بهجة الأسرار و معدن الأنوار: تفاوت میان نسخه‌ها

    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - ' )' به ')')
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    }}
    }}
       
       
    '''بهجة الأسرار ومعدن الأنوار''' یکی از مهم‌ترین تألیفات [[ابی‌‌الحسن، علی بن یوسف|نورالدین ابوالحسن علی بن یوسف بن جریر لخمی شطنوفی]](644-713ق)، پیرنامه‌ای است درباره [[گیلانی، عبدالقادر|محیی‌الدین ابومحمد عبدالقادر گیلانی(471 - 561ق )]].
    '''بهجة الأسرار ومعدن الأنوار''' یکی از مهم‌ترین تألیفات [[ابی‌‌الحسن، علی بن یوسف|نورالدین ابوالحسن علی بن یوسف بن جریر لخمی شطنوفی]](644-713ق)، پیرنامه‌ای است درباره [[گیلانی، عبدالقادر|محیی‌الدین ابومحمد عبدالقادر گیلانی(471 - 561ق)]].


    «پیرنامه» معادل فارسی کتاب «مقامات» یا «مناقب شیخ و عارف» است و اگر تذکره‌ها را به دو گروه عمومی و فردی تقسیم کنیم، کتاب‌های مقامات یا پیرنامه‌ها، در گروه دوم قرار می‌گیرند. تفاوت تذکره‌های عرفانی فردی با عمومی، در این است که به جای معرفی عرفای مختلف، تنها به بیان احوال و اقوال یک عارف می‌پردازد و بیشتر بر ریاضت‌ها و کرامت‌های وی، تأکید می‌شود. یکی از مشایخی که پیرنامه‌های زیادی درباره او نوشته شده، [[گیلانی، عبدالقادر|عبدالقادر گیلانی]] است<ref>حسینی، مریم؛ رجبی‌نیا، مریم، ص8</ref> که شخصیت وی را با مطالعه پیرنامه‌هایی که درباره او نوشته شده است، بهتر می‌توان شناخت<ref>ر.ک: همان، ص23</ref>.
    «پیرنامه» معادل فارسی کتاب «مقامات» یا «مناقب شیخ و عارف» است و اگر تذکره‌ها را به دو گروه عمومی و فردی تقسیم کنیم، کتاب‌های مقامات یا پیرنامه‌ها، در گروه دوم قرار می‌گیرند. تفاوت تذکره‌های عرفانی فردی با عمومی، در این است که به جای معرفی عرفای مختلف، تنها به بیان احوال و اقوال یک عارف می‌پردازد و بیشتر بر ریاضت‌ها و کرامت‌های وی، تأکید می‌شود. یکی از مشایخی که پیرنامه‌های زیادی درباره او نوشته شده، [[گیلانی، عبدالقادر|عبدالقادر گیلانی]] است<ref>حسینی، مریم؛ رجبی‌نیا، مریم، ص8</ref> که شخصیت وی را با مطالعه پیرنامه‌هایی که درباره او نوشته شده است، بهتر می‌توان شناخت<ref>ر.ک: همان، ص23</ref>.