التوازن الإسلامي بین الدنيا و الآخرة: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
    جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های')
    خط ۲۸: خط ۲۸:
    }}
    }}


    '''''التوازن الإسلامي بین الدنيا و الآخرة'''''، اثر جمعى از فضلا، مجموعه بحث‌هايى است كه در ارتباط با اقتصاد اسلامى و به زبان عربى نوشته شده است.انگيزه نگارش اين كتاب، نشان دادن صورتى صحيح از واقعيت اقتصاد اسلامى براى جهانيان است كه امروزه گرفتار مشكلات زيادى مى‌باشند.<ref>مقدمه ص5</ref>
    '''''التوازن الإسلامي بین الدنيا و الآخرة'''''، اثر جمعى از فضلا، مجموعه بحث‌هایى است كه در ارتباط با اقتصاد اسلامى و به زبان عربى نوشته شده است.انگيزه نگارش اين كتاب، نشان دادن صورتى صحيح از واقعيت اقتصاد اسلامى براى جهانيان است كه امروزه گرفتار مشكلات زيادى مى‌باشند.<ref>مقدمه ص5</ref>
    == ساختار==
    == ساختار==
    كتاب از يك مقدمه، سه فصل و يك خاتمه تشكيل شده است. مؤلف ابتدا آيات قرآن را بررسى كرده، سپس به سراغ احاديث رفته و مطالب مورد نظر خود را بيان كرده است.
    كتاب از يك مقدمه، سه فصل و يك خاتمه تشكيل شده است. مؤلف ابتدا آيات قرآن را بررسى كرده، سپس به سراغ احاديث رفته و مطالب مورد نظر خود را بيان كرده است.
    خط ۶۹: خط ۶۹:
    وى در آخرين مورد با عنوان «الدنيا ممدوحة اذا كانت عونا على الاخرة» به اين نتيجه رسيده است كه از آنجا كه انفاق، زكات و قرض دادن پسنديده است، پس بدون شك وجود مال هم كه از ضروريات اين اعمال نيك است، ممدوح و پسنديده مى‌باشد، البته به شرطى كه در راه خداوند استفاده شود.<ref>متن ص168</ref>
    وى در آخرين مورد با عنوان «الدنيا ممدوحة اذا كانت عونا على الاخرة» به اين نتيجه رسيده است كه از آنجا كه انفاق، زكات و قرض دادن پسنديده است، پس بدون شك وجود مال هم كه از ضروريات اين اعمال نيك است، ممدوح و پسنديده مى‌باشد، البته به شرطى كه در راه خداوند استفاده شود.<ref>متن ص168</ref>


    مؤلف در خاتمه، خلاصه و چكيده‌اى از مطالب را ارائه كرده و معتقد است كه در واقع تعارضى بين روايات مدح و ذم وجود ندارد، چرا كه اگر دنيا به تنهايى در نظر گرفته شود، نه ممدوح است و نه مذموم، لذا اگر دنيا در امور مشروع به كار گرفته شود و باعث تحصيل رضايت خداوند گردد، محبوب است و اگر در امر نامشروع و غير عقلايى استفاده شود، مذموم و مبغوض خواهد بود.
    مؤلف در خاتمه، خلاصه و چكيده‌اى از مطالب را ارائه كرده و معتقد است كه در واقع تعارضى بين روايات مدح و ذم وجود ندارد، چرا كه اگر دنيا به تنهایى در نظر گرفته شود، نه ممدوح است و نه مذموم، لذا اگر دنيا در امور مشروع به كار گرفته شود و باعث تحصيل رضايت خداوند گردد، محبوب است و اگر در امر نامشروع و غير عقلايى استفاده شود، مذموم و مبغوض خواهد بود.


    وى در آخر نيز با عنوان «كلام [[علامه مجلسى]]» به ذكر كلماتى از علامه درباره طريقه جمع بين اين‌گونه روايات پرداخته، كه راه حل‌هاى مشابهى را ارائه داده است.<ref>متن ص178</ref>
    وى در آخر نيز با عنوان «كلام [[علامه مجلسى]]» به ذكر كلماتى از علامه درباره طريقه جمع بين اين‌گونه روايات پرداخته، كه راه حل‌هاى مشابهى را ارائه داده است.<ref>متن ص178</ref>