من مؤلفات ابن سينا الطبية: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - '| تعداد جلد =1 | کد پدیدآور =' به '| تعداد جلد =1 | کتابخانۀ دیجیتال نور = | کد پدیدآور =')
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۲: خط ۳۲:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    «من مؤلفات [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] الطبية»، مجموعه‌اى از آثار پزشکى [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]ست كه آن را محمد زهير البابا تحقيق كرده و مقدمه‌اى بر آن افزوده است.
     
    '''من مؤلفات ابن سينا الطبية'''، مجموعه‌اى از آثار پزشکى [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]ست كه آن را محمد زهير البابا تحقيق كرده و مقدمه‌اى بر آن افزوده است.


    در كتاب حاضر، مباحث متعددى در طبّ عمومى و خصوص دارو و درمان بيمارى قلبى ذكر شده است. نام كامل اين اثر عبارت است از: «من مؤلفات [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] الطبية؛ كتاب دفع المضار الكلية عن الأبدان الإنسانية الأرجوزة في الطبّ - كتاب الأدوية القلبية».
    در كتاب حاضر، مباحث متعددى در طبّ عمومى و خصوص دارو و درمان بيمارى قلبى ذكر شده است. نام كامل اين اثر عبارت است از: «من مؤلفات [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] الطبية؛ كتاب دفع المضار الكلية عن الأبدان الإنسانية الأرجوزة في الطبّ - كتاب الأدوية القلبية».
    خط ۴۸: خط ۴۹:
    براى آشنايى با روش و محتواى اين اثر، توجه به برخى از مطالب جالب آن كافى است:
    براى آشنايى با روش و محتواى اين اثر، توجه به برخى از مطالب جالب آن كافى است:


    1. ضررهاى زياده‌روى در خوردن غذا و پُرشدن شكم: غذا خوردن زيادى سبب اين مى‌شود كه غذاى زائد در جوهر بدن، كمتر مورد استفاده قرار گيرد و خامّ (گوشت گنديده) در آن زياد شود و گرفتگى منافذ (سلول‌هاى) بدن و تباهى قواى طبيعى و عفونت و تب‌هاى مختلط و مركب و ربو (تنگى نفس يا آسم) و عرق النسا (سياتيك) و نقرس و دردهاى مفاصل پديد مى‌آيد<ref>ر.ک: متن كتاب، ص40</ref>
    #ضررهاى زياده‌روى در خوردن غذا و پُرشدن شكم: غذا خوردن زيادى سبب اين مى‌شود كه غذاى زائد در جوهر بدن، كمتر مورد استفاده قرار گيرد و خامّ (گوشت گنديده) در آن زياد شود و گرفتگى منافذ (سلول‌هاى) بدن و تباهى قواى طبيعى و عفونت و تب‌هاى مختلط و مركب و ربو (تنگى نفس يا آسم) و عرق النسا (سياتيك) و نقرس و دردهاى مفاصل پديد مى‌آيد<ref>ر.ک: متن كتاب، ص40</ref>
     
    #مصحح درباره «أرجوزة [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] في الطب» تأكيد كرده است كه به [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] چند ارجوزه پزشکى نسبت داده مى‌شود كه مشهورترينش منظومه يا الفيه كه البته عدد ابياتش بين 1326 تا 1334 بيت در نوسان است و بعد از آن از نظر شهرت، ارجوزه‌اى است كه در آن از تدبير سلامتى در فصول چهارگانه صحبت مى‌كند و عدد بيت‌هايش بين 118 تا 146 بيت متغير است. ارجوزه اولى، مختصر كتاب قانون شمرده مى‌شود كه [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] تأليف كرد و آن را مرجع براى پزشکان قرار داد و قصدش از نوشتن ارجوزه، اختصار قانون بود و آن را در دسترس دانشجويان پزشکى قرار داد تا به‌راحتى حفظ شود. [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] الفيه‌اش را همانند كتاب قانون به دو قسمت تقسيم كرده است: علمى و عملى... دانشجويان پزشکى از اين ارجوزه در طول قرون وسطى استفاده كردند و طبيب اندلسى عبدالملك بن زهر آن را مدح كرده و گفته: اين منظومه، شامل مهم‌ترين قواعد طب است و جايگزين بسيارى از كتاب‌ها در اين صناعت مى‌شود. همان گونه كه اين اثر، فيلسوف دانا ابن رشد را به شگفتى آورد و به شرح آن در كنار شرح كليات قانون اقدام كرد..<ref>ر.ک: همان، ص77</ref>
    2. مصحح درباره «أرجوزة [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] في الطب» تأكيد كرده است كه به [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] چند ارجوزه پزشکى نسبت داده مى‌شود كه مشهورترينش منظومه يا الفيه كه البته عدد ابياتش بين 1326 تا 1334 بيت در نوسان است.
    #مصحح درباره رساله «الأدوية القلبية» چنين نوشته است: كتاب داروهاى قلبى، از آثارى شمرده مى‌شود كه مورخان همگى مى‌گويند كه از آثار [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]ست. ابوعبيد جوزجانى، شاگرد [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، اسامى شمار بزرگى از تأليفات استادش را آورده كه در كتاب «عيون الأنباء» نوشته [[ابن ابی‌اصیبعه، احمد بن قاسم|ابن ابى‌اصيبعه]] آمده و از جمله آن آثار، كتاب «الأدوية القلبية» است كه در آغاز ورودش به شهر همدان نوشته است..<ref>همان، ص214</ref>
     
    و بعد از آن از نظر شهرت، ارجوزه‌اى است كه در آن از تدبير سلامتى در فصول چهارگانه صحبت مى‌كند و عدد بيت‌هايش بين 118 تا 146 بيت متغير است. ارجوزه اولى، مختصر كتاب قانون شمرده مى‌شود كه [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] تأليف كرد و آن را مرجع براى پزشکان قرار داد و قصدش از نوشتن ارجوزه، اختصار قانون بود و آن را در دسترس دانشجويان پزشکى قرار داد تا به‌راحتى حفظ شود. [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] الفيه‌اش را همانند كتاب قانون به دو قسمت تقسيم كرده است: علمى و عملى... دانشجويان پزشکى از اين ارجوزه در طول قرون وسطى استفاده كردند و طبيب اندلسى عبدالملك بن زهر آن را مدح كرده و گفته: اين منظومه، شامل مهم‌ترين قواعد طب است و جايگزين بسيارى از كتاب‌ها در اين صناعت مى‌شود. همان گونه كه اين اثر، فيلسوف دانا ابن رشد را به شگفتى آورد و به شرح آن در كنار شرح كليات قانون اقدام كرد..<ref>ر.ک: همان، ص77</ref>
     
    3. مصحح درباره رساله «الأدوية القلبية» چنين نوشته است: كتاب داروهاى قلبى، از آثارى شمرده مى‌شود كه مورخان همگى مى‌گويند كه از آثار [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]ست. ابوعبيد جوزجانى، شاگرد [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، اسامى شمار بزرگى از تأليفات استادش را آورده كه در كتاب «عيون الأنباء» نوشته [[ابن ابی‌اصیبعه، احمد بن قاسم|ابن ابى‌اصيبعه]] آمده و از جمله آن آثار، كتاب «الأدوية القلبية» است كه در آغاز ورودش به شهر همدان نوشته است..<ref>همان، ص214</ref>


    == وضعيت كتاب ==
    == وضعيت كتاب ==