واعظ استرآبادی، سلطان‌حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'دستنوشت' به 'دستنوشت') |
جز (جایگزینی متن - 'خطي' به 'خطی') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
'''سلطان حسين استرآبادى''' (994-1082ق)، فرزند سلطان محمد، عالم و | '''سلطان حسين استرآبادى''' (994-1082ق)، فرزند سلطان محمد، عالم و خطیب شيعى، از شاگردان [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] است كه پس از پايان تحصيلاتش در اصفهان، به زادگاهش استرآباد بازگشت و در آنجا به تأليف كتاب و ارشاد مردمان پرداخت<ref>جهانبخش، جويا، ص237</ref> | ||
او كه پديدآورنده يكى از ترجمه و شرح‌هاى فارسى اعتقادات [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] است، از جمله عالمان متعددى است كه نشانه‌هايى از فكر و فرهنگ شيخ و خاندان او را هر يك به نحوى، در منش يا مكتوبات خود، جلوه داده‌اند. | او كه پديدآورنده يكى از ترجمه و شرح‌هاى فارسى اعتقادات [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] است، از جمله عالمان متعددى است كه نشانه‌هايى از فكر و فرهنگ شيخ و خاندان او را هر يك به نحوى، در منش يا مكتوبات خود، جلوه داده‌اند. | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
اين‌كه در يكى از پژوهش‌هاى اخير، سال فوت سلطان حسين استرآبادى در صفحه عنوان و روى جلد كتاب، 1094ق قيده شده است، ظاهراً نادرست و ناشى از اين پندار بوده است كه در ازناى حيات او را دقيقاً شصت سال و ولادت وى را دقيقاً 994ق شمرده‌اند<ref>همان</ref> | اين‌كه در يكى از پژوهش‌هاى اخير، سال فوت سلطان حسين استرآبادى در صفحه عنوان و روى جلد كتاب، 1094ق قيده شده است، ظاهراً نادرست و ناشى از اين پندار بوده است كه در ازناى حيات او را دقيقاً شصت سال و ولادت وى را دقيقاً 994ق شمرده‌اند<ref>همان</ref> | ||
فرزند سلطان حسين، سلطان ابوالحسن | فرزند سلطان حسين، سلطان ابوالحسن خطیب استرآبادى نيز از علماى عهد خود و از خطباى نامى استرآباد بوده است<ref>همان</ref> | ||
محمدصالح بن محمدتقى بن محمد اسمعيل استرآبادى در رساله شرح حال علما و ادباى استرآباد، پس از گزارش احوال سلطان حسين مى‌نويسند: | محمدصالح بن محمدتقى بن محمد اسمعيل استرآبادى در رساله شرح حال علما و ادباى استرآباد، پس از گزارش احوال سلطان حسين مى‌نويسند: «الخطیب الأديب سلطان ابوالحسن الخطیب الأسترآبادى: اديب كامل و خطیب فاضل بود. خلف مرحوم مبرور سلطان حسين واعظ مرقوم است. در عصر خود شهره آفاق و نادره زمان بود و از فيوض صحبت او در حكايات و قصص و تواريخ منتفع مى‌شدند و از علوم ادبيه و مقدمات كمال اطلاع داشت»<ref>همان</ref> | ||
== آثار == | == آثار == | ||