اردبیلی، محمد بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها

    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    | data-type="authorTeachers" |
    | data-type="authorTeachers" |محمدعلى بن احمد بن حسین استرآبادى
     
    جعفر بن عبدالله بن ابراهیم كمره‌اى
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    | data-type="authorWritings" |
    | data-type="authorWritings" |[[جامع الرواة و إزاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد]]
    |- class="articleCode"
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    |کد مؤلف
    خط ۳۵: خط ۳۷:
    </div>
    </div>


    '''محمد بن على اردبيلى''' رجال‌شناس و فقیه شهير امامى قرن دوازدهم و مؤلف جامع الرواة است.
    '''محمد بن على اردبيلى''' (متولد 1101ق)، رجال‌شناس و فقیه شهير امامى قرن دوازدهم و مؤلف [[جامع الرواة و إزاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد|جامع الرواة]] است.


    ==تولد==
    ==تولد==
    ایشان در سال 1101ق ديده به جهان گشود.
    ایشان در سال 1101ق ديده به جهان گشود. وى اهل اردبيل بود ولى خود در نجف و كربلا اقامت داشت.


    درباره زندگى و فعالیت‌های علمى وى آگاهى‌هاى اندكى موجود است و همان نيز بيشتر بر اساس اطلاعاتى است كه در اجازه [[علامه مجلسى]] به وى آمده و يا در مطالبى است كه توسط آقا رضى قزوینى بر ظهر نسخه «[[جامع الرواة و ازاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد|جامع الرواة]]» مندرج است.
    درباره زندگى و فعالیت‌های علمى وى آگاهى‌هاى اندكى موجود است و همان نيز بيشتر بر اساس اطلاعاتى است كه در اجازه [[علامه مجلسى]] به وى آمده و يا در مطالبى است كه توسط آقا رضى قزوینى بر ظهر نسخه «[[جامع الرواة و ازاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد|جامع الرواة]]» مندرج است.


    ==اساتید==
    ==اساتید==
    وى اهل اردبيل بود ولى خود در نجف و كربلا اقامت داشت. مهمترين استاد وى، جعفر بن عبدالله بن ابراهیم كمره‌اى است كه به گفته خود او، بر حديث، تفسير، فقه و اصول، كلام و حكمت آگاه بوده و اردبيلى در تمامى این علوم، از او بهره برده است.
    مهمترين استاد وى، جعفر بن عبدالله بن ابراهیم كمره‌اى است كه به گفته خود او، بر حديث، تفسير، فقه و اصول، كلام و حكمت آگاه بوده و اردبيلى در تمامى این علوم، از او بهره برده است.


    از ديگر استادان وى، محمد على بن احمد بن حسین استرآبادى را مى‌توان نام برد. [[علامه مجلسى]] نيز از مشايخ اوست و در اجازه‌اى كه در 17 ذيقعده 1098 به وى داده، از او با عنوان «المولى الفاضل الكامل الصالح» ياد كرده است. از اين‌رو مى‌توان گفت كه وى در آن زمان، داراى مدارج بلند علمى بوده است.
    از ديگر استادان وى، محمدعلى بن احمد بن حسین استرآبادى را مى‌توان نام برد. [[علامه مجلسى]] نيز از مشايخ اوست و در اجازه‌اى كه در 17 ذيقعده 1098 به وى داده، از او با عنوان «المولى الفاضل الكامل الصالح» ياد كرده است. از اين‌رو مى‌توان گفت كه وى در آن زمان، داراى مدارج بلند علمى بوده است.


    اين كه او در چه تاريخى به اصفهان آمده است، مشخص نيست. تنها مى‌توان گفت كه به هنگام صدور اجازه مجلسى، نمى‌بايست سنش از 40 سال كمتر بوده باشد. به روايت آقا رضى قزوینى، او در كربلا درگذشته است.
    اين كه او در چه تاريخى به اصفهان آمده است، مشخص نيست. تنها مى‌توان گفت كه به هنگام صدور اجازه مجلسى، نمى‌بايست سنش از 40 سال كمتر بوده باشد. به روايت آقا رضى قزوینى، او در كربلا درگذشته است.