أضواء علی مناهج بعض المفسرين من زوايا علوم القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۷: خط ۲۷:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}


    '''اضواء على مناهج بعض المفسّرين من زوايا علوم القرآن''' تأليف دكتر [[عبد الحمید محمود متولى]] استاد تفسير و علوم قرآنى دانشكده‌ى مباحث اسلامى دانشگاه الأزهر پيرامون معرفى روشهاى بعضى از مفسّرين به زبان عربى به رشته تحرير در آمده است.
    '''اضواء على مناهج بعض المفسّرين من زوايا علوم القرآن''' تأليف دكتر [[عبد الحمید محمود متولى]] استاد تفسير و علوم قرآنى دانشكده‌ى مباحث اسلامى دانشگاه الأزهر پيرامون معرفى روشهاى بعضى از مفسّرين به زبان عربى به رشته تحرير در آمده است.
    خط ۳۵: خط ۳۴:


    ==گزارش محتوا==
    ==گزارش محتوا==
    در مبحث اول معانى لغوى و اصطلاحى تفسير و تأویل، تفاوت آندو و شروط لازم بر مفسّر و اقسام تفاسير مأثور و مصادر آنها، تفسير قرآن به قرآن و به سنّت بررسى و به تبيين تفسير در عهد صحابه مى‌پرداخته می‌شود.
    در مبحث اول معانى لغوى و اصطلاحى تفسير و تأویل<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: متن كتاب، ص12]</ref>، تفاوت آن دو و شروط لازم بر مفسّر و اقسام تفاسير مأثور و مصادر آنها، تفسير قرآن به قرآن و به سنّت بررسى و به تبيين تفسير در عهد صحابه مى‌پرداخته می‌شود<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86?pageNumber=72&viewType=html ر.ک: همان، ص72]</ref>.


    بعد از قرآن و سنت، كلام صحابه مصدر ديگرى برای تفسير قرآن شمرده شده و مشهورترين تفاسير از صحابه را 10 تفسير مى‌باشد. تفاسير خلفاى اربعه، ابن مسعود، [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابىّ بن كعب، زيدبن ثابت، ابوموسى اشعرى و عبدالله بن زبير. معرفى بزرگانى كه بيشترين روايات از آنها در تفاسير وجود دارد در ادامه مى‌آيد.
    بعد از قرآن و سنت، كلام صحابه مصدر ديگرى برای تفسير قرآن شمرده شده و مشهورترين تفاسير از صحابه را 10 تفسير مى‌باشد. تفاسير خلفاى اربعه، ابن مسعود، [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابىّ بن كعب، زيدبن ثابت، ابوموسى اشعرى و عبدالله بن زبير<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: همان، ص77]</ref>. معرفى بزرگانى كه بيشترين روايات از آنها در تفاسير وجود دارد در ادامه مى‌آيد.


    پس از معرفى آنها، فضائلشان، ارزش تفاسير مأثور از صحابه و تابعين و ممیّزات آنها، تعصب مذهبى، اغراض سياسى و اختلاط احاديث، از اسباب ضعف در تفاسير برشمرده و بيان می‌شود كه شروع تدوین نوشتارى تفسير در پایان قرن اول هجرى در عهد عمربن عبدالعزيز بوده است.  
    پس از معرفى آنها، فضائلشان، ارزش تفاسير مأثور از صحابه و تابعين و ممیّزات آنها، تعصب مذهبى، اغراض سياسى و اختلاط احاديث، از اسباب ضعف در تفاسير برشمرده و بيان می‌شود كه شروع تدوین نوشتارى تفسير در پایان قرن اول هجرى در عهد عمربن عبدالعزيز بوده است.  
    خط ۴۳: خط ۴۲:
    ايشان اقوال مفسّرين از صحابه و تابعين را جمع‌آورى كرده و مى‌گوید: از مزاياى تفسير در این مرحله، ضمیمه كردن روايات پيامبر اكرم(ص) در تفسير به تفاسير صحابه و تابعين، اختصار اسانيد و از نقاط ضعفشان اسناد از سلف بدون ذكر قائلينشان و ورود برخى روايات اسرائيليات مى‌باشد.
    ايشان اقوال مفسّرين از صحابه و تابعين را جمع‌آورى كرده و مى‌گوید: از مزاياى تفسير در این مرحله، ضمیمه كردن روايات پيامبر اكرم(ص) در تفسير به تفاسير صحابه و تابعين، اختصار اسانيد و از نقاط ضعفشان اسناد از سلف بدون ذكر قائلينشان و ورود برخى روايات اسرائيليات مى‌باشد.


    مهمترين تفاسير مأثور: 1. [[جامع البيان في تفسير القرآن (تفسير الطبري)|جامع البيان]] - [[طبری، محمد بن جریر بن یزید|طبرى]] 2. [[معالم التنزيل]] - لغوى 3. [[تفسير القرآن العظيم (ابن كثير)|تفسير القرآن]] - [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] 4. [[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|در المنثور]] - [[سيوطى]] مى‌باشد. پس از بررسى و معرفى مختصرى از دوران حيات، مهمترين تأليفات، جايگاه علمى آنها به تبيين تفاسيرشان پرداخته و معتقدند تفسير به رأى بر سه معنا اطلاق مى‌شود:
    مهمترين تفاسير مأثور: 1. [[جامع البيان في تفسير القرآن (تفسير الطبري)|جامع البيان]] - [[طبری، محمد بن جریر بن یزید|طبرى]] 2. [[معالم التنزيل]] - لغوى 3. [[تفسير القرآن العظيم (ابن كثير)|تفسير القرآن]] - [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] 4. [[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|در المنثور]] - [[سيوطى]] مى‌باشد<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: همان، ص118]</ref>. پس از بررسى و معرفى مختصرى از دوران حيات، مهمترين تأليفات، جايگاه علمى آنها به تبيين تفاسيرشان پرداخته و معتقدند تفسير به رأى بر سه معنا اطلاق مى‌شود:


