بروجردی، سید حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران')
    خط ۶۲: خط ۶۲:
    ايشان در سال ۱۳۲۸ق به وطن خويش مراجعت و حدود 33سال در آنجا اقامت داشتند. و در تمام اين مدت به طور مستمر مشغول به تحصيل، تألیف، تدريس فقه واصول بودند. اكثر آثار مكتوب و ابتكارات علمى ايشان در فقه مانند حاشيه بر عروةالوثقى، اصول، حديث و رجال، حاصل تلاش اين دوره اقامت در بروجرد است.
    ايشان در سال ۱۳۲۸ق به وطن خويش مراجعت و حدود 33سال در آنجا اقامت داشتند. و در تمام اين مدت به طور مستمر مشغول به تحصيل، تألیف، تدريس فقه واصول بودند. اكثر آثار مكتوب و ابتكارات علمى ايشان در فقه مانند حاشيه بر عروةالوثقى، اصول، حديث و رجال، حاصل تلاش اين دوره اقامت در بروجرد است.


    در سال ۱۳۴۵ق ايشان به عنوان اعتراض به اعمال نارواى رئيس اداره ثبت احوال بروجرد، به عتبات عاليات رفته و در نجف ساكن گرديد اما هم‌زمان با اوج‌گيرى اعتراضهاى مردم عليه رضاخان و هجرت اعتراض‌آميز روحانیان كشور به قم، ايشان به ايران آمده و ابتدا به تهران، سپس مشهد، قم و در نهايت به بروجرد رفت.
    در سال ۱۳۴۵ق ايشان به عنوان اعتراض به اعمال نارواى رئيس اداره ثبت احوال بروجرد، به عتبات عاليات رفته و در نجف ساكن گرديد اما هم‌زمان با اوج‌گيرى اعتراضهاى مردم عليه رضاخان و هجرت اعتراض‌آميز روحانیان كشور به قم، ايشان به ایران آمده و ابتدا به تهران، سپس مشهد، قم و در نهايت به بروجرد رفت.


    يكى از تلخ‌ترين ايام اقامت ايشان در بروجرد، سالهاى ۱۳۵۰ تا ۱۳۶۰ق (۱۳۱۰ تا ۱۳۲۰ش) و دوران فشار و اختناق رضاخان است.
    يكى از تلخ‌ترين ايام اقامت ايشان در بروجرد، سالهاى ۱۳۵۰ تا ۱۳۶۰ق (۱۳۱۰ تا ۱۳۲۰ش) و دوران فشار و اختناق رضاخان است.