آل شبیر خاقانی، محمدطاهر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| data-type="authorTeachers" |[[نائینی، محمدحسین|میرزا محمدحسین نائینی]] | | data-type="authorTeachers" |[[نائینی، محمدحسین|میرزا محمدحسین نائینی]] | ||
آقا ضیاءالدین عراقی | [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقی]] | ||
[[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] | [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[ | | data-type="authorWritings" |[[المحاكمات بين الكفاية و الأعلام الثلاثة]] | ||
[[أنوار الوسائل]] | |||
انوار الوحي في تفسير بعض سور الکتاب المجيد | |||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۵۱: | خط ۴۴: | ||
</div> | </div> | ||
'''محمدطاهر آل‌شبیر خاقانی''' (متوفی 1406ق)، از عالمان و فقهای آل‌خاقان و از شاگردان [[نائینی، محمدحسین|میرزا محمدحسین نائینی]] و [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] و نویسنده کتاب | '''محمدطاهر آل‌شبیر خاقانی''' (متوفی 1406ق)، از عالمان و فقهای آل‌خاقان و از شاگردان [[نائینی، محمدحسین|میرزا محمدحسین نائینی]] و [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] و نویسنده کتاب «[[المحاكمات بين الكفاية و الأعلام الثلاثة|المحاكمات بين الكفاية والأعلام الثلاثة]]». | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۰: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
پس از گذراندن دوره مقدماتی علوم دینی نزد پدرش، در سال 1344 به نجف رفت و دروس عالی فقه و اصول را از استادانی چون میرزا محمدحسین | پس از گذراندن دوره مقدماتی علوم دینی نزد پدرش، در سال 1344 به نجف رفت و دروس عالی فقه و اصول را از استادانی چون [[نائینی، محمدحسین|میرزا محمدحسین نائینی]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقی]]، [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[سید عبدالهادی شیرازی]] فراگرفت و از برخی از آنان اجازه اجتهاد را دریافت کرد. فلسفه و حکمت و عرفان را نیز از استادان بزرگ نجف آموخت. | ||
وی از آقا ضیاءالدین عراقی و عبدالمحسن خاقانی اجازه روایت گرفت و سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی از او اجازه روایت داشت. | وی از آقا ضیاءالدین عراقی و عبدالمحسن خاقانی اجازه روایت گرفت و سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی از او اجازه روایت داشت. | ||