مجموعه‌ای از آثار عطار نیشابوری: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR13971J1.jpg | عنوان =مجموعه‌ای از آثار عطار نیشابوری...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
مجموعه‌ای از آثار عطار نیشابوری | |||
'''مجموعه‌ای از آثار عطار نیشابوری'''، مشتمل بر شش اثر منظوم منسوب به محمد بن ابراهیم عطار نیشابوری (متوفی 627ق)، به نامهای پندنامه، بیسرنامه، بلبلنامه، سیفصل، نزهت الأحباب و بیان الارشاد (مفتاح الاراده) میباشد که با تصحیح و مقدمه احمد خوشنویس منتشر شده است. | '''مجموعه‌ای از آثار عطار نیشابوری'''، مشتمل بر شش اثر منظوم منسوب به محمد بن ابراهیم عطار نیشابوری (متوفی 627ق)، به نامهای پندنامه، بیسرنامه، بلبلنامه، سیفصل، نزهت الأحباب و بیان الارشاد (مفتاح الاراده) میباشد که با تصحیح و مقدمه احمد خوشنویس منتشر شده است. | ||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
'''احمد است اینجا احد ای مرد کار***سر حق را با تو گفتم آشکار''' | '''احمد است اینجا احد ای مرد کار***سر حق را با تو گفتم آشکار''' | ||
'''میم را بردار احمد شد احد*** فهم کن معنی الله الصمد''' <ref>ر.ک: همان، ص55</ref>. | '''میم را بردار احمد شد احد*** فهم کن معنی الله الصمد''' <ref>ر.ک: همان، ص55</ref>. | ||
و در آخر از اینکه از سالکان راه عقب افتاده و نفسش گرفتار معصیت بوده دریغ میخورد: | و در آخر از اینکه از سالکان راه عقب افتاده و نفسش گرفتار معصیت بوده دریغ میخورد: | ||
| خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
'''ای دریغا سالکان راه بین***راه رفتند و بماندم این چنین''' | '''ای دریغا سالکان راه بین***راه رفتند و بماندم این چنین''' | ||
'''ای دریغا نفس ما در معصیت***خود خودی کردی بری از معرفت'''<ref>ر.ک: همان، ص60</ref>. | '''ای دریغا نفس ما در معصیت***خود خودی کردی بری از معرفت'''<ref>ر.ک: همان، ص60</ref>. | ||
عشق بلبل به گل یکی از حکایتهای خیالی در ادبیات فارسی است که شاعران متعدد درباره آن سخن گفته و طبعآزمایی کردهاند. در ابتدا شاعران اشاراتی به دلدادگی و ناله و فغانِ بلبل و حُسنِ گل میکردند، ولی از قرن هفتم به بعد، هنگامیکه استفاده از زبانِ حال بهعنوان شگردی ادبی در میان شعرا شایع شد، به داستان گل و بلبل هم شاخ و برگهایی داده شد و چند داستان عاشقانه (رمانس) بهصورت مثنوی دراینباره سروده شد. معروفترینِ این مثنویها بلبلنامهای است که به فریدالدین عطار نیشابوری نسبت داده شده است؛ ولی در حقیقت حدود دو قرن پس از عطار یعنی در اواخر قرن هشتم تا اوایل قرن نهم سروده شده است (یکی از نسخههای خطی این اثر که در ایاسوفیاست مورخ 828ق است). مثنوی دیگر نزهت الاحباب است که آن نیز به عطار نسبت داده شده است و مانند بلبلنامه مدتها پس از عطار سروده شده است. سرایندگان اصلی این دو مثنوی هنوز شناخته نشدهاند<ref>ر.ک: پورجوادی، نصرالله، ص5</ref>. | عشق بلبل به گل یکی از حکایتهای خیالی در ادبیات فارسی است که شاعران متعدد درباره آن سخن گفته و طبعآزمایی کردهاند. در ابتدا شاعران اشاراتی به دلدادگی و ناله و فغانِ بلبل و حُسنِ گل میکردند، ولی از قرن هفتم به بعد، هنگامیکه استفاده از زبانِ حال بهعنوان شگردی ادبی در میان شعرا شایع شد، به داستان گل و بلبل هم شاخ و برگهایی داده شد و چند داستان عاشقانه (رمانس) بهصورت مثنوی دراینباره سروده شد. معروفترینِ این مثنویها بلبلنامهای است که به فریدالدین عطار نیشابوری نسبت داده شده است؛ ولی در حقیقت حدود دو قرن پس از عطار یعنی در اواخر قرن هشتم تا اوایل قرن نهم سروده شده است (یکی از نسخههای خطی این اثر که در ایاسوفیاست مورخ 828ق است). مثنوی دیگر نزهت الاحباب است که آن نیز به عطار نسبت داده شده است و مانند بلبلنامه مدتها پس از عطار سروده شده است. سرایندگان اصلی این دو مثنوی هنوز شناخته نشدهاند<ref>ر.ک: پورجوادی، نصرالله، ص5</ref>. | ||