بنت‌الشاطی، عایشه: تفاوت میان نسخه‌ها

عایشه عبدالرحمن، معروف به بنت‎الشاطی، از اندیشمندان جهان عرب و قرآن‎پژوهان معاصر‎ است که آرای قرآن‎شناختی او در چند دهه اخیر همواره مورد توجه‎ دانشمندان و محققان در حوزه‎ قرآن‎‎شناسی بوده است. مطابق آنچه خود او گفته، در روش تفسیر از مکتب ادبی، که استادش امین خولی آن را ترویج می‎کرد، تأثیرپذیر بوده است. بنابراین می‎توان گفت که‎ کتاب «تفسیر بیانی»، که یکی از مهم‎ترین آثار اوست، حاصل باروری اندیشه او با آموزه‎های امین خولی است. مهم‎ترین مبانی و اصول قرآن‎شناختی وی در این تفسیر عبارتند از: وحدت موضوعی سوره‎های دفعی‎النزول و هر‎یک‎ از واحدهای نزول در دیگر سوره‎ها؛ عدم وجود ترادف در قرآن؛ عدم تحمیل قواعد دستوری بر قرآن؛ تأکید بر روش مراجعه متقابل (داور قرار دادن سیاق آیات در فهم‎ نصوص‎ قرآن)<ref>ر.ک: کریمی‎نیا، مرتضی، ص83-‎84</ref>.

ارتباط تنگاتنگ‎ مباحث‎ قرآنی با مباحث ادبی از نظر بنت‎الشاطی به‎گونه‎ای است‎ که‎ می‎گوید: «وقتی علوم عربی تدریس می‎‎کردم،‎ آن‎ را با بیان قرآنی استوار می‎ساختم‎ و بعدا‎ که مباحث قرآنی را تدریس می‎کردم، آن را با علوم عربی استوار‎ می‎‎کردم»<ref>ر.ک: همان</ref>.