آداب النفوس: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'هگ' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'پنااه' به 'پناهگاه') |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =7065 | | کتابخانۀ دیجیتال نور =7065 | ||
| کتابخوان همراه نور =11054 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
خط ۵۰: | خط ۵۱: | ||
#كسى كه اهل عنايت به خویش باشد و فهم تجربه به وى ارزانى شده باشد، خير و شر را مىشناسد و مىداند كه از كجاست و چگونه است و... | #كسى كه اهل عنايت به خویش باشد و فهم تجربه به وى ارزانى شده باشد، خير و شر را مىشناسد و مىداند كه از كجاست و چگونه است و... | ||
#بيدارى و تيقظ، اصل هر خيرى است و غفلت، اصل هر شرى. | #بيدارى و تيقظ، اصل هر خيرى است و غفلت، اصل هر شرى. | ||
#شخص متوكل در تمامى حاجات دنيوى و اخروى خود به خدا تكيه دارد و از هر چه غير خداست، قطع امید مىكند، چون فقط خداوند را ملجأ و | #شخص متوكل در تمامى حاجات دنيوى و اخروى خود به خدا تكيه دارد و از هر چه غير خداست، قطع امید مىكند، چون فقط خداوند را ملجأ و پناهگاه خود مىداند. انسان متوكل هيچگاه به دنيا التفات نكرده و هرگز خوف كسى را به دل راه نمىدهد. ايمان بدون توكل معنايى ندارد و همانطورىكه ايمان داراى مراتب است، توكل هم داراى مراتب و درجات است. | ||
محاسبى در «کتاب التوهم» مىكوشد تا توهمات و انديشههاى ناصواب و غلط را دربارهى معاد حذف كرده و نظريه صحيح و عالى را جاىگزين آن كند. وى ابتدا، دربارهى كيفيت نزع موت و سكرات آن، رؤيت ملك الموت و تمثل او بهصورتهاى مختلف، آمدن دو ملك و نحوهى سؤالات آنها بحث مىكند، سپس دربارهى نفخ صور و مردن و سپس زنده شدن تمام موجودات و قيام انسان در پيشگاه حضرت احديت و حشر و نشر و حساب و کتاب و جزاء و سؤال و میزان و صراط و شفاعت و اعراف و بهشت و دوزخ سخن مىگوید و بالاخره با بحث از اكرام نمودن خداوند بندگان خویش را و وصف مائده رحمانى، کتاب را به پایان مىبرد. | محاسبى در «کتاب التوهم» مىكوشد تا توهمات و انديشههاى ناصواب و غلط را دربارهى معاد حذف كرده و نظريه صحيح و عالى را جاىگزين آن كند. وى ابتدا، دربارهى كيفيت نزع موت و سكرات آن، رؤيت ملك الموت و تمثل او بهصورتهاى مختلف، آمدن دو ملك و نحوهى سؤالات آنها بحث مىكند، سپس دربارهى نفخ صور و مردن و سپس زنده شدن تمام موجودات و قيام انسان در پيشگاه حضرت احديت و حشر و نشر و حساب و کتاب و جزاء و سؤال و میزان و صراط و شفاعت و اعراف و بهشت و دوزخ سخن مىگوید و بالاخره با بحث از اكرام نمودن خداوند بندگان خویش را و وصف مائده رحمانى، کتاب را به پایان مىبرد. |