رباعیات عمر خیام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ن' به 'ه‌ن') |
جز (جایگزینی متن - 'ت‌گ' به 'ت‌گ') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
{{شعر}}{{ب|''خیام اگر ز باده مستی خوش باش''|2='' با ماهرخی اگر نشستی خوش باش''}}{{ب|''چون عاقبت کار جهان نیستی است''|2=''انگار که نیستی چو هستی خوش باش''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص70 </ref>. | {{شعر}}{{ب|''خیام اگر ز باده مستی خوش باش''|2='' با ماهرخی اگر نشستی خوش باش''}}{{ب|''چون عاقبت کار جهان نیستی است''|2=''انگار که نیستی چو هستی خوش باش''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص70 </ref>. | ||
شیوه و سبک بیان رباعیات [[خیام، عمر بن ابراهیم|خیام]] «در نهایت فصاحت و بلاغت است و در سلاست و روانی مانند آب است؛ ساده و از تصنع و تکلّف، فرسنگها دور است و در پی آرایش سخن خود نیست و صنعت شاعری به خرج نمی‌دهد، تخیّلات شاعرانه نمی‌جوید، همه متوجه معانی است که منظور نظر اوست». اما با همه درستی سخن، باید گفت که این رباعیات موجود، خالی از صنایع بدیعی و زیبایی‌های کلام نیست و هرجا که | شیوه و سبک بیان رباعیات [[خیام، عمر بن ابراهیم|خیام]] «در نهایت فصاحت و بلاغت است و در سلاست و روانی مانند آب است؛ ساده و از تصنع و تکلّف، فرسنگها دور است و در پی آرایش سخن خود نیست و صنعت شاعری به خرج نمی‌دهد، تخیّلات شاعرانه نمی‌جوید، همه متوجه معانی است که منظور نظر اوست». اما با همه درستی سخن، باید گفت که این رباعیات موجود، خالی از صنایع بدیعی و زیبایی‌های کلام نیست و هرجا که صنعت‌گری به استحکام و زیبایی کمک کرده، از آوردن آنها کوتاهی نشده است؛ مثلاًاین رباعی:{{شعر}}{{ب|''ای دل! همه اسباب جهان خواسته گیر''|2=''باغ طربت به سبزه آراسته گیر''}}{{ب|''وانگاه بر آن سبزه، شبی چون شبنم''|2=''بنشسته و بامداد، برخاسته گیر''}}{{پایان شعر}} | ||
که چندین نوع صنعت، از مراعات نظیر تا مطابقه در آن می‌توان دید<ref>ر.ک: همان، ص63</ref>. | که چندین نوع صنعت، از مراعات نظیر تا مطابقه در آن می‌توان دید<ref>ر.ک: همان، ص63</ref>. | ||