينه در آنها آمده را نام مى‌برد كه از آن جمله است: نورالابصار، الجوامع الاصول و الصواعق المحرقه.<span id="mp-more"> [[حضرت مهدی(عج) فروغ تابان ولایت|'''ادامه ...''']] |
| </span> | | </span> |
