تاريخ النجف الأشرف: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '== ساختار ==' به '==ساختار==') |
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
فصل پنجم كتاب به بررسى تاريخچه انقلاب علمى در نجف اشرف، كه با هجرت [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] از بغداد به اين شهر در سال 448ق. آغاز مىشود، اختصاص يافته است. مؤلف همچنين در اين فصل به بررسى علل به سستى گراييدن حركت علمى در نجف اشرف پس از رحلت [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] اشاره مىكند. وى همچنين يادآور مىشود كه نشاط علمى پس از نجف در شهر حله نمودار شد و پس از گذشت مدت زمانى چند دوباره، با حضور شخصيتى چون مقدس اردبيلى، جنب وجوش علمى ديگر باره به حوزه نجف اشرف بازگشت. | فصل پنجم كتاب به بررسى تاريخچه انقلاب علمى در نجف اشرف، كه با هجرت [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] از بغداد به اين شهر در سال 448ق. آغاز مىشود، اختصاص يافته است. مؤلف همچنين در اين فصل به بررسى علل به سستى گراييدن حركت علمى در نجف اشرف پس از رحلت [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] اشاره مىكند. وى همچنين يادآور مىشود كه نشاط علمى پس از نجف در شهر حله نمودار شد و پس از گذشت مدت زمانى چند دوباره، با حضور شخصيتى چون مقدس اردبيلى، جنب وجوش علمى ديگر باره به حوزه نجف اشرف بازگشت. | ||
فصل ششم، كتاب به بررسى تاريخچه فعالیتهای ادبى در اين شهر اختصاص يافته و از مراحل تحول و پيشرفت ادبى، نخستين همايش ادبى در نجف كه در دوران عضدالدوله ديلمى در سال 366ق. برگزار گرديد، تاثير پذيرى ادبيات نجف از ديگر ادبياتها، انواع ادبياى كه در نجف رواج داشت از قبيل شعر و نثر و خطابه | فصل ششم، كتاب به بررسى تاريخچه فعالیتهای ادبى در اين شهر اختصاص يافته و از مراحل تحول و پيشرفت ادبى، نخستين همايش ادبى در نجف كه در دوران عضدالدوله ديلمى در سال 366ق. برگزار گرديد، تاثير پذيرى ادبيات نجف از ديگر ادبياتها، انواع ادبياى كه در نجف رواج داشت از قبيل شعر و نثر و خطابه حسینى، معرفى اماكنى كه عالمان و اديبان بدانها رفت و آمد داشتند و... سخن گفته شده است. | ||
فصل هفتم به موضوع نقابت و نقباء در نجف اختصاص يافته است. نقابت مقامى خاص بود كه معزالدوله احمد بن بويه، از سلاطين آل بويه براى تكريم و تجليل از علويان به ايشان اختصاص داد. نقيب متولى اداره امور علويان بود. اولين نقيب، شريف | فصل هفتم به موضوع نقابت و نقباء در نجف اختصاص يافته است. نقابت مقامى خاص بود كه معزالدوله احمد بن بويه، از سلاطين آل بويه براى تكريم و تجليل از علويان به ايشان اختصاص داد. نقيب متولى اداره امور علويان بود. اولين نقيب، شريف حسین پدر [[شریفالرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] و [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] بود. اما پس از عصر آل بويه، نقابت معنايى گستردهتر يافت. | ||
فصل هشتم به بررسى اوضاع اقتصادى نجف اشرف اختصاص يافته است. | فصل هشتم به بررسى اوضاع اقتصادى نجف اشرف اختصاص يافته است. |