نقطه‌ی آغاز: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نقطه‌ی آغاز''' با عنوان فرعی چهارپاره‌های نبوی، سروده‌ی استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] است. این پژوهشگر که بیش از یکصد اثر عرفانی، فلسفی و دینی دارد از دیرباز در شعر و ادب نیز دستی داشته و منظومه‌هایی را برساخته است. از اشعار قدیم او یکی مثنوی [[خُم گلرنگ]] است که اخیراً بانو [[نرگس گلپروری راد]] از شاگردان قدیمی‌استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] شرحی روانکاوانه بر مبنای اندیشه‌ها ی یونگ و کمبل بر این سروده‌ی عرفانی نوشته است به نام [[جرعه‌ای حیرت از خُم گلرنگ]]. غیر از آن نیز از برخی منابع چنین بر می‌آید که وی مثنوی‌های بلند دیگری هم داشته است، از جمله [[مثنوی محاکمه‌ی کربلا]] و نیز [[مثنوی عشق و قلم]].

امّا نقطه‌ی آغاز چهارپاره‌های نبوی است که صرفاً وجود نازنین پیامبر را دنبال می‌کند و او را در تمام مراحلی که منابع دینی از جمله کتاب قدسی و احادیث نورانی توصیف کرده‌اند به وصف و تعریف پرداخته است. نقطه‌ی آغاز نیز مفهومی‌است که از یکی از رباعیات کتاب اخذ شده و تداعی کننده‌ی حدیث مشهور صادر نخستین است که فلاسفه نیز از آن بابت سخنها گفته‌اند: «اوّل ما خلق الله العقل».

در این بین به طور حتم اشارات زیادی به عشق و علاقه‌ی شخصی نویسنده و اظهار ارادت و دوستی نیز دیده می‌شود و این نیز امری طبیعی است که تمام شاعران که در وصف حضرت ختمی‌ چیزی گفته و نوشته‌اند از ارادت و عشق خود هم سخنی به میان آورده و مهر او و شفاعتش را در روز قیامت طلب کرده‌اند، اینجا نیز از آن دست شواهد زیادی را می‌توان یافت که همین مضمون را در خود دارد. اشارات فلسفی به موقعیّت رسول گذشته از صادر نخستین و اوّل ما صدر، مقوله‌ی «لولاک لما خلقت الافلاک» نیز در خلال عرفان و فلسفه همواره مدّ نظر آگاهان قرار گرفته است، دوّمین رباعی این مجموعه به همین مطلب اشاره می‌کند ولی این تنها موردی نیست که به این مطلب توجّه می‌کند شاید در طول این رباعیات چند مورد دیگر نیز قابل ذکر باشد.

{{شعر}}

{{ب|''اعلم به کتاب حق به جز حیدر نیست''|2=''بر علم نبی به جز علی خود «در» نیست''}}