بخشی از تفسیری کهن: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - ' | کتابخانۀ دیجیتال نور =' به '| کتابخانۀ دیجیتال نور =')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    جز (جایگزینی متن - 'فارسى' به 'فارسی')
    خط ۳۴: خط ۳۴:
    استاد [[مینوی، مجتبی|مجتبى مينوى]] در يادداشتى كه مصحح، آن را در ابتداى كتاب درج كرده، چنين مى‌گويد: «در كتابخانه خسروپاشا از جمله نسخه‌هاى وقف بر مزار ابوايوب انصارى در استانبول كتاب شماره 5، نسخه‌اى است از تفسير قرآن كه فقط شصت ورقى از آن به‌جا مانده است... از اول كه بنده ديدمش گمان بردم نسخه‌اى متعلق به قبل از چهارصد هجرى است... عكس نسخه را گرفتم و ميل داشتم كه آن را به‌صورت عكسى به انضمام نشرى از متن به حروف چاپ كنم. كثرت كارهاى مختلف من مانع از اين اقدام گرديد و اكنون دوست عزيزم آقاى دكتر [[روشن، محمد|محمد روشن]] آن نيت مرا به احسن وجوه جامه عمل پوشانيده‌اند».<ref>مقدمه، صفحه هفت</ref>
    استاد [[مینوی، مجتبی|مجتبى مينوى]] در يادداشتى كه مصحح، آن را در ابتداى كتاب درج كرده، چنين مى‌گويد: «در كتابخانه خسروپاشا از جمله نسخه‌هاى وقف بر مزار ابوايوب انصارى در استانبول كتاب شماره 5، نسخه‌اى است از تفسير قرآن كه فقط شصت ورقى از آن به‌جا مانده است... از اول كه بنده ديدمش گمان بردم نسخه‌اى متعلق به قبل از چهارصد هجرى است... عكس نسخه را گرفتم و ميل داشتم كه آن را به‌صورت عكسى به انضمام نشرى از متن به حروف چاپ كنم. كثرت كارهاى مختلف من مانع از اين اقدام گرديد و اكنون دوست عزيزم آقاى دكتر [[روشن، محمد|محمد روشن]] آن نيت مرا به احسن وجوه جامه عمل پوشانيده‌اند».<ref>مقدمه، صفحه هفت</ref>


    كتاب حاضر براى دانشجويان رشته زبان و ادبيات فارسى در مقطع كارشناسى به‌عنوان منبع جنبى درس «متون تفسيرى فارسى» تدوين و توسط انتشارات سمت منتشر شده است.<ref>مقدمه ناشران، صچهار</ref>
    كتاب حاضر براى دانشجويان رشته زبان و ادبيات فارسی در مقطع كارشناسى به‌عنوان منبع جنبى درس «متون تفسيرى فارسی» تدوين و توسط انتشارات سمت منتشر شده است.<ref>مقدمه ناشران، صچهار</ref>


    == ساختار ==
    == ساختار ==
    خط ۴۶: خط ۴۶:
    علاوه بر آن وى در ضمن چند نكته، الفاظ مبهمى همچون «تحيت مغان»، «بودمين»، «بلبتيم» و... را توضيح داده است.<ref>مقدمه، صفحه سى و سه الى سى و شش</ref>
    علاوه بر آن وى در ضمن چند نكته، الفاظ مبهمى همچون «تحيت مغان»، «بودمين»، «بلبتيم» و... را توضيح داده است.<ref>مقدمه، صفحه سى و سه الى سى و شش</ref>


    همچنان كه ذكر شد كتاب از دو بخش تشكيل شده است. شيوه مؤلف در بخش اول چنين است كه در ابتدا بخشى از يك آيه را مى‌آورد و به دنبال آن ترجمه فارسى آن، سپس تفسيرى مختصر به‌همراه آيه يا روايتى مرتبط (در پاره‌اى از موارد) ذكر مى‌كند. ايشان در برخى از آيات، شأن نزول را نيز متذكر شده است.<ref>متن، ص11، آيه 97</ref>
    همچنان كه ذكر شد كتاب از دو بخش تشكيل شده است. شيوه مؤلف در بخش اول چنين است كه در ابتدا بخشى از يك آيه را مى‌آورد و به دنبال آن ترجمه فارسی آن، سپس تفسيرى مختصر به‌همراه آيه يا روايتى مرتبط (در پاره‌اى از موارد) ذكر مى‌كند. ايشان در برخى از آيات، شأن نزول را نيز متذكر شده است.<ref>متن، ص11، آيه 97</ref>


    در بخش دوم كتاب، فقط ترجمه آيات آمده است.
    در بخش دوم كتاب، فقط ترجمه آيات آمده است.
    خط ۵۶: خط ۵۶:
    از جمله مختصات زبانى اين اثر تبديل «ب» به «ف» در بسيارى از تك‌واژه‌هاست. نمونه‌اى از متن: «و چو پيغامبر عليه‌السلام، فرخواند فر ايشان اