أدوار الفقه الإمامي: تفاوت میان نسخه‌ها

    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۵۹: خط ۵۹:
    در مرحله سوم (460 - 600ق) فقهاى بزرگى چون [[ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر|ابن براج طرابلسى]]<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=143&viewType=html ر.ک: همان، ص143]</ref>، ابوعلى طوسى<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=145&viewType=html ر.ک: همان، ص 145]</ref>، فضل بن حسن طبرسى<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=146&viewType=html ر.ک: همان، ص146]</ref>، [[قطب راوندی، سعید بن هبةالله |قطب راوندى]]<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=147&viewType=html ر.ک: همان، ص147]</ref>، ابو[[الفتوح]] رازى<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=148&viewType=html ر.ک: همان، ص148]</ref>، ابن حمزه<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=149&viewType=html ر.ک: همان، ص149]</ref>، على بن حسن حلبى<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=150&viewType=html ر.ک: همان، ص150]</ref>، [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]] حلبى<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=151&viewType=html ر.ک: همان، ص151]</ref>، کیدرى<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=152&viewType=html ر.ک: همان، ص152]</ref>، حمصى<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=153&viewType=html ر.ک: همان، ص153]</ref>، [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهر آشوب]]<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=155&viewType=html ر.ک: همان، ص155]</ref> ظهور کردند و با نگارش متون استدلالى فقه شیعه را تکامل بخشیدند اما به دلیل فشارهاى سیاسى و فتنه‌هاى مخالفان در برخى حوزه‌هاى علمى شیعه رکور و افول اتفاق افتاد. در این دوره به علم اصول و فقه الآیات توجه ویژه‌اى شد.
    در مرحله سوم (460 - 600ق) فقهاى بزرگى چون [[ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر|ابن براج طرابلسى]]<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=143&viewType=html ر.ک: همان، ص143]</ref>، ابوعلى طوسى<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=145&viewType=html ر.ک: همان، ص 145]</ref>، فضل بن حسن طبرسى<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=146&viewType=html ر.ک: همان، ص146]</ref>، [[قطب راوندی، سعید بن هبةالله |قطب راوندى]]<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=147&viewType=html ر.ک: همان، ص147]</ref>، ابو[[الفتوح]] رازى<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=148&viewType=html ر.ک: همان، ص148]</ref>، ابن حمزه<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=149&viewType=html ر.ک: همان، ص149]</ref>، على بن حسن حلبى<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=150&viewType=html ر.ک: همان، ص150]</ref>، [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]] حلبى<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=151&viewType=html ر.ک: همان، ص151]</ref>، کیدرى<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=152&viewType=html ر.ک: همان، ص152]</ref>، حمصى<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=153&viewType=html ر.ک: همان، ص153]</ref>، [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهر آشوب]]<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=155&viewType=html ر.ک: همان، ص155]</ref> ظهور کردند و با نگارش متون استدلالى فقه شیعه را تکامل بخشیدند اما به دلیل فشارهاى سیاسى و فتنه‌هاى مخالفان در برخى حوزه‌هاى علمى شیعه رکور و افول اتفاق افتاد. در این دوره به علم اصول و فقه الآیات توجه ویژه‌اى شد.


    در دوره سوم از قرن هفتم تا نیمه اول قرن یازدهم با ظهور[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادریس]] فقه شیعه توسعه وسیعى یافت.
    در دوره سوم از قرن هفتم تا نیمه اول قرن یازدهم با ظهور[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادریس]] فقه شیعه توسعه وسیعى یافت<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=246&viewType=html ر.ک: همان، ص 246]</ref>.


    در قرن هشتم 9 نفر از جمله [[تقی‌الدین حلی، حسن بن علی|ابن داود]] -حلى و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] و [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققین]] و شهید اول با تألیف مجامع گسترده فقهى به گسترش فروعات فقهى و مستدل سازى مبانى فقه پرداختند.
    در قرن هشتم 9 نفر از جمله [[تقی‌الدین حلی، حسن بن علی|ابن داود]] -حلى<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=183&viewType=html ر.ک: همان، ص 183]</ref> و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=185&viewType=html ر.ک: همان، ص185]</ref> و [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققین]]<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=188&viewType=html ر.ک: همان، ص 188]</ref> و شهید اول<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=199&viewType=html ر.ک: همان، ص 199]</ref> با تألیف مجامع گسترده فقهى به گسترش فروعات فقهى و مستدل سازى مبانى فقه پرداختند.


    در بررسى مشخصات این دوره، نویسنده به تفصیل فقهاى برجسته قرن و مؤلفات و آثار برجسته و نظام فقهى و آراى خاص هر یک را معرفى کرده است.
    در بررسى مشخصات این دوره، نویسنده به تفصیل فقهاى برجسته قرن و مؤلفات و آثار برجسته و نظام فقهى و آراى خاص هر یک را معرفى کرده است.


    در قرن 10 و اوایل قرن 11 فقهاى متعددى ظهور کردند و نویسنده، 20 نفر از آنها و سبک اجتهادى استنباطى آنها را معرفى کرده است.
    در قرن 10 و اوایل قرن 11 فقهاى متعددى ظهور کردند و نویسنده، 20 نفر از آنها و سبک اجتهادى استنباطى آنها را معرفى کرده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=217&viewType=html ر.ک: همان، ص217]</ref>.


    در دوره پنجم اخباریان ظهور کردند و نویسنده 20 نفر از آنها و سبک اجتهادى استنباطى آنها را معرفى کرده است.
    در دوره پنجم اخباریان ظهور کردند و نویسنده 20 نفر از آنها و سبک اجتهادى استنباطى آنها را معرفى کرده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=251&viewType=html ر.ک: همان، ص251]</ref>.


    [[مجلسی، محمدتقی|محمدتقى مجلسى]] اول، حر عاملى، [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فیض کاشانى]]، [[مجلسی، محمدباقر|محمدباقرمجلسى]]، [[بحرانی، سید هاشم بن سلیمان|هاشم بحرانى]]، [[تونی، عبدالله بن محمد|فاضل تونى]]، [[طریحی، فخرالدین بن محمدعلی |فخر‌الدین طریحى]]، حسین خوانسارى و جمال خوانسارى از شخصیت‌هاى بزرگ این دوره هستند و از لحاظ زمانى نیمه دوم قرن یازدهم تا اواخر قرن 12 را شامل مى‌شود مقابله با اجتهاد و اصول‌گرایى وتکیه بر حدیث‌گرایى و اعتنا به همه متون حدیثى و ضدیت با عقلانیت و عقل‌گرایى از مشخصات علماى این دوره است.
    [[مجلسی، محمدتقی|محمدتقى مجلسى]] اول<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=262&viewType=html ر.ک: همان، ص262]</ref>، حر عاملى<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=265&viewType=html ر.ک: همان، ص265]</ref>، [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فیض کاشانى]]<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=264&viewType=html ر.ک: همان، ص264]</ref>، [[مجلسی، محمدباقر|محمدباقرمجلسى]]<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=267&viewType=html ر.ک: همان، ص267]</ref>، [[بحرانی، سید هاشم بن سلیمان|هاشم بحرانى]]<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=266&viewType=html ر.ک: همان، ص266]</ref>، [[تونی، عبدالله بن محمد|فاضل تونى]]<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=274&viewType=html ر.ک: همان، ص 274]</ref>، [[طریحی، فخرالدین بن محمدعلی |فخر‌الدین طریحى]]<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=275&viewType=html ر.ک: همان، ص 275]</ref>، حسین خوانسارى<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=276&viewType=html ر.ک: همان، ص276]</ref> و جمال خوانسارى<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=277&viewType=html ر.ک: همان، ص277]</ref> از شخصیت‌هاى بزرگ این دوره هستند و از لحاظ زمانى نیمه دوم قرن یازدهم تا اواخر قرن 12 را شامل مى‌شود مقابله با اجتهاد و اصول‌گرایى وتکیه بر حدیث‌گرایى و اعتنا به همه متون حدیثى و ضدیت با عقلانیت و عقل‌گرایى از مشخصات علماى این دوره است.


    سپس دوره اوج اجتهاد با فعالیت‌های گسترده [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحید بهبهانى]] و ابتکارات اصولى او و تلاش شاگردانش به توسعه و تکامل اجتهاد شیعى و مقابله با اخبارگرایى کمک کرد و اخباریان را برای همیشه منزوى ساخت.
    سپس دوره اوج اجتهاد با فعالیت‌های گسترده [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحید بهبهانى]] و ابتکارات اصولى او و تلاش شاگردانش به توسعه و تکامل اجتهاد شیعى و مقابله با اخبارگرایى کمک کرد و اخباریان را برای همیشه منزوى ساخت<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=297&viewType=html ر.ک: همان، ص 297]</ref>.


    در دوره هفتم(1260 - 1414ق) [[شيخ انصارى|شیخ انصارى]] مکتب اجتهادى جامعى تدوین کرد و اجتهاد و عقل‌گرایى را در همه حوزه‌هاى نجف و قم و سامرا گسترش داد.
    در دوره هفتم(1260 - 1414ق) [[شيخ انصارى|شیخ انصارى]] مکتب اجتهادى جامعى تدوین کرد و اجتهاد و عقل‌گرایى را در همه حوزه‌هاى نجف و قم و سامرا گسترش داد.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=303&viewType=html ر.ک: همان، ص303]</ref>


    نویسنده، ابتکارات اصولى و فقهى و مشخصات نظام فقهى او را توضیح داده و برخى از پیروان او را در عصر حاضر مانند [[نائینی، محمدحسین|محمدحسین نائینى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|ضیاء عراقى]]، [[بروجردی، حسین|حسین بروجردى]]، [[امام خمینى(ره)|امام خمینى]]، ابوالقاسم خویى و نظام و آراى فقهى و امتیازات کلى این دوره را معرفى کرده است.
    نویسنده، ابتکارات اصولى و فقهى و مشخصات نظام فقهى او را توضیح داده و برخى از پیروان او را در عصر حاضر مانند [[نائینی، محمدحسین|محمدحسین نائینى]]<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=317&viewType=html ر.ک: همان، ص317]</ref>، [[عراقی، ضیاءالدین|ضیاء عراقى]]<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=318&viewType=html ر.ک: همان، ص318]</ref>، [[بروجردی، حسین|حسین بروجردى]]<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=323&viewType=html ر.ک: همان، ص323]</ref>، [[امام خمینى(ره)|امام خمینى]]<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=324&viewType=html ر.ک: همان، ص324]</ref>، ابوالقاسم خویى<ref>[https://noorlib.ir/book/view/803?pageNumber=327&viewType=html ر.ک: همان، ص327]</ref> و نظام و آراى فقهى و امتیازات کلى این دوره را معرفى کرده است.


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    خط ۸۱: خط ۸۱:
    [[رده: فقه و اصول]]
    [[رده: فقه و اصول]]
    [[رده: فقه (آثار کلی - اختصاصی)]]
    [[رده: فقه (آثار کلی - اختصاصی)]]
    <references />