أدب المجالسة و حمد اللسان: تفاوت میان نسخه‌ها

    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
    خط ۵۲: خط ۵۲:
    غضب آخرین باب کتاب است که در ابتدای آن چنین آمده است: مردی از رسول خدا(ص) پرسید: یا رسول‎الله، مرا بر کاری دلالت کن که هرگاه آن را انجام دهم داخل بهشت شوم. آنحضرت فرمود: خشم نگیر<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39751/1/119 ر.ک: همان، ص 119]</ref>‎.
    غضب آخرین باب کتاب است که در ابتدای آن چنین آمده است: مردی از رسول خدا(ص) پرسید: یا رسول‎الله، مرا بر کاری دلالت کن که هرگاه آن را انجام دهم داخل بهشت شوم. آنحضرت فرمود: خشم نگیر<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39751/1/119 ر.ک: همان، ص 119]</ref>‎.


    کتاب با کلامی از سلیمان نبی(ع) به پایان آمده است. در این سخن حکیمانه می‎خوانیم: آنچه به مردم عطا شد و آنچه عطا نشد به ما عطا شد؛ آنچه به مردم تعلیم شد و آنچه تعلیم نشد به ما تعلیم شد؛ پس چیزی بهتر از عفو و عدل به هنگام رضایت و غضب ندیدیم<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39751/1/120 ر.ک: متن کتاب، 120]</ref>‎.
    کتاب با کلامی از سلیمان نبی(ع) به پایان آمده است. در این سخن حکیمانه می‎خوانیم: آنچه به مردم عطا شد و آنچه عطا نشد به ما عطا شد؛ آنچه به مردم تعلیم شد و آنچه تعلیم نشد به ما تعلیم شد؛ پس چیزی بهتر از عفو و عدل به هنگام رضایت و غضب ندیدیم<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39751/1/120 ر.ک: متن کتاب، 120]</ref>‎.


    ==وضعیت کتاب==
    ==وضعیت کتاب==