۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ه‌ع' به 'ه‌ع'
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ت' به 'ه‌ت') |
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ع' به 'ه‌ع') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
مطلب دوم اینکه اگر استدلال به قرآن کریم باشد (که در آن آیات مورد استفاده در موضوع امامت بسیار یافت می‌شود)، باید شأن نزول آیات مربوطه بسیار مورد توجه قرار گیرد؛ بدین ترتیب که شأن نزول آیات، از طریق اهل سنت روایت شده باشد و اگر استدلال به‌وسیله عقل باشد، باید قوانین و احکام کلی عقل لحاظ شود و خارج از این قوانین بحث صورت نگیرد و اگر استدلال از سنت صورت می‌گیرد، باید از کتب اهل سنت برگرفته شده باشد<ref>ر.ک: همان، ص11-10</ref>. | مطلب دوم اینکه اگر استدلال به قرآن کریم باشد (که در آن آیات مورد استفاده در موضوع امامت بسیار یافت می‌شود)، باید شأن نزول آیات مربوطه بسیار مورد توجه قرار گیرد؛ بدین ترتیب که شأن نزول آیات، از طریق اهل سنت روایت شده باشد و اگر استدلال به‌وسیله عقل باشد، باید قوانین و احکام کلی عقل لحاظ شود و خارج از این قوانین بحث صورت نگیرد و اگر استدلال از سنت صورت می‌گیرد، باید از کتب اهل سنت برگرفته شده باشد<ref>ر.ک: همان، ص11-10</ref>. | ||
مطلب سوم، اهمیت بحث از امامت است و اینکه این بحث نسبت به مباحث دیگر، از حساسیت و اهمیت بسزایی برخوردار است و ضرورت دارد مباحث امامشناسی را پیگیری کنیم و از این بحث کنیم که چه کسی پس از پیامبر اکرم(ص) | مطلب سوم، اهمیت بحث از امامت است و اینکه این بحث نسبت به مباحث دیگر، از حساسیت و اهمیت بسزایی برخوردار است و ضرورت دارد مباحث امامشناسی را پیگیری کنیم و از این بحث کنیم که چه کسی پس از پیامبر اکرم(ص) به‌عنوان جانشین معین گردید است<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>. | ||
جلد اول کتاب در نگاه کلی ابتدا به طرح ادله نقلی از قرآن و سنت، برای اثبات امامت و ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] پرداخته و سپس ادله عقلی بر این مدعا را مطرح می‌سازد و سپس به طرح و رد ادله مثبت خلافت ابوبکر می‌پردازد و در نهایت به طرح ادله اثبات امامت سایر ائمه اطهار(ع) و مباحثی پیرامون امام مهدی(عج) می‌پردازد. | جلد اول کتاب در نگاه کلی ابتدا به طرح ادله نقلی از قرآن و سنت، برای اثبات امامت و ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] پرداخته و سپس ادله عقلی بر این مدعا را مطرح می‌سازد و سپس به طرح و رد ادله مثبت خلافت ابوبکر می‌پردازد و در نهایت به طرح ادله اثبات امامت سایر ائمه اطهار(ع) و مباحثی پیرامون امام مهدی(عج) می‌پردازد. | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
حدیث دار، چهارمین دلیل برای اثبات بحث امامت است که پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «إن هذا أخي و وصيي و خليفتي فيكم، فاسمعو له و أطيعوا». اولین مطلب مورد بحث در این روایت بحث سندی آن است که مؤلف با بیان اسناد و طرق گوناگون این روایت، توثیق و قطعیت صدور آن را اثبات می‌کند. سپس وارد بحث دلالی این آیه می‌شود و با بیان ویژگیهای خاص این روایت نسبت به روایات دیگر، به سه مورد از ویژگیهای ممتاز این روایت نسبت به سایر ادله می‌پردازد و در ادامه به ذکر نظرات بزرگان از علمای اهل سنت درباره این روایت می‌پردازد که مؤید مدعای امامیه در اثبات ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] با روایت مزبور است<ref>ر.ک: همان، ص95-126</ref>. | حدیث دار، چهارمین دلیل برای اثبات بحث امامت است که پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «إن هذا أخي و وصيي و خليفتي فيكم، فاسمعو له و أطيعوا». اولین مطلب مورد بحث در این روایت بحث سندی آن است که مؤلف با بیان اسناد و طرق گوناگون این روایت، توثیق و قطعیت صدور آن را اثبات می‌کند. سپس وارد بحث دلالی این آیه می‌شود و با بیان ویژگیهای خاص این روایت نسبت به روایات دیگر، به سه مورد از ویژگیهای ممتاز این روایت نسبت به سایر ادله می‌پردازد و در ادامه به ذکر نظرات بزرگان از علمای اهل سنت درباره این روایت می‌پردازد که مؤید مدعای امامیه در اثبات ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] با روایت مزبور است<ref>ر.ک: همان، ص95-126</ref>. | ||
پنجمین دلیل مطرحشده در این بحث، حدیث شریف غدیر است، که به مقتضای نزول آیه شریف تبلیغ: '''يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ''' ﴿المائدة: 67﴾. پیامبر اکرم در روز غدیر مأمور شد که بزرگترین پیام رسالت خویش را به امت برساند و آن معرفی [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] | پنجمین دلیل مطرحشده در این بحث، حدیث شریف غدیر است، که به مقتضای نزول آیه شریف تبلیغ: '''يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ''' ﴿المائدة: 67﴾. پیامبر اکرم در روز غدیر مأمور شد که بزرگترین پیام رسالت خویش را به امت برساند و آن معرفی [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] به‌عنوان جانشین و ولی امر امت بود که در این راستا حضرت بر بالای منبری از جهاز شتران رفت و دست [[امام على(ع)|علی(ع)]] را در مقابل امت بالا برد و فرمود: «من كنت مولاه فإن عليا مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه» (هرکس من مولای او هستم، از این پس علی مولای اوست؛ خدایا دوست دوستدار او باش و دشمن دشمن او). | ||
سپس مؤلف، وجوه گوناگون استدلال به این روایت بر ولایت [[امام على(ع)|حضرت امیر(ع)]] را تشریح می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص127-156</ref>. | سپس مؤلف، وجوه گوناگون استدلال به این روایت بر ولایت [[امام على(ع)|حضرت امیر(ع)]] را تشریح می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص127-156</ref>. | ||