ابن دبیثی، محمد بن سعید: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۶۳:

وى ادبيات را نزد استادانى چون مصدق بن شبيب، قرائات را نزد مشايخى چون ابوبكر بن باقلانى و ابن كيال و فلسفه و اصول و كلام را نزد مجيرالدين محمود بن مبارك و ابوالحسن بن بوقى كه از فقهاى شافعى بودند، فراگرفت. گفته‌اند كه مشايخ حديث وى بالغ بر صدها تن بوده‌اند. او بسيارى از آنان را در «ذيل» خود ذكر كرده است كه از آن جمله‌اند:

1. [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابوالفرج ابن جوزى]]؛

# [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابوالفرج ابن جوزى]]؛

# ابن ابى‌الفوارس؛

2. ابن ابى‌الفوارس؛

# ابوبكر حازمى؛

# ابن مندائى؛

3. ابوبكر حازمى؛

# ابن مخلد ازدى؛

# ابن كتانى؛

4. ابن مندائى؛

# ابن شاتيل.

5. ابن مخلد ازدى؛

6. ابن كتانى؛

7. ابن شاتيل.

گاهى وى از مشايخ ساير مراكز علمى چون اصفهان و دمشق اجازه روايت و گاه متون نوشته‌هاى آنان را دريافت مى‌كرد كه از جمله آنان مى‌توان از ابوالمواهب ابن صُصْرى ياد كرد. میان ابن دبيثى و برخى از مشايخ او چون ابوموسى مدينى اصفهانى رابطه‌اى متقابل بود و مقام وى نزد استادانش در حدى بود كه از وى حديث نقل می‌كردند.

خط ۸۵:

خط ۷۹:

==آثار==

1. ذيل تاريخ مدينة السلام بغداد؛

# ذيل تاريخ مدينة السلام بغداد؛

# تاريخ واسط (منسوب به وى)؛

2. تاريخ واسط (منسوب به وى)؛

# معجم شيوخ ابن دبيثى (منسوب به وى).

3. معجم شيوخ ابن دبيثى (منسوب به وى).

خط ۱۰۰:

خط ۹۲:

[[رده:زندگی‌نامه]]

[[رده:اسفند(98)]]