شرح احوال و آثار و دوبيتیهای بابا طاهر عريان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
دوبيتىهاى باباطاهر، كه از قديمىترين آثار ادبى بعد از اسلام، بشمارمیرود و بهنام «فهلويات» ناميده مىشود، خيلى ساده و روان در بحر «هزح مسدس محذوف» با لهجهاى شيرين و محلى، سروده شده كه مورد پذيرش طبع همگان قرار گرفتهاست. ترانههاى باباطاهر بسيار لطيف و پر از عواطف رقيق و احساسات پاك و ادراكاتى است كه پيدا است، تمامى نغمهها از دل برخاسته و لذا بر دل مىنشيند. باباطاهر در ابيات خود صنايع و بدايع شعرى را بكار نبرده، دوبيتىهايش اكثرا عارى از وزن صحيح رباعى و زيبوزيور شعرى است. <ref> ر.ک: همان؛ ص87</ref> | دوبيتىهاى باباطاهر، كه از قديمىترين آثار ادبى بعد از اسلام، بشمارمیرود و بهنام «فهلويات» ناميده مىشود، خيلى ساده و روان در بحر «هزح مسدس محذوف» با لهجهاى شيرين و محلى، سروده شده كه مورد پذيرش طبع همگان قرار گرفتهاست. ترانههاى باباطاهر بسيار لطيف و پر از عواطف رقيق و احساسات پاك و ادراكاتى است كه پيدا است، تمامى نغمهها از دل برخاسته و لذا بر دل مىنشيند. باباطاهر در ابيات خود صنايع و بدايع شعرى را بكار نبرده، دوبيتىهايش اكثرا عارى از وزن صحيح رباعى و زيبوزيور شعرى است. <ref> ر.ک: همان؛ ص87</ref> | ||
شرح منسوب به عينالقضات، كه در | شرح منسوب به عينالقضات، كه در يک مقدمه و پنجاه باب و خاتمهاى تنظيميافته، با عباراتى علمى و مصطلحاتى عرفانى و اشاراتى روایى و فلسفى، به رموز 421 كلمه قصار باباطاهر عريان همدانى بهطريق «قالاقول» نوشتهشده و تبويب كلمات مذكور به ابواب پنجاهگانه مزبور، گويا از ابتكارات شارح اين شرح(عينالقضات) بودهباشد. همچنانكه باباطاهر، معانى بلندى را بهناچار، در كلماتى مختصر، جاىداده كه الحق درك معانى آن، حتى براى كسانی كه جميع مراحل سلوك را پيمودهاند، مشکل بنظرمیرسد. <ref> ر.ک: پيشگفتارى بر ترجمه شرح عينالقضات؛ ص253</ref> | ||
«الفتوحات الربانية في مزج الإشارات الهمدانية»كه در بخش پنجم کتاب آمدهاست، شرح و تفسيرى است عرفانى، بر قسمتى از كلمات قصار باباطاهر همدانى كه «خطيب وزيرى، محمد بن ابراهيم» آن را به خواهش «ابو البقاء احمدى» به سال 890 قمرى، بر كلمات مذكور، نوشتهاست. شارح، ابتدا آن مقدار از كلمات باباطاهر را كه در نسخه ابو البقاء احمدى بهطور متفرق و بدون تناسب موضوع و خلاف ترتيبى كه در بخش چهارم گذشت، براى خويش، كتابت نموده و سپس آنرا، با آراء خود و اقوال بزرگان علم عرفان بهطور مزجى، آنچنان پيچيده و درهم، شرح و تفسير نموده كه دست يافتن به متن اصلى كلمات باباطاهر و تشخيص آن از شرح وزيرى، براى كسانی كه نسخه شيخ ابو البقاء را نديده و يا همه كلمات قصار باباطاهر را | «الفتوحات الربانية في مزج الإشارات الهمدانية»كه در بخش پنجم کتاب آمدهاست، شرح و تفسيرى است عرفانى، بر قسمتى از كلمات قصار باباطاهر همدانى كه «خطيب وزيرى، محمد بن ابراهيم» آن را به خواهش «ابو البقاء احمدى» به سال 890 قمرى، بر كلمات مذكور، نوشتهاست. شارح، ابتدا آن مقدار از كلمات باباطاهر را كه در نسخه ابو البقاء احمدى بهطور متفرق و بدون تناسب موضوع و خلاف ترتيبى كه در بخش چهارم گذشت، براى خويش، كتابت نموده و سپس آنرا، با آراء خود و اقوال بزرگان علم عرفان بهطور مزجى، آنچنان پيچيده و درهم، شرح و تفسير نموده كه دست يافتن به متن اصلى كلمات باباطاهر و تشخيص آن از شرح وزيرى، براى كسانی كه نسخه شيخ ابو البقاء را نديده و يا همه كلمات قصار باباطاهر را بهخاطر نداشتهباشند، مشکل بهنظرمیرسد. <ref> ر.ک: گفتارى بر كتاب الفتوحات الربانيه ؛ ص742</ref> | ||
خطیب وزیری مینویسد: | خطیب وزیری مینویسد: | ||
من اين كتاب را براى | من اين كتاب را براى تو(شیخ ابو البقاء احمدی)، بهنحو خاص و طريق علمى و براى غير تو كه سالكان مبتدى هستند، بهطريق شرح و توضيح نوشتم و از حق تعالى آرزو دارم كه نفع آن به همه دائما عائد گردد و نام كتاب را«الفتوحات الربانية في مزج الإشارات الهمدانية» گذاشتم. <ref> ر.ک: متن كتاب؛ ص744</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
خط ۶۲: | خط ۶۳: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:مقالات مهر 01 حسینی]] | [[رده:مقالات مهر 01 حسینی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده2]] |