انصاری اراکی، محمدابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'سيد‌' به 'سيد‌ ')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    خط ۲۱: خط ۲۱:
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    | data-type="authorTeachers" |[[صدر، محمدباقر|سيد‌‎محمدباقرصدر]]
    | data-type="authorTeachers" |[[صدر، محمدباقر|سيد‌ ‎محمدباقرصدر]]


    [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]
    [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]


    [[حکیم، محسن|سيد‌‎ محسن حكيم]]  
    [[حکیم، محسن|سيد‌ ‎ محسن حكيم]]  


    [[خویی، سید ابوالقاسم|آيت‌اللَّه خويى]]
    [[خویی، سید ابوالقاسم|آيت‌اللَّه خويى]]
    خط ۴۵: خط ۴۵:


    == تحصیلات ==
    == تحصیلات ==
    وى، پس از سپرى كردن دوران كودكى و خواندن درس فارسی و مقدمات و ادبيات به قم آمده و سطوح وسطى و عالى را در قم از مدرسين حوزه فراگرفته و در سن بيست و يك سالگى در سال 1336ش، به نجف اشرف مهاجرت نموده و مدت پانزده سال در آن‌جا اقامت كرد و از محضر آيات عظام آن‌جا، همچون مرحوم [[صدر، محمدباقر|سيد‌ ‎محمدباقرصدر]] و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] و حاج [[حکیم، محسن|سيد‌‎ محسن حكيم]] و بالاخص [[خویی، سید ابوالقاسم|آيت‌اللَّه خويى]]، فقه و اصول آموخت و از طرف اين بزرگان، موفق به دريافت اجازه شد. وى، در سال 1350ش، برابر 1392ق، به ایران مراجعت كرد و اقامت در قم و حوزه علميه را اختيار كرد و به تدريس فقه و اصول و مباحثات علمى پرداخت.
    وى، پس از سپرى كردن دوران كودكى و خواندن درس فارسی و مقدمات و ادبيات به قم آمده و سطوح وسطى و عالى را در قم از مدرسين حوزه فراگرفته و در سن بيست و يك سالگى در سال 1336ش، به نجف اشرف مهاجرت نموده و مدت پانزده سال در آن‌جا اقامت كرد و از محضر آيات عظام آن‌جا، همچون مرحوم [[صدر، محمدباقر|سيد‌ ‎محمدباقرصدر]] و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] و حاج [[حکیم، محسن|سيد‌ ‎ محسن حكيم]] و بالاخص [[خویی، سید ابوالقاسم|آيت‌اللَّه خويى]]، فقه و اصول آموخت و از طرف اين بزرگان، موفق به دريافت اجازه شد. وى، در سال 1350ش، برابر 1392ق، به ایران مراجعت كرد و اقامت در قم و حوزه علميه را اختيار كرد و به تدريس فقه و اصول و مباحثات علمى پرداخت.


    وى، در زمانى كه در عراق بود، علاوه بر تدريس در حوزه‌هاى علميه نجف و كربلا، امام جماعت مسجد بالاى سر مرقد مطهر حضرت ابا عبدالله الحسين(ع) بود.
    وى، در زمانى كه در عراق بود، علاوه بر تدريس در حوزه‌هاى علميه نجف و كربلا، امام جماعت مسجد بالاى سر مرقد مطهر حضرت ابا عبدالله الحسين(ع) بود.