أسرار المعارف: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ی‌گ' به 'ی‌گ') |
جز (جایگزینی متن - 'ی‌ش' به 'ی‌ش') |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''أسرار المعارف'''، آخرین تألیف [[صفی‌علی‌شاه، محمدحسن بن محمدباقر|حاج میرزا حسن اصفهانی]]، ملقب به [[صفی‌علی‌شاه، محمدحسن بن محمدباقر| | '''أسرار المعارف'''، آخرین تألیف [[صفی‌علی‌شاه، محمدحسن بن محمدباقر|حاج میرزا حسن اصفهانی]]، ملقب به [[صفی‌علی‌شاه، محمدحسن بن محمدباقر|صفی‌علی‌شاه]]، از مشهورترین مشایخ و بزرگان متصوفه و از جمله فضلا و بزرگان عرفای سلسله نعمتاللهی است که شاعری توانا و عارفی مطلع بوده و سلسله صفیعلیشاهی را بنیان نهاد. | ||
کتاب به دستور هادی مولوی گیلانی (وفاعلی) نوشته شده است. | کتاب به دستور هادی مولوی گیلانی (وفاعلی) نوشته شده است. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
وی سپس از مدعیان و جماعتی که در عمر خود بهجز فکر لقمه و لباس از حلال و حرام اندوهی نداشته و بر بزرگانی همچون محی‌الدین و رکنالدین سمنانی طعن وارد کردند، نالیده و آنان را از جنس مدرسین معقول و منقولی دانسته که از بوی مطبخ همسایه قوت گرفته و ناطقه یافته‌اند و معتقد است: «در صد قرن، یکی چون علاءالدوله سمنانی نیاید و روزگار چون محی‌الدین یکی یاد ننماید»<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/34839/1/11 ر.ک: همان، ص11]</ref>. | وی سپس از مدعیان و جماعتی که در عمر خود بهجز فکر لقمه و لباس از حلال و حرام اندوهی نداشته و بر بزرگانی همچون محی‌الدین و رکنالدین سمنانی طعن وارد کردند، نالیده و آنان را از جنس مدرسین معقول و منقولی دانسته که از بوی مطبخ همسایه قوت گرفته و ناطقه یافته‌اند و معتقد است: «در صد قرن، یکی چون علاءالدوله سمنانی نیاید و روزگار چون محی‌الدین یکی یاد ننماید»<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/34839/1/11 ر.ک: همان، ص11]</ref>. | ||
وی در ادامه، ضمن تقسیم مدعیان حقیقت، به بیان این نکته پرداخته است که انقیاد و عبودیت حقیقی، بر پنج اصل استوار است: حاضر شدن عبدبه خدمت مولا در همه اوقات شبانهروز (که به زبان شرع آن را نماز می‌گویند)؛ کف نفس از هر چیزی که عبدرا از حضور مولا کسل کند و دیرتر حاضر شود (که در زبان شرع به آن روزه گفته | وی در ادامه، ضمن تقسیم مدعیان حقیقت، به بیان این نکته پرداخته است که انقیاد و عبودیت حقیقی، بر پنج اصل استوار است: حاضر شدن عبدبه خدمت مولا در همه اوقات شبانهروز (که به زبان شرع آن را نماز می‌گویند)؛ کف نفس از هر چیزی که عبدرا از حضور مولا کسل کند و دیرتر حاضر شود (که در زبان شرع به آن روزه گفته می‌شود)؛ صرف نمودن مال مولا که به او داده در راه محبت مولا (که در زبان شرع به آن زکات گفته می‌شود)؛ شناختن مراتب عبودیت و دریافتن نکات و دقایق ارادت که با مراعات آن حدود، به بالاترین درجه قرب می‌رسد (که منظور حج میباشد) و دوستی اهلبیت و خواص و اتباع مولا (که در زبان شرع، به آن ولایت گفته می‌شود). در ادامه، به توضیح هریک از این امور در شریعت و ارکان، اجزا و شرایط آن پرداخته شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/34839/1/17 ر.ک: همان، ص17-19]</ref>. | ||
در ادامه، به بیان اوصاف اهل طریقت و انسان کامل پرداخته شده است که از جمله آنها عبارت است از اینکه: خودرو و خودسر نباشد؛ اظهار منیت به داشتن علم و کمال و مقامی نکند؛ با کسی سخن به وقاحت نگوید؛ حرام نخورد؛ گوش به تهمت و غیبت و لغو و کذب ندهد و...<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/34839/1/21 ر.ک: همان، ص21-22]</ref>. | در ادامه، به بیان اوصاف اهل طریقت و انسان کامل پرداخته شده است که از جمله آنها عبارت است از اینکه: خودرو و خودسر نباشد؛ اظهار منیت به داشتن علم و کمال و مقامی نکند؛ با کسی سخن به وقاحت نگوید؛ حرام نخورد؛ گوش به تهمت و غیبت و لغو و کذب ندهد و...<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/34839/1/21 ر.ک: همان، ص21-22]</ref>. | ||