تاریخ‌نامه طبری (پیش از اسلام): تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'ش‎ه' به 'ش‌ه')
    جز (جایگزینی متن - 'ه‎ن' به 'ه‌ن')
    خط ۴۶: خط ۴۶:
    تاریخ‌نامه طبری ترجمه اثر‎ مورخ و مفسر معروف [[طبری، محمد بن جریر|محمد‎ بن‎ جریر طبری]] (متوفی 310ق)، صاحب اثر معروف أخبار الأمم و الملوك می‌باشد که تحت‎ عنوان‎ تاریخ طبری از سوی مرحوم ابوالقاسم پاینده به فارسی ترجمه‎ شده است. بر اساس تاریخ طبری، در روزگار سامانیان، [[بلعمی، محمد بن محمد|ابوعلی‎ محمد بن محمد بن عبدالله بلعمی]] (متوفی 363‎ق)، کتاب‎ معروف تاریخ بلعمی را ساخت. اینک نیز از تاریخ‌نامه طبری، به‎ همت [[روشن، محمد|محمد روشن]] تصحیح جدید و کامل‌تری (نسبت به‎ تصحیحات قبلی) با افزودن تعلیقات و توضیحات در‎ اختیار دانش‌پژوهان قرار گرفته است. نقطه نظرات مصحح در مورد کیفیت انتساب ترجمه تاریخ طبری به‎ [[بلعمی، محمد بن محمد|ابوعلی بلعمی]] و به‌طور کلی نقش [[بلعمی، محمد بن محمد|بلعمی]] در فرآیند ترجمه این‎‎ اثر‎ قابل توجه است.<ref>ر.ک: تبریزنیا، مجتبی، ص32</ref>.
    تاریخ‌نامه طبری ترجمه اثر‎ مورخ و مفسر معروف [[طبری، محمد بن جریر|محمد‎ بن‎ جریر طبری]] (متوفی 310ق)، صاحب اثر معروف أخبار الأمم و الملوك می‌باشد که تحت‎ عنوان‎ تاریخ طبری از سوی مرحوم ابوالقاسم پاینده به فارسی ترجمه‎ شده است. بر اساس تاریخ طبری، در روزگار سامانیان، [[بلعمی، محمد بن محمد|ابوعلی‎ محمد بن محمد بن عبدالله بلعمی]] (متوفی 363‎ق)، کتاب‎ معروف تاریخ بلعمی را ساخت. اینک نیز از تاریخ‌نامه طبری، به‎ همت [[روشن، محمد|محمد روشن]] تصحیح جدید و کامل‌تری (نسبت به‎ تصحیحات قبلی) با افزودن تعلیقات و توضیحات در‎ اختیار دانش‌پژوهان قرار گرفته است. نقطه نظرات مصحح در مورد کیفیت انتساب ترجمه تاریخ طبری به‎ [[بلعمی، محمد بن محمد|ابوعلی بلعمی]] و به‌طور کلی نقش [[بلعمی، محمد بن محمد|بلعمی]] در فرآیند ترجمه این‎‎ اثر‎ قابل توجه است.<ref>ر.ک: تبریزنیا، مجتبی، ص32</ref>.


    محمد‎ روشن‎ در‎ درآمد کوتاهی قبل از پیشگفتار‎ که‎ به‎‎ تصحیحات و چاپ‎های قبلی خود از تاریخ‌نامه طبری اشاره‎ می‌کنند، چکیده‌ای از تفحصات خود را چنین باز نموده‌اند: «سپاس‎ و آزادی خدای را‎ که‎ تاریخ‌نامه‎ طبری که به‎نادرست در پاره‌ای از نگاشته‌های‎ پارسی،‎ تاریخ بلعمی خوانده شده است و من به‎فراخی در پیشگفتار خود از این انتساب ناروا سخن رانده‌ام و باز نموده‌ام‎ که‎ [[بلعمی، محمد بن محمد|ابو‎علی محمد بن محمد بن بلعمی]] از پایه و مایه‎ دانش‎ بهره‌ای چندان نداشته و در این کار واسطه‌ای بیش‎ نبوده است و ترجمه ناب این اثر از دبیران و منشیان دانشمند‎ و گمنام‎ دیوان‎ سامانیان بوده است و سه تن یا سه گروه در این کار‎ اهتمام‎ ورزیده‌اند و به‌احتمال بسیار از کار همدیگر آگاهی نداشته‌اند»<ref>ر.ک: همان</ref>.
