شهیدی گلپایگانی، محمدباقر: تفاوت میان نسخه‌ها

    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۹: خط ۹:
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    | data-type="authorfatherName" |سيد هاشم
    | data-type="authorfatherName" |سید هاشم
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    | data-type="authorbirthDate" |
    | data-type="authorbirthDate" |1318ق
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    | data-type="authorBirthPlace" |
    | data-type="authorBirthPlace" |روستای اسفرنجان گلپایگان
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    خط ۲۱: خط ۲۱:
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    | data-type="authorTeachers" |
    | data-type="authorTeachers" |[[مشکینی اردبیلی، علی|آیت‌الله مشکینى]]
     
    [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقى]]
     
    [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله نایینى]]
     
    [[عبدالهادى شیرازى]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    | data-type="authorWritings" |[[برنامه سعادت: ترجمه کتاب وصیت عالم ربانی [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]] قدس‌سره بفرزند خود بنام "کشف المحجه لثمره المهجه"]]  
    | data-type="authorWritings" |[[برنامه سعادت]]  
    |- class="articleCode"
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    |کد مؤلف
    خط ۳۱: خط ۳۷:
    </div>
    </div>


    '''سيد محمدباقر شهيدى گلپايگانى'''،  
    '''سید محمدباقر شهیدى گلپایگانى''' (متولد 1318ش- اسفرنجان گلپایگان)، فقیه، نویسنده، محقق، مبلغ، مترجم، نویسنده کتاب [[برنامه سعادت]]  که ترجمه کتاب [[كشف المحجة لثمرة المهجة]]  [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]] است که به عنوان وصیت برای فرزند خود محمد نوشته است.


    == ولادت ==
    == ولادت ==
    فرزند سيد هاشم، در سال 1318ق، در گلپايگان به دنيا آمد.  
    او فرزند سید هاشم، در سال 1318ق، روستای اسفرنجان از توابع گلپایگان به دنیا آمد.  


    == تحصیلات ==
    == تحصیلات ==
    مقدمات را نزد اساتيد آن شهر فراگرفت، آن‌گاه به نجف مهاجرت كرد و سطوح را نزد علماى بزرگ آن شهر، همچون [[مشکینی اردبیلی، علی|آيت‌الله مشكينى]] آموخت، سپس به سامرا رفت و از محضر آيت‌الله ميرزا عبدالهادى شيرازى استفاده نمود. در 1342ق، پس از درگذشت پدرش، به مولدش بازگشت، سپس به اصفهان رفت و نزد بزرگانى چون آيت‌الله سيد محمدصادق تلمذ كرد.
    مقدمات را نزد اساتید آن شهر فراگرفت، آن‌گاه به نجف مهاجرت کرد و سطوح را نزد علماى بزرگ آن شهر، همچون [[مشکینی اردبیلی، علی|آیت‌الله مشکینى]] آموخت، سپس به سامرا رفت و از محضر آیت‌الله میرزا [[عبدالهادى شیرازى]] استفاده نمود. در 1342ق، پس از درگذشت پدرش، به مولدش بازگشت، سپس به اصفهان رفت و نزد بزرگانى چون آیت‌الله سید محمدصادق تلمذ کرد.


    در 1345، دوباره به نجف بازگشت و از محضر آيت‌الله [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياءالدين عراقى]] و آيت‌الله اصفهانى و آيت‌الله نايينى و آيت‌الله آقا سيد ابوتراب خوانسارى استفاده‌ها نمود. وى سفرى به هندوچين (برمه) نمود و در آنجا به تبليغ احكام اسلامى پرداخت، سپس به ايران بازگشت. مدتى در اراك به انجام وظايف دينى مشغول بود.
    در 1345، دوباره به نجف بازگشت و از محضر آیت‌الله [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقى]] و آیت‌الله سیّد محمّدصادق اصفهانى و [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله نایینى]] و آیت‌الله آقا [[سید ابوتراب خوانسارى]] استفاده‌ها نمود. وى سفرى به هندوچین (برمه) نمود و در آنجا به تبلیغ احکام اسلامى پرداخت، سپس به ایران بازگشت. مدتى در اراک به انجام وظایف دینى مشغول بود.


    پس از سفرى به عتبات، به تهران آمد و به انجام وظايف دينى پرداخت. وى به همراه عده‌اى از علما و خطبا، در 1376ق، در كنگره چهاردهمين قرن ولادت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در كراچى پاکستان شركت كرد.
    پس از سفرى به عتبات، به تهران آمد و به انجام وظایف دینى پرداخت. وى به همراه عده‌اى از علما و خطبا، در 1376ق، در کنگره چهاردهمین قرن ولادت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] در کراچى پاکستان شرکت کرد.


    == آثار ==
    == آثار ==




    1. «درد و درمان»، ترجمه كتاب «الأمراض الاجتماعیة و علاجها»؛
    1. «درد و درمان»، ترجمه کتاب «الأمراض الاجتماعیة و علاجها»؛
     
    2. «راهنماى سعادت»، ترجمه کتاب «کشف المحجة»؛


    2. «راهنماى سعادت»، ترجمه كتاب «كشف المحجة»؛
    3. کتاب «نسیم الصباح»، ترجمه و شرح «دعاى صباح»؛


    3. كتاب «نسيم الصباح»، ترجمه و شرح «دعاى صباح»؛
    4. کتاب «ادعیة و تهلیلات من الآیات البینات».


    4. كتاب «ادعية و تهليلات من الآيات البينات».
    آیت‌اللّه شهیدى گلپایگانى، همچنین تقریرات درس اصول علاّ‏مه [[میر محمّدصادق خاتون آبادى]] در اصفهان را از آغاز علم اصول تا پایان بحث ضد به نگارش درآورده که نسخه خطى آن در نزد برادر زاده ایشان حجة‏الاسلام [[سیّد على‌اکبر مدنى‌زاده]] موجود است.


    == منابع مقاله ==
    == منابع مقاله ==


    کتاب اثرآفرینان، ج 3، ص 359.


    كتاب اثرآفرينان، ج 3، ص 359.
    [http://esferenjanvillage.blogfa.com/post/8 وبلاگ روستای اسفرنجان]