آذربایجان در سیر تاریخ ایران از آغاز تا اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'فارسى' به 'فارسی') |
جز (جایگزینی متن - 'مدارك ' به 'مدارک ') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
در فصل دوم، نگارنده نگاهى به تاريخ آذربايجان پيش از ظهور اسلام مى‌اندازد. در اين فصل از آذربايجان به عنوان يكى از كانون‌هاى كهن زندگى انسان ياد مى‌شود و پيشينه آن در دوران پيش از تاريخ مورد بررسى قرار مى‌گيرد. در اين فصل همچنين به شيوه توليد در آذربايجان؛ يعنى نظام اجتماعى - اقتصادى دوران بعد از كمون اوليه در اين سرزمين كه از آن با عنوان شيوه توليد آسيايى ياد مى‌شود، پرداخته شده است. شيوه توليد آسيايى شيوهاى است متكى به مالكيت جمعى كه در نتيجه ظهور اشكال توسعه يافته‌تر توليد و پديد آمدن مازاد محصول كار در پرتو آن پديد مى‌آيد. | در فصل دوم، نگارنده نگاهى به تاريخ آذربايجان پيش از ظهور اسلام مى‌اندازد. در اين فصل از آذربايجان به عنوان يكى از كانون‌هاى كهن زندگى انسان ياد مى‌شود و پيشينه آن در دوران پيش از تاريخ مورد بررسى قرار مى‌گيرد. در اين فصل همچنين به شيوه توليد در آذربايجان؛ يعنى نظام اجتماعى - اقتصادى دوران بعد از كمون اوليه در اين سرزمين كه از آن با عنوان شيوه توليد آسيايى ياد مى‌شود، پرداخته شده است. شيوه توليد آسيايى شيوهاى است متكى به مالكيت جمعى كه در نتيجه ظهور اشكال توسعه يافته‌تر توليد و پديد آمدن مازاد محصول كار در پرتو آن پديد مى‌آيد. | ||
موضوع ديگرى كه در اين فصل بدان پرداخته شده، موضوع پيدايش شهرنشينى و عوامل تكوین و رشد شهرها اعم از عوامل سياسى، نظامى، مذهبى و حتى تفريحى است. نویسنده با تكيه بر اسناد موجود، سابقه شهرنشينى در اين سرزمين را تا اواسط هزاره دوم ق.م. پيش مى‌برد. با استناد به اين | موضوع ديگرى كه در اين فصل بدان پرداخته شده، موضوع پيدايش شهرنشينى و عوامل تكوین و رشد شهرها اعم از عوامل سياسى، نظامى، مذهبى و حتى تفريحى است. نویسنده با تكيه بر اسناد موجود، سابقه شهرنشينى در اين سرزمين را تا اواسط هزاره دوم ق.م. پيش مى‌برد. با استناد به اين مدارک چنين برمى‌آيد كه شهرهاى مستحكم با دژهايى انباشته از خواربار در حوالى درياچه اروميه وجود داشته است. | ||
تپه‌هاى باستانى موضوع ديگرى است كه در اين فصل بدان پرداخته شده و در آن از گؤى تپه، يانيق تپه (قره تپه)، تؤير تپه، روس تپه و...نام برده مى‌شود. | تپه‌هاى باستانى موضوع ديگرى است كه در اين فصل بدان پرداخته شده و در آن از گؤى تپه، يانيق تپه (قره تپه)، تؤير تپه، روس تپه و...نام برده مى‌شود. | ||