أداء المفروض من شرح أرجوزة العروض: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - '↵↵' به ' ')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۸: خط ۲۸:
       
       
    '''أداء المفروض من شرح أرجوزة العروض''' عنوان اثری است 1 جلدی به زبان عربی با موضوع ادبیات عرب (علم عروض) از شیخ [[ابوالمجد، محمدرضا|ابوالمجد محمدرضا نجفی اصفهانی]] (۱۲۸۷ -۱۳۶۲ ق).
    '''أداء المفروض من شرح أرجوزة العروض''' عنوان اثری است 1 جلدی به زبان عربی با موضوع ادبیات عرب (علم عروض) از شیخ [[ابوالمجد، محمدرضا|ابوالمجد محمدرضا نجفی اصفهانی]] (۱۲۸۷ -۱۳۶۲ ق).
    این کتاب در واقع شرحی است از [[ابوالمجد، محمدرضا|محمدرضا بن محمدحسین بن محمدباقر بن محمدتقى ايوان كيفى تهرانى اصفهانى]] مشهور به [[ابوالمجد، محمدرضا|آقارضا اصفهانی]] بر ارجوزه عروضی علامه فقیه شیخ [[تبریزی، مصطفی|مصطفی تبریزی]] با نام «الیتیمه» که با تحقیق [[هادی‌زاده، مجید|مجید هادی‌زاده]] به چاپ رسیده است.
    این کتاب در واقع شرحی است از [[ابوالمجد، محمدرضا|محمدرضا بن محمدحسین بن محمدباقر بن محمدتقى ايوان كيفى تهرانى اصفهانى]] مشهور به [[ابوالمجد، محمدرضا|آقارضا اصفهانی]] بر ارجوزه عروضی علامه فقیه شیخ [[تبریزی، مصطفی|مصطفی تبریزی]] با نام «الیتیمه» که با تحقیق [[هادی‌زاده، مجید|مجید هادی‌زاده]] به چاپ رسیده است.
    ارجوزه شیخ [[تبریزی، مصطفی|مصطفی تبریزی]] با مقدمه‌ای کوتاه شامل 6 بیت آغاز می‌گردد و عجیب اینکه نویسنده، نامی برای آن انتخاب نکرده است؛ البته شاید کتاب دارای مقدمه منثوری بوده که مشتمل بر نام آن به یتیمه بوده باشد. درهرحال شارح نام این کتاب را «الیتیمه» ذکر کرده است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق بر کتاب، ص23</ref>
    ارجوزه شیخ [[تبریزی، مصطفی|مصطفی تبریزی]] با مقدمه‌ای کوتاه شامل 6 بیت آغاز می‌گردد و عجیب اینکه نویسنده، نامی برای آن انتخاب نکرده است؛ البته شاید کتاب دارای مقدمه منثوری بوده که مشتمل بر نام آن به یتیمه بوده باشد. درهرحال شارح نام این کتاب را «الیتیمه» ذکر کرده است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق بر کتاب، ص23</ref>
    از عبارات شارح ([[ابوالمجد، محمدرضا|آقا رضا اصفهانی]]) در مقدمه‌اش بر کتاب برمی‌آیدکه او از تبریزی درخواست کرده که چنین کتابی را بنویسد و وقتی شیخ [[تبریزی، مصطفی|مصطفی تبریزی]] این ارجوزه را به نظم بیان می‌نماید از خود [[ابوالمجد، محمدرضا|آقا رضا اصفهانی]] که از او درخواست نگارش چنین کتابی را کرده بود، درخواست شرح بر آن را می‌نماید.<ref>ر.ک: همان ؛ مقدمه نویسنده بر کتاب، ص42-43</ref>
    از عبارات شارح ([[ابوالمجد، محمدرضا|آقا رضا اصفهانی]]) در مقدمه‌اش بر کتاب برمی‌آیدکه او از تبریزی درخواست کرده که چنین کتابی را بنویسد و وقتی شیخ [[تبریزی، مصطفی|مصطفی تبریزی]] این ارجوزه را به نظم بیان می‌نماید از خود [[ابوالمجد، محمدرضا|آقا رضا اصفهانی]] که از او درخواست نگارش چنین کتابی را کرده بود، درخواست شرح بر آن را می‌نماید.<ref>ر.ک: همان ؛ مقدمه نویسنده بر کتاب، ص42-43</ref>
    آقا محمدرضا در پایان کتابش نوشته بوده «تم ا لجزء الاول من أداء المفروض فی شرح أرجوزة العروض علی ید مؤلفه [[ابوالمجد، محمدرضا|أبی المجد محمد الرضا]]-دام مجده- و یتلوه الجزء الثانی فی علم القوافی». که نشان می‌دهد او در نظر داشته جلد دوم این شرح را درباره علم قوافی بنویسد. ولی برای ما معلوم نیست که او جلد دوم را به عنوان متمم این ارجوزه نوشت و به دست ما نرسید یا مرگ میان او و این کار فاصله شد.<ref>ر.ک: مقدمه محقق بر کتاب، ص24</ref>
    آقا محمدرضا در پایان کتابش نوشته بوده «تم ا لجزء الاول من أداء المفروض فی شرح أرجوزة العروض علی ید مؤلفه [[ابوالمجد، محمدرضا|أبی المجد محمد الرضا]]-دام مجده- و یتلوه الجزء الثانی فی علم القوافی». که نشان می‌دهد او در نظر داشته جلد دوم این شرح را درباره علم قوافی بنویسد. ولی برای ما معلوم نیست که او جلد دوم را به عنوان متمم این ارجوزه نوشت و به دست ما نرسید یا مرگ میان او و این کار فاصله شد.<ref>ر.ک: مقدمه محقق بر کتاب، ص24</ref>
    نوع شرح آقا [[ابوالمجد، محمدرضا|رضا ابوالمجد]] در این اثر شرح مزجی بوده است بجز در باب علل أعاریض و ضروب که خودش در کتاب بیان کرده، انگیزه وی از عدم مزج شرح با اصل در این بخش، بر اهلش پوشیده نیست. شارح متعرض الفاظ متن و وجوه اعراب آن نشده تا موجب تشویش اذهان ناظرین نگردد.<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده بر کتاب، ص43-44</ref>
    نوع شرح آقا [[ابوالمجد، محمدرضا|رضا ابوالمجد]] در این اثر شرح مزجی بوده است بجز در باب علل أعاریض و ضروب که خودش در کتاب بیان کرده، انگیزه وی از عدم مزج شرح با اصل در این بخش، بر اهلش پوشیده نیست. شارح متعرض الفاظ متن و وجوه اعراب آن نشده تا موجب تشویش اذهان ناظرین نگردد.<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده بر کتاب، ص43-44</ref>