موسوی گرمارودی، سید علی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'تاجي' به 'تاجی') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'شهیدی، جعفر' به 'شهیدی، سید جعفر') |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
از 1348ش، بهعنوان دبير در اداره آموزش و پرورش به كار پرداخت. همچنين در اداره برنامهها در وزارت آموزش و پرورش «برنامه آئين نگارش كل كشور» را نوشت. مدتى نزد شهيد آيتالله [[مطهری، مرتضی|مرتضى مطهرى]] «شرح منظومه» را آموخت. در 1352ش، به واسطه فعالیتهای انقلابى عليه رژيم پهلوى، توسط ساواک دستگير شد و چهار سال به زندان افتاد. او پس از رهايى، شرح ماجراى دستگيرى و زندانى شدن خود را طى مقالهاى در روزنامه «كيهان» تحت عنوان «از دوزخ بگو» در 1357ش، منتشر كرد. او پس از آزادى، چاپ دوم مجموعه شعر «عبور» و سپس «سايهسار نخل ولايت» و آنگاه «سرود رگبار» را منتشر كرد. | از 1348ش، بهعنوان دبير در اداره آموزش و پرورش به كار پرداخت. همچنين در اداره برنامهها در وزارت آموزش و پرورش «برنامه آئين نگارش كل كشور» را نوشت. مدتى نزد شهيد آيتالله [[مطهری، مرتضی|مرتضى مطهرى]] «شرح منظومه» را آموخت. در 1352ش، به واسطه فعالیتهای انقلابى عليه رژيم پهلوى، توسط ساواک دستگير شد و چهار سال به زندان افتاد. او پس از رهايى، شرح ماجراى دستگيرى و زندانى شدن خود را طى مقالهاى در روزنامه «كيهان» تحت عنوان «از دوزخ بگو» در 1357ش، منتشر كرد. او پس از آزادى، چاپ دوم مجموعه شعر «عبور» و سپس «سايهسار نخل ولايت» و آنگاه «سرود رگبار» را منتشر كرد. | ||
گرمارودى تحصيلات خود را در مقطع فوق ليسانس در رشته ادبيات در دانشگاه تهران ادامه داد. پاياننامه او با عنوان «جوشش و كوشش در شعر» بود كه با راهنمايى استاد سيد ضياءالدين سجادى به انجام رسيد. بعد تحصيلات خود را در مقطع دكترا در همان دانشگاه پى گرفت و موفق به اخذ دانشنامه دكتراى ادبيات شد. موضوع رساله دكتراى وى، «زندگى و شعر اديبالممالك فراهانى» بود كه با راهنمايى [[شهیدی، جعفر|دكتر سيد جعفر شهيدى]] به انجام رسيد. اين اثر بعدها بهصورت كتاب منتشر شد و تاكنون نيز دو بار تجديد چاپ گرديده است. | گرمارودى تحصيلات خود را در مقطع فوق ليسانس در رشته ادبيات در دانشگاه تهران ادامه داد. پاياننامه او با عنوان «جوشش و كوشش در شعر» بود كه با راهنمايى استاد سيد ضياءالدين سجادى به انجام رسيد. بعد تحصيلات خود را در مقطع دكترا در همان دانشگاه پى گرفت و موفق به اخذ دانشنامه دكتراى ادبيات شد. موضوع رساله دكتراى وى، «زندگى و شعر اديبالممالك فراهانى» بود كه با راهنمايى [[شهیدی، سید جعفر|دكتر سيد جعفر شهيدى]] به انجام رسيد. اين اثر بعدها بهصورت كتاب منتشر شد و تاكنون نيز دو بار تجديد چاپ گرديده است. | ||
دكتر موسوى گرمارودى با پيروزى انقلاب اسلامى، همراه طاهره صفارزاده، شاعر معاصر، «كانون فرهنگى نهضت اسلامى» را تأسيس كرد و به سمت دبيرى كانون منصوب شد. مدتى نيز سرپرست انتشارات فرانكلين و مدير عامل افست گرديد. حدود هشت ماه نيز مشاور فرهنگى و سخنگوى وزارت پست و تلگراف و تلفن شد. از 15 فروردينماه 1359ش، با سمت مشاور مطبوعاتى و فرهنگى رئيس جمهور در دوران رياست جمهورى بنىصدر مشغول به كار گرديد، اما چند ماه بعد، از سمت مشاور مطبوعاتى استعفا داد. پس از فرار ابوالحسن بنىصدر، به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى بازگشت؛ زيرا كارمند رسمى آنجا بود. مدت دو سال بر اثر همكارى كه سابقاً با بنىصدر داشت، مورد آزار و اذيت قرار گرفت و خانهنشين شد. بعدها مجله ادبى «گلچرخ» را بنيان نهاد كه بهطور ماهنامه انتشار مىيافت. از 1378 تا 1382ش، با سمت رايزن فرهنگى به تاجیكستان رفت. | دكتر موسوى گرمارودى با پيروزى انقلاب اسلامى، همراه طاهره صفارزاده، شاعر معاصر، «كانون فرهنگى نهضت اسلامى» را تأسيس كرد و به سمت دبيرى كانون منصوب شد. مدتى نيز سرپرست انتشارات فرانكلين و مدير عامل افست گرديد. حدود هشت ماه نيز مشاور فرهنگى و سخنگوى وزارت پست و تلگراف و تلفن شد. از 15 فروردينماه 1359ش، با سمت مشاور مطبوعاتى و فرهنگى رئيس جمهور در دوران رياست جمهورى بنىصدر مشغول به كار گرديد، اما چند ماه بعد، از سمت مشاور مطبوعاتى استعفا داد. پس از فرار ابوالحسن بنىصدر، به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى بازگشت؛ زيرا كارمند رسمى آنجا بود. مدت دو سال بر اثر همكارى كه سابقاً با بنىصدر داشت، مورد آزار و اذيت قرار گرفت و خانهنشين شد. بعدها مجله ادبى «گلچرخ» را بنيان نهاد كه بهطور ماهنامه انتشار مىيافت. از 1378 تا 1382ش، با سمت رايزن فرهنگى به تاجیكستان رفت. |