صانعی، سید مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها - ویکی‌نور، دانشنامهٔ تخصصی

خط ۱:

[[پرونده:NUR10482.jpg|بندانگشتی|صانعی، سید مهدی]]

{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |

|-

! نام!! data-type='authorName'|صانعی، سید مهدی

! نام!! data-type="authorName" |صانعی، سید مهدی

|-

|نام‌های دیگر

|data-type='authorOtherNames'|

| data-type="authorOtherNames" |

|-

|نام پدر

|data-type='authorfatherName'|

| data-type="authorfatherName" |

|-

|متولد

|data-type='authorbirthDate'|~~1307 ش یا 15 ق~~

| data-type="authorbirthDate" |1307ش

|-

|محل تولد

|data-type='authorBirthPlace'|

| data-type="authorBirthPlace" |روستاى مهر شهرستان سبزوار

|-

|رحلت

|data-type='authorDeathDate'|

| data-type="authorDeathDate" |فروردين ماه 1384ش

|-

|اساتید

|data-type='authorTeachers'|

| data-type="authorTeachers" |[[محمدتقى اديب نيشابورى]]

[[ميرزا احمد مدرس يزدى]]

[[فقیه سبزواری، میرزا حسین|ميرزا حسين فقيه سبزوارى]]

[[مجتبى قزوينى]]

|-

|برخی آثار

|data-type='authorWritings'|[[‏پژوهشی در تعلیم و تربیت اسلامی]]

| data-type="authorWritings" |[[‏پژوهشی در تعلیم و تربیت اسلامی]]

[[قواعد فقه: ترجمه القواعد و الفوائد]] ترجمه و نگارش

|-class='articleCode'

|- class="articleCode"

|کد مؤلف

|data-type='authorCode'|AUTHORCODE10482AUTHORCODE

| data-type="authorCode" |AUTHORCODE10482AUTHORCODE

|}

</div>

'''سيد مهدى صانعى''' در بهمن ماه سال 1307 در روستاى مهر شهرستان سبزوار ديده به جهان گشود.

'''سيد مهدى صانعى''' (1307-1384ش)، از شاگردان مرحوم [[فقیه سبزواری، میرزا حسین|فقیه سبزواری]]

== ولادت ==

در بهمن ماه سال 1307 در روستاى مهر شهرستان سبزوار ديده به جهان گشود. پدرشان به کار کشاورزی مشغول بودند و بسیار به دستورات شرعی و دینی دقت داشتند و به آنها عمل می کردند .

==~~کسب علم و دانش~~==

==تحصیلات==

دوران اوليه ابتدايى را در همان روستاى محل تولد گذراند و براى ادامه تحصيل، راهى سبزوار شد و ادامه دوران ابتدايى و قسمتى از تحصيلات دبيرستان را در آن شهر فرا گرفت.

خط ۴۱:

خط ۵۰:

در سبزوار، در پرتو تشويق پدر و علاقه خود به فراگيرى زبان عربى و علوم دينى، به مدرسه فخريه رفت و در آنجا كتاب «جامع المقدمات» را نزد مدرسان آن مدرسه آموخت.

وى به قصد ادامه تحصيل، در پاييز سال 1325ش، عازم مشهد شد و در مدرسه سليمان‌خان، حجره‌اى گرفت. براى فراگرفتن ادبيات عرب، مدتى در حوزه درس محمدتقى اديب نيشابورى حاضر شد. سپس به منظور آموختن فقه و اصول، به حوزه درس استاد حاج ميرزا احمد مدرس يزدى رفت و دو جلد «شرح لمعه» و «قوانين» را نزد ايشان فرا گرفت. [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] و قسمتى از [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] را نزد حاج شيخ هاشم قزوينى قرائت كرد و قسمت ديگر [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] را نزد آيت‌الله حاج ميرزا حسين فقيه سبزوارى خواند. در مورد دروس معارف و كلام، از محضر اساتيدى چون حاج شيخ مجتبى قزوينى و آقا ميرزا جواد آقا ~~تهرانى،~~ استفاده كرد. پس از اين دوران، براى تكميل تحصيلات خود به نجف اشرف مهاجرت نمود و چند ماه در آنجا اقامت داشت، اما به دليل اينكه آب و هواى آنجا با وضع مزاجى استاد سازگار نبود، ناچار به مشهد بازگشت.

وى به قصد ادامه تحصيل، در پاييز سال 1325ش، عازم مشهد شد و در مدرسه سليمان‌خان، حجره‌اى گرفت. براى فراگرفتن ادبيات عرب، مدتى در حوزه درس [[محمدتقى اديب نيشابورى]] حاضر شد. سپس به منظور آموختن فقه و اصول، به حوزه درس استاد حاج [[ميرزا احمد مدرس يزدى]] رفت و دو جلد «شرح لمعه» و «قوانين» را نزد ايشان فرا گرفت. [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] و قسمتى از [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] را نزد حاج شيخ هاشم قزوينى قرائت كرد و قسمت ديگر [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] را نزد آيت‌الله حاج [[فقیه سبزواری، میرزا حسین|ميرزا حسين فقيه سبزوارى]] خواند. در مورد دروس معارف و كلام، از محضر اساتيدى چون حاج شيخ [[مجتبى قزوينى]] و آقا [[ميرزا جواد آقا تهرانى]]، استفاده كرد. پس از اين دوران، براى تكميل تحصيلات خود به نجف اشرف مهاجرت نمود و چند ماه در آنجا اقامت داشت، اما به دليل اينكه آب و هواى آنجا با وضع مزاجى استاد سازگار نبود، ناچار به مشهد بازگشت.

پس از بازگشت به مشهد، در حوزه درس فقه و اصول آيت‌الله ميلانى حضور يافت و از محضر اين استاد بزرگ، بهره‌هاى فراوان برد.

خط ۶۱:

خط ۷۰:

==وفات==

ايشان در فروردين ماه ~~1384،~~ مصادف با روز شهادت امام رضا(ع)، در حالى كه قلم در دست داشت و مشغول نوشتن مقاله‌اى بود، پس از نوشتن اين جمله: ~~«خداوند متعال فرمود»~~ براى هميشه قلم را بر زمين گذاشت و جان به جان آفرين تسليم كرد.

ايشان در فروردين ماه 1384ش، مصادف با روز شهادت امام رضا(ع)، در حالى كه قلم در دست داشت و مشغول نوشتن مقاله‌اى بود، پس از نوشتن اين جمله: «"خداوند مت عال فرمود..."» براى هميشه قلم را بر زمين گذاشت و جان به جان آفرين تسليم كرد.

== آثار==