نهج‌البلاغة نبراس السیاسة و منهل التربیة (مقالات کنگره سوم): تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'بنياد نهج‌البلاغه' به 'بنیاد نهج‌البلاغه')
    جز (جایگزینی متن - 'خطي' به 'خطی')
    خط ۴۲: خط ۴۲:
    در مقاله دوم با عنوان "الضمان الاجتماعى كما يصوره الامام على(ع)" به قلم شيخ محمدعلى تسخيرى، به موضوع ضمان اجتماعى از ديدگاه امام(ع) پرداخته شده است. به گفته نویسنده، ضمان اجتماعى از زواياى متعددى قابل بررسى است؛ از جمله از نقطه‌نظر اقتصادى، حقوقى، امنيتى، اخلاقى، تربيتى و... اما آنچه ابتداء از كاربرد اين اصطلاح به ذهن تبادر مى‌كند، همان ضمان اقتصادى و حقوقى است و نویسنده به بررسى اين دو نوع ضمان با استفاده از فرمايشات حضرت در نهج‌البلاغه مى‌پردازد.
    در مقاله دوم با عنوان "الضمان الاجتماعى كما يصوره الامام على(ع)" به قلم شيخ محمدعلى تسخيرى، به موضوع ضمان اجتماعى از ديدگاه امام(ع) پرداخته شده است. به گفته نویسنده، ضمان اجتماعى از زواياى متعددى قابل بررسى است؛ از جمله از نقطه‌نظر اقتصادى، حقوقى، امنيتى، اخلاقى، تربيتى و... اما آنچه ابتداء از كاربرد اين اصطلاح به ذهن تبادر مى‌كند، همان ضمان اقتصادى و حقوقى است و نویسنده به بررسى اين دو نوع ضمان با استفاده از فرمايشات حضرت در نهج‌البلاغه مى‌پردازد.


    مقاله سوم با عنوان "نقض شبهة الاضافات فى نهج‌البلاغة" به قلم سيد عبدالزهراء الحسينى الخطيب؛ مؤلف كتاب مصادر نهج‌البلاغة و اسانيده، به يكى از شبهاتى كه درباره نهج‌البلاغه مطرح شده پاسخ داده مى‌شود.
    مقاله سوم با عنوان "نقض شبهة الاضافات فى نهج‌البلاغة" به قلم سيد عبدالزهراء الحسينى الخطیب؛ مؤلف كتاب مصادر نهج‌البلاغة و اسانيده، به يكى از شبهاتى كه درباره نهج‌البلاغه مطرح شده پاسخ داده مى‌شود.


    توضيح اينكه از جمله شبهاتى كه درباره نهج‌البلاغه مطرح شده اين است كه برخى با استناد به كلام سيد رضى در پايان نهج‌البلاغه كه گفته است:...عزم را بر اين جزم نموديم كه در آخر هر بخشى برگ‌هاى سفيدى بيفزاييم تا از قلم افتاده‌ها را برگيريم و چيزهايى را كه بعد به دست مى‌آوریم پيرو آن‌ها كنيم... اين شبهه را مطرح كرده‌اند كه پس از سيد رضى اضافاتى به نهج‌البلاغه راه يافته كه نوشته خود سيد رضى نمى‌باشد و توسط ديگران بدان افزوده شده است و باعث شده كتاب اين‌گونه حجيم گردد.
    توضيح اينكه از جمله شبهاتى كه درباره نهج‌البلاغه مطرح شده اين است كه برخى با استناد به كلام سيد رضى در پايان نهج‌البلاغه كه گفته است:...عزم را بر اين جزم نموديم كه در آخر هر بخشى برگ‌هاى سفيدى بيفزاييم تا از قلم افتاده‌ها را برگيريم و چيزهايى را كه بعد به دست مى‌آوریم پيرو آن‌ها كنيم... اين شبهه را مطرح كرده‌اند كه پس از سيد رضى اضافاتى به نهج‌البلاغه راه يافته كه نوشته خود سيد رضى نمى‌باشد و توسط ديگران بدان افزوده شده است و باعث شده كتاب اين‌گونه حجيم گردد.