چیتیک، ویلیام سی: تفاوت میان نسخه‌ها - ویکی‌نور، دانشنامهٔ تخصصی

خط ۲۶:

|-

|اساتید

| data-type="authorTeachers" |[[نصر، حسین|دكتر سيد حسين نصر]]

| data-type="authorTeachers" |[[نصر، سید حسین|دكتر سيد حسين نصر]]

|-

|برخی آثار

خط ۴۷:

دوران دبيرستان را در زادگاه خويش سپرى كرد و بعد از گذراندن اين مقطع تحصيلى، وارد دانشگاه گرديد و در رشته تاريخ در كالج وستر به اخذ مدرک كارشناسى نايل آمد و چون احساس نمود مطالعات تاريخى در خصوص مشرق زمين و خاورميانه، نياز مبرمى به دانستن زبان عربى دارد، براى فراگيرى آن به سرزمين لبنان مهاجرت كرد و در دانشگاه آمريكايى بيروت تحصيلات خويش را پى گرفت.

وى در اثناى اين مطالعات، به عرفان اسلامى علاقه‌مند گشت و بعد از آشنايى با [[نصر، حسین|دكتر سيد حسين نصر]] و حضور در جلسات او، اشتياقش شدت يافت. بعد از بازگشت به آمريكا، براى آشنايى با عرفان شرقى، كتاب مثنوى را كه به زبان انگليسى ترجمه شده بود، مطالعه كرد و محصول اين تلاش را در اختيار ساير علاقه‌مندان قرار داد.

وى در اثناى اين مطالعات، به عرفان اسلامى علاقه‌مند گشت و بعد از آشنايى با [[نصر، سید حسین|دكتر سيد حسين نصر]] و حضور در جلسات او، اشتياقش شدت يافت. بعد از بازگشت به آمريكا، براى آشنايى با عرفان شرقى، كتاب مثنوى را كه به زبان انگليسى ترجمه شده بود، مطالعه كرد و محصول اين تلاش را در اختيار ساير علاقه‌مندان قرار داد.

شور زايد الوصف او براى آموختن عرفان ناب اسلامى، موجب شد كه به ايران بيايد و در رشته ادبيات دانشگاه تهران مشغول تحصيل گردد. مدت اقامت او در ايران، 12 سال به درازا كشيد. وى پس از اخذ درجه دكترا در زبان و ادبيات فارسى از دانشگاه تهران در سال 1353ش در دانشگاه صنعتى شريف به تدريس علوم انسانى مشغول گرديد.

وى در طول تحصيل، با دانشوران و اديبانى چون جلال‌الدين همايى و استاد [[آشتیانی، جلال‌الدین|سيد جلال‌الدين آشتيانى]] مأنوس گرديد؛ اما كار اساسى وى با [[نصر، حسین|دكتر سيد حسين نصر]] در موضوع فلسفه و معارف اسلامى بود. پس از تأسيس انجمن فلسفه، وى نزد [[کربن، هانری|هانرى كربن]] به فراگيرى عرفان و تصوف پرداخت.

وى در طول تحصيل، با دانشوران و اديبانى چون جلال‌الدين همايى و استاد [[آشتیانی، جلال‌الدین|سيد جلال‌الدين آشتيانى]] مأنوس گرديد؛ اما كار اساسى وى با [[نصر، سید حسین|دكتر سيد حسين نصر]] در موضوع فلسفه و معارف اسلامى بود. پس از تأسيس انجمن فلسفه، وى نزد [[کربن، هانری|هانرى كربن]] به فراگيرى عرفان و تصوف پرداخت.

او كه هم اكنون در دانشگاه ايالتى نيويورك، در شهر استونى بروك، استاد گروه مطالعات تطبيقى اديان مى‌باشد، به زبان فارسى و عربى و متون كلاسيك عرفانى اين دو زبان، تسلط كامل دارد.