سراج‌الدین ارموی، محمود بن ابی‌بکر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'با' به 'با') |
جز (جایگزینی متن - 'ج‌ا' به 'ج‌ا') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
ارموی از شاگردان کمال‌الدین یوسف بود و در فلسفه، حکمت، فقه و اصول تبحر زیادی داشت. از جمله شاگردان او خواجه صفی‌الدین هندی را می‌توان نام برد.<ref>ر.ک: دولتآبادی، عزیز، ج1، ص125</ref> | ارموی از شاگردان کمال‌الدین یوسف بود و در فلسفه، حکمت، فقه و اصول تبحر زیادی داشت. از جمله شاگردان او خواجه صفی‌الدین هندی را می‌توان نام برد.<ref>ر.ک: دولتآبادی، عزیز، ج1، ص125</ref> | ||
سراج‌الدین ارموی در اواخر عمر در قونیه زندگی می‌کرد. این دوران مصادف است با افاضات ملای رومی (جلال‌الدین محمد مولوی متوفای 672). سراج‌الدین در اوایل، منکر مقام و جایگاه معنوی او بود ولی پس از مدتی جزو مریدانش شد و در تشییع جنازه‌اش شرکت کرد. او قصیده‌ای را در تشییعجنازه مرادش خواند که دو بیت زیر جزء آن شعر است؛<ref>ر.ک: همان</ref> | |||
{{شعر}}{{ب|''کاش آن روز که در پای تو شد خار اجل''|2=''دست گیتی بزدی تیغ هلاکم بر سر''}}{{ب|''تا در این روز جهان بی تو ندیدی چشمم''|2=''این منم بر سر خاک تو که خاکم بر سر''}}{{پایان شعر}} | {{شعر}}{{ب|''کاش آن روز که در پای تو شد خار اجل''|2=''دست گیتی بزدی تیغ هلاکم بر سر''}}{{ب|''تا در این روز جهان بی تو ندیدی چشمم''|2=''این منم بر سر خاک تو که خاکم بر سر''}}{{پایان شعر}} | ||