۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
نهاية الظهور (شرح فارسی رساله هياكل النور سهروردی) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۶ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۰۶
، ۶ سپتامبر ۲۰۱۹جایگزینی متن - 'ی‌م' به 'ی‌م'
جز (جایگزینی متن - 'ل‌ا' به 'ل‌ا') |
جز (جایگزینی متن - 'ی‌م' به 'ی‌م') |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
در این رساله، مؤلّف در دو جا از آثار دیگر خود یاد مىکند: نخست در برگ 47 که از رساله «الكشف الأعظم في الاسم الأعظم» نام مىبرد و دو دیگر در برگ 114 است که از تفسیر سوره توحید خود یاد مىکند<ref>ر.ک: همان، ص29</ref>. | در این رساله، مؤلّف در دو جا از آثار دیگر خود یاد مىکند: نخست در برگ 47 که از رساله «الكشف الأعظم في الاسم الأعظم» نام مىبرد و دو دیگر در برگ 114 است که از تفسیر سوره توحید خود یاد مىکند<ref>ر.ک: همان، ص29</ref>. | ||
تنها نسخه | تنها نسخه باقی‌مانده از نهاية الظهور به خط مؤلّف به شماره «3560 ف» در کتابخانه ملّى موجود است<ref>ر.ک: همان، ص41</ref>. این نسخه اساس کار تصحیح متن بوده است. شیوه تصحیح بر استنساخ، پاراگرافبندى و اعرابگذارى و نیز بر افزودن برخى کلمات و عبارات در داخل [] براى قابل فهمتر شدن آن قرار داشته است. | ||
درباره منابع مورد استفاده [[اخگر حیدرآبادی، قاسم علی|قاسمعلى اخگر]] در تألیف این کتاب مىتوان گفت که دقّت او در نقل منابع و تصریح به نام مؤلّفان و آثارشان درخور تحسین است؛ امّا از میان این منابع، در نخستین گام، شرحهاى نگاشته قطبالدّین محمود شیرازى (م 710ق) و جلال‌الدّین دوانى (م 908ق) بر حكمة الإشراق و هياكل النّور سهروردى شایسته ذکرند. افزون بر اینها، منابع [[اخگر حیدرآبادی، قاسم علی|قاسمعلى اخگر]] در نگارش این اثر، در یک نگاه کلّى، عبارتند از: | درباره منابع مورد استفاده [[اخگر حیدرآبادی، قاسم علی|قاسمعلى اخگر]] در تألیف این کتاب مىتوان گفت که دقّت او در نقل منابع و تصریح به نام مؤلّفان و آثارشان درخور تحسین است؛ امّا از میان این منابع، در نخستین گام، شرحهاى نگاشته قطبالدّین محمود شیرازى (م 710ق) و جلال‌الدّین دوانى (م 908ق) بر حكمة الإشراق و هياكل النّور سهروردى شایسته ذکرند. افزون بر اینها، منابع [[اخگر حیدرآبادی، قاسم علی|قاسمعلى اخگر]] در نگارش این اثر، در یک نگاه کلّى، عبارتند از: | ||