    محمد‎ روشن‎ در‎ درآمد کوتاهی قبل از پیشگفتار‎ که‎ به‎‎ تصحیحات و چاپ‎های قبلی خود از تاریخ‌نامه طبری اشاره‎ می‌کنند، چکیده‌ای از تفحصات خود را چنین باز نموده‌اند: «سپاس‎ و آزادی خدای را‎ که‎ تاریخ‌نامه‎ طبری که به‌نادرست در پاره‌ای از نگاشته‌های‎ پارسی،‎ تاریخ بلعمی خوانده شده است و من به‎فراخی در پیشگفتار خود از این انتساب ناروا سخن رانده‌ام و باز نموده‌ام‎ که‎ [[بلعمی، محمد بن محمد|ابو‎علی محمد بن محمد بن بلعمی]] از پایه و مایه‎ دانش‎ بهره‌ای چندان نداشته و در این کار واسطه‌ای بیش‎ نبوده است و ترجمه ناب این اثر از دبیران و منشیان دانشمند‎ و گمنام‎ دیوان‎ سامانیان بوده است و سه تن یا سه گروه در این کار‎ اهتمام‎ ورزیده‌اند و به‌احتمال بسیار از کار همدیگر آگاهی نداشته‌اند»<ref>ر.ک: همان</ref>.


    وی در ادامه به شرح و تفصیل دلایل و شواهد خود بر‎ این‎ مدعا‎ می‌پردازد که دلیل اول را وجود دو گونه مقدمه تازی و فارسی بر سر نسخه‌ها‎ و شاهد‎ دیگر‎ را تفاوت‎های فاحش شیوه‎ نگارش و روایت نسخه‌ها نسبت به یکدیگر می‌داند. ایشان، افزون بر‎ استنباط‎ها‎ و دریافت‎های خود در خصوص سه‌گانه‎ بودن روایت‎های تاریخ‌نامه، به تردیدها و دریافت‎های پیشگامان‎ تحقیقات‎ ادبی‎ و تاریخی‎ در ایران، از جمله [[قزوینی، محمد|علامه محمد قزوینی]] و [[بهار، محمدتقی|محمدتقی ملک‌الشعرای بهار]] اشاره می‌کند‎ که‎ آنها نیز متوجه‎ چندگونگی نسخه‌های تاریخ‌نامه طبری شده بوده‌اند. مصحح‎ دانشمند کتاب پس‎ از‎ ایراد‎ دلایل و استنباط‎های خود به این‎ نتیجه پیش‎گفته می‌رسد:
    وی در ادامه به شرح و تفصیل دلایل و شواهد خود بر‎ این‎ مدعا‎ می‌پردازد که دلیل اول را وجود دو گونه مقدمه تازی و فارسی بر سر نسخه‌ها‎ و شاهد‎ دیگر‎ را تفاوت‎های فاحش شیوه‎ نگارش و روایت نسخه‌ها نسبت به یکدیگر می‌داند. ایشان، افزون بر‎ استنباط‎ها‎ و دریافت‎های خود در خصوص سه‌گانه‎ بودن روایت‎های تاریخ‌نامه، به تردیدها و دریافت‎های پیشگامان‎ تحقیقات‎ ادبی‎ و تاریخی‎ در ایران، از جمله [[قزوینی، محمد|علامه محمد قزوینی]] و [[بهار، محمدتقی|محمدتقی ملک‌الشعرای بهار]] اشاره می‌کند‎ که‎ آنها نیز متوجه‎ چندگونگی نسخه‌های تاریخ‌نامه طبری شده بوده‌اند. مصحح‎ دانشمند کتاب پس‎ از‎ ایراد‎ دلایل و استنباط‎های خود به این‎ نتیجه پیش‎گفته می‌رسد: