المعتبر في شرح المختصر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد') |
(غنی سازی متن) |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''''المعتبر في شرح المختصر''''' تألیف [[حلی، جعفر بن حسن|نجم‌الدين ابوالقاسم جعفر بن حسن حلى]]، معروف به [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلّى]]، محقّق اول (م 676 ق) میباشد. | |||
==منزلت كتاب== | ==منزلت كتاب== | ||
المعتبر اولين شرح بر مختصر النافع يا النافع في مختصر الشرايع است. كتاب مختصر النافع از همان ابتداى نگارش مورد توجه بزرگان از فقهاى شيعه قرار گرفته و شروح معتبر و متعددى نظير | المعتبر اولين شرح بر [[المختصر النافع في فقه الإمامية|مختصر النافع]] يا النافع في مختصر الشرايع است. كتاب [[المختصر النافع في فقه الإمامية|مختصر النافع]] از همان ابتداى نگارش مورد توجه بزرگان از فقهاى شيعه قرار گرفته و شروح معتبر و متعددى نظير «[[كشف الرموز في شرح المختصر النافع|كشف الرموز]]»، «[[المهذب البارع في شرح المختصر النافع|مهذب البارع]]»، «[[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]]»، «[[المختصر النافع في فقه الإمامية|المختصر]]»، «حديقة المؤمنين» و «[[غاية المرام في شرح شرائع الإسلام|غاية المرام]]» بر آن زده شد. | ||
اگر چه اين كتاب اولين شرح مختصر النافع است اما متأسفانه كامل نبوده و فقط قسمتى از آن شرح زده شده است. | اگر چه اين كتاب اولين شرح مختصر النافع است اما متأسفانه كامل نبوده و فقط قسمتى از آن شرح زده شده است. | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
در مصادر و مآخذ معتبر از تاريخ تأليف اين كتاب اطلاع دقيقى در دست نيست همان‌طور كه در مقدمۀ ناشر آمده است در چاپ كتاب از نسخه‌اى كه با نسخۀ مؤلف مقابله شده است و مربوط به قرن 10 يا 13ق است استفاده شده است. | در مصادر و مآخذ معتبر از تاريخ تأليف اين كتاب اطلاع دقيقى در دست نيست همان‌طور كه در مقدمۀ ناشر آمده است در چاپ كتاب از نسخه‌اى كه با نسخۀ مؤلف مقابله شده است و مربوط به قرن 10 يا 13ق است استفاده شده است. | ||
كتاب المعتبر قبلا دو بار در ايران چاپ شده است در چاپ اول نويسندۀ آن را امير بهاء‌الدين محمد بن محمد جوينى ذكر شده است. چاپ دوم آن در سال 1318ق بوده است و در آخر آن وقف‌نامۀ مشير السلطنة ديده مى‌شود و در چاپخانۀ مجمع الذخائر الإسلاميّة در قم چاپ شده است. | كتاب المعتبر قبلا دو بار در ايران چاپ شده است در چاپ اول نويسندۀ آن را امير بهاء‌الدين محمد بن محمد جوينى ذكر شده است. چاپ دوم آن در سال 1318ق بوده است و در آخر آن وقف‌نامۀ مشير السلطنة ديده مى‌شود و در چاپخانۀ مجمع الذخائر الإسلاميّة در قم چاپ شده است.<ref>الذریعة، آقا بزرگ تهرانی، ج۲۱، ص۲۰۹</ref> | ||
كتاب موجود در چاپخانۀ مدرسۀ اميرالمؤمنين در قم و در سال 1404ق چاپ شده است و ناشر آن مؤسسۀ سيدالشهدا(ع) مى‌باشد. | كتاب موجود در چاپخانۀ مدرسۀ اميرالمؤمنين در قم و در سال 1404ق چاپ شده است و ناشر آن مؤسسۀ سيدالشهدا(ع) مى‌باشد. | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
كتاب معتبر شرح كامل مختصر النافع نمى‌باشد در مقدمۀ اين كتاب مباحث مختصرى از علم اصول فقه آورده شده است و سپس قسمتى از مبحث عبادات شامل كتاب‌هاى طهارت، صلاة، زكات، خمس، صوم، اعتكاف و قسمتى از كتاب حج مطرح شده است. | كتاب معتبر شرح كامل مختصر النافع نمى‌باشد در مقدمۀ اين كتاب مباحث مختصرى از علم اصول فقه آورده شده است و سپس قسمتى از مبحث عبادات شامل كتاب‌هاى طهارت، صلاة، زكات، خمس، صوم، اعتكاف و قسمتى از كتاب حج مطرح شده است. | ||
در [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] در رابطه با مقدمۀ كتاب آمده است: جمع قواعد الأصول باختصار في أوّل كتابه المعتبر. | در [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] در رابطه با مقدمۀ كتاب آمده است: جمع قواعد الأصول باختصار في أوّل كتابه المعتبر.<ref>اعیان الشیعة، ج۱، ص۱۳۸</ref> | ||
و هم‌چنين در [[أمل الآمل في علماء جبل عامل|أمل الآمل]] آمده است: كتاب المعتبر في شرح المختصر خرج منه العبادات و بعض التجارة مجلدان و لم يتم. | و هم‌چنين در [[أمل الآمل في علماء جبل عامل|أمل الآمل]] آمده است: كتاب المعتبر في شرح المختصر خرج منه العبادات و بعض التجارة مجلدان و لم يتم.<ref>امل الآمل، شیخ حر عاملی، ج۲، ص۴۸</ref> | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] علامۀ محقق [[آقا بزرگ تهرانى]] مى‌گويد: خرج منه العبادات إلى كتاب الحج و بعض التجارات و ذكر في أوّله بعض المباحث الأصوليّة. | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] علامۀ محقق [[آقا بزرگ تهرانى]] مى‌گويد: خرج منه العبادات إلى كتاب الحج و بعض التجارات و ذكر في أوّله بعض المباحث الأصوليّة.<ref>الذریعة، آقا بزرگ تهرانی، ج۲۱، ص۲۰۹</ref> | ||
كتاب طهارت شامل سه ركن انواع آب‌ها، انواع طهارت‌ها (آبى و خاکى) و نجاسات است. | كتاب طهارت شامل سه ركن انواع آب‌ها، انواع طهارت‌ها (آبى و خاکى) و نجاسات است. | ||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
اين كتاب داراى شروح زيادى نيست و آنچه در منابع و مآخذ ذكر شده عبارتند از: | اين كتاب داراى شروح زيادى نيست و آنچه در منابع و مآخذ ذكر شده عبارتند از: | ||
# شرح شيخ [[طریحی، فخرالدین بن محمد|فخر‌الدين بن محمد على طريحى]] (م 1085 ق).<ref>همان، ج۶، ص۲۱۱</ref> | |||
# شرح محمدرضا بن قاسم غرارى نجفى.<ref>همان، ج۱۴، ص۷۲</ref> | |||
==ويژگى‌ها== | ==ويژگى‌ها== | ||
| خط ۱۲۵: | خط ۱۲۳: | ||
در ابتدا به چند نمونه از مباحث اصولى كه در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] و [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] نيز آورده شده است اشاره مى‌كنيم. | در ابتدا به چند نمونه از مباحث اصولى كه در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] و [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] نيز آورده شده است اشاره مى‌كنيم. | ||
در مقدمۀ كتاب صفحۀ 5 اين گونه آمده است: كتب من أجوبة مسائل جعفر بن محمد أربع مائة مصنف الأربع مائة مصنف سموها أصولا. اين عبارت در [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] نيز ذكر شده است و به دنبال آن اين گونه آمده است «و مثله في [[ذكری الشيعة في أحكام الشريعة|الذكرى]] إنما انّه لم يقل سموها أصولا». | در مقدمۀ كتاب صفحۀ 5 اين گونه آمده است: كتب من أجوبة مسائل جعفر بن محمد أربع مائة مصنف الأربع مائة مصنف سموها أصولا. اين عبارت در [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] نيز ذكر شده است و به دنبال آن اين گونه آمده است «و مثله في [[ذكری الشيعة في أحكام الشريعة|الذكرى]] إنما انّه لم يقل سموها أصولا».<ref>اعیان الشیعة، ج۱، ص۱۴۰</ref> | ||