    1. اعتقاد 2. قياس 3. اجتهاد و مورد سوّم را مقصود ما نحن فيه مى‌داند. تفسير به رأى، تفسير قرآن به اجتهاد بعد از شناخت كلام عرب و الفاظشان و دلالت آنها، با استعانت از شعر و... و وقوف بر اسباب نزول و شناخت ناسخ و منسوخ و... مى‌باشد. وى پس از بازگو كردن ادله قائلين به عدم جواز تفسير به رأى و جواب آنها، هر قسم از تفسير به رأى كه موافق قوانين زبان عربى، ادله شرعى و شرايط تفسير نباشد را جايز نمى‌داند و بعد از بيان نكاتى در تعارض تفسير مأثور و تفسير به رأى و برشمارى و معرفى اجمالى مهمترين کتاب‌هاى مشهور تفسير به رأى، در فصل بعد اهتمام در شناساندن فرقه اهل سنت و روش تفسيرى آنها داشته و در ضمن مقدمه‌اى پس از اشاره‌اى به منشأ پيدايش فرق اسلامى و انشعابشان به پنج فرقه اصلى اهل سنت، معتزله، مرجئه، شيعه و خوارج، به معرفى این فرق مى‌پردازد.
    1. اعتقاد 2. قياس 3. اجتهاد و مورد سوّم را مقصود ما نحن فيه مى‌داند<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: همان، ص142]</ref>. تفسير به رأى، تفسير قرآن به اجتهاد بعد از شناخت كلام عرب و الفاظشان و دلالت آنها، با استعانت از شعر و... و وقوف بر اسباب نزول و شناخت ناسخ و منسوخ و... مى‌باشد. وى پس از بازگو كردن ادله قائلين به عدم جواز تفسير به رأى و جواب آنها، هر قسم از تفسير به رأى كه موافق قوانين زبان عربى، ادله شرعى و شرايط تفسير نباشد را جايز نمى‌داند و بعد از بيان نكاتى در تعارض تفسير مأثور و تفسير به رأى و برشمارى و معرفى اجمالى مهمترين کتاب‌هاى مشهور تفسير به رأى<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: همان، ص165]</ref>، در فصل بعد اهتمام در شناساندن فرقه اهل سنت و روش تفسيرى آنها داشته<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: همان، ص216]</ref> و در ضمن مقدمه‌اى پس از اشاره‌اى به منشأ پيدايش فرق اسلامى و انشعابشان به پنج فرقه اصلى اهل سنت، معتزله، مرجئه، شيعه و خوارج، به معرفى این فرق مى‌پردازد<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: همان، ص225]</ref>.


    وى بر این باور است كه زيديّه فرقه‌اى از شيعه بوده و نزدیک ترين آنها به اهل سنت مى‌باشند و پس از معرفى زيديّه و مبادى اعتقادى ايشان، ديدگاه آنها نسبت به تفسير قرآن و برشمارى مهمترين كتب تفسيرى آنها، معتقد است كه شيعه امامى در تشيّعشان مبالغه و از حدود عقل و شرع تعدى كرده‌اند و از مهمترين تعاليم شيعى، مباحث عصمت، رجعت، مهدى منتظر و تقيه مى‌باشد و نهایت سعيشان را كرده‌اند تا بين آيات قرآن، مبادى و اصولشان جمع كنند. تفاسيرشان متأثر از معتزله مى‌باشد و منابع تفسير مأثور نزدشان، قرآن، احاديث نبوى و منقول از ائمه اثنى عشريّه مى‌باشد. از مهمترين كتب تفسيرى آنها [[التبيان في تفسير القرآن|البيان الجامع لكل علوم القرآن]] تأليف [[شيخ طوسى]] است. مؤلف در خاتمه به عقايد صوفيه و منهج تفسيرى آنها مى‌پردازد.
    وى بر این باور است كه زيديّه فرقه‌اى از شيعه بوده و نزدیک ترين آنها به اهل سنت مى‌باشند<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: همان، ص257]</ref> و پس از معرفى زيديّه و مبادى اعتقادى ايشان، ديدگاه آنها نسبت به تفسير قرآن و برشمارى مهمترين كتب تفسيرى آنها<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: همان، ص243]</ref>، معتقد است كه شيعه امامى در تشيّعشان مبالغه و از حدود عقل و شرع تعدى كرده‌اند و از مهمترين تعاليم شيعى، مباحث عصمت، رجعت، مهدى منتظر و تقيه مى‌باشد<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: همان، ص271]</ref> و نهایت سعيشان را كرده‌اند تا بين آيات قرآن، مبادى و اصولشان جمع كنند. تفاسيرشان متأثر از معتزله مى‌باشد و منابع تفسير مأثور نزدشان، قرآن، احاديث نبوى و منقول از ائمه اثنى عشريّه مى‌باشد. از مهمترين كتب تفسيرى آنها [[التبيان في تفسير القرآن|البيان الجامع لكل علوم القرآن]] تأليف [[شيخ طوسى]] است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: همان، ص282]</ref>. مؤلف در خاتمه به عقايد صوفيه و منهج تفسيرى آنها مى‌پردازد<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: همان، ص302]</ref>.


    ==وضعيت کتاب==
    ==وضعيت کتاب==