ابوعروبه، حسین بن محمد: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'سلمى' به 'سلمى') |
جز (جایگزینی متن - 'كتاب' به 'کتاب') |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
در شمار شيوخ او، مىتوان ابوكريب محمد بن علاء، سفيان بن وكيع، محمد بن بشار، مسيب بن واضح، محمد بن زنبور مكى، ايوب بن محمد وزّان، عبدالوهاب بن ضحاك، محمد بن مصفى حمصى و ابوحاتم سجستانى را نام برد. | در شمار شيوخ او، مىتوان ابوكريب محمد بن علاء، سفيان بن وكيع، محمد بن بشار، مسيب بن واضح، محمد بن زنبور مكى، ايوب بن محمد وزّان، عبدالوهاب بن ضحاك، محمد بن مصفى حمصى و ابوحاتم سجستانى را نام برد. | ||
وى پس از بازگشت به حرّان، به عنوان مفتى آن شهر پذيرفته شد و با اصرارى كه بر نهى از منكر مىورزيد، به عنوان پيشرو فقيهان حران، با ازدواج مسلمانان با زنان حرنانى كه از اهل | وى پس از بازگشت به حرّان، به عنوان مفتى آن شهر پذيرفته شد و با اصرارى كه بر نهى از منكر مىورزيد، به عنوان پيشرو فقيهان حران، با ازدواج مسلمانان با زنان حرنانى كه از اهل کتاب شمرده نمىشدند، مخالفت مىكرد. | ||
او از نظر مكتب فقهى، در زمره اصحاب حديث به شمار مىرفت و آگاهى بر علم حديث را براى فقاهت، شرطى لازم و اساسى مىدانست. وى به عنوان محدثى كه خود، شيوخ پرشمارى را درك نموده بود، به بازگفتن شنيدههاى خود پرداخت و محدثان بسيارى از نقاط گوناگون به استماع از او روى آوردند كه در ميان آنان، مشاهيرى چون ابوحاتم ابن حبان، ابواحمد بن عدى، سليمان ابن احمد طبرانى، ابوبكر ابن سنى، ابوالشيخ اصفهانى، ابوبكر محمد بن على قفّال و ابوبكر ابن مقرى ديده مىشوند. | او از نظر مكتب فقهى، در زمره اصحاب حديث به شمار مىرفت و آگاهى بر علم حديث را براى فقاهت، شرطى لازم و اساسى مىدانست. وى به عنوان محدثى كه خود، شيوخ پرشمارى را درك نموده بود، به بازگفتن شنيدههاى خود پرداخت و محدثان بسيارى از نقاط گوناگون به استماع از او روى آوردند كه در ميان آنان، مشاهيرى چون ابوحاتم ابن حبان، ابواحمد بن عدى، سليمان ابن احمد طبرانى، ابوبكر ابن سنى، ابوالشيخ اصفهانى، ابوبكر محمد بن على قفّال و ابوبكر ابن مقرى ديده مىشوند. | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
1- المنتقى من | 1- المنتقى من کتاب الطبقات. | ||
2- الأمثال السائرة التى رؤيت عن رسول الله(ص) و عن غيره. | 2- الأمثال السائرة التى رؤيت عن رسول الله(ص) و عن غيره. |