در رابطه با دليل عقلى در صفحۀ 6 و [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] آمده است: أما دليل عقلي فهو قسمان، الأول ما لا يتوقف على الخطاب، و الثاني ما يتوقف على الخطاب. | در رابطه با دليل عقلى در صفحۀ 6 و [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] آمده است: أما دليل عقلي فهو قسمان، الأول ما لا يتوقف على الخطاب، و الثاني ما يتوقف على الخطاب.<ref>همان، ج۱، ص۱۱۱</ref> | ||
در رابطه با قياس نيز اين گونه آمده است: قال المحقق في المعتبر أمّا القياس فلا يعتمد عليه عندنا لعدم اليقين بثمرته. | در رابطه با قياس نيز اين گونه آمده است: قال المحقق في المعتبر أمّا القياس فلا يعتمد عليه عندنا لعدم اليقين بثمرته.<ref>همان، ج۱، ص۱۱۲</ref> | ||
از مباحث رجالى كه به آن استناد شده است به چند نمونه اشاره مى‌شود. | از مباحث رجالى كه به آن استناد شده است به چند نمونه اشاره مى‌شود. | ||
در [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] در رجال بحر العلوم آمده است كه از معتمدان و مستندان در احوال رجال قبل از علامه، دو استاد او سيداحمد بن طاوس و سيدعلى بن طاوس بوده‌اند و [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] بيش از علامه به احمد بن طاوس اعتماد داشته و كتاب معتبر او پر از استناد به او مى‌باشد. | در [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] در رجال بحر العلوم آمده است كه از معتمدان و مستندان در احوال رجال قبل از علامه، دو استاد او سيداحمد بن طاوس و سيدعلى بن طاوس بوده‌اند و [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] بيش از علامه به احمد بن طاوس اعتماد داشته و كتاب معتبر او پر از استناد به او مى‌باشد.<ref>همان، ج۳، ص۳۲</ref> | ||
در مورد | در مورد سكونى: الرابع قول المحقق في المعتبر: و السكوني عامي لكنّه ثقة. <ref>همان، ج۳، ص۴۳۴</ref> | ||
در مورد | در مورد تقى بن نجم‌الدين حلبى، ابوالصلاح: انه قال: هو من أعيان فقهائنا.<ref>همان، ج۳، ص۶۳۵</ref> | ||
در مورد | در مورد حفص بن البختر البغدادي: قال المحقق الشيخ محمد ان المحقق في المعتبر في مسألة شك الإمام مع حفظ المأموم حكم بضعفه و لعلّه لاحتمال رجوع ذكره إلى التوثيق.<ref>همان، ج۶، ص۲۰۰</ref> | ||
در مورد على بن حديد: قال المحقق في المعتبر: علي بن حديد ضعيف جدا و هي عبارة الشيخ.<ref>همان، ج۱۰، ص۵۶</ref> | |||
در مورد محمد بن عيسى: ذكر [[ابن‌بابویه، محمد بن علی|ابن بابويه]] عن أبيالولد: انه لا يعتمد على حديث محمد بن عيسى عن يونس.<ref>المعتبر فی شرح المختصر، ج۱، ص۸۱</ref> | |||
== وضعیت نشر == | |||
چاپ این كتاب در دو جلد به زبان عربی با تحقیق جمعی از فضلاء به همت انتشارات مؤسسه سید الشهداء در سال ۱۳۶۴ ه.ش به چاپ رسیده است.<ref>الذریعه الی تصانیف الشیعه ج۲۱، ص۲۰۹</ref> <ref>الامل الآمل ج۲، ص۴۸</ref> <ref>المعتبر ج۱،ص۹</ref> | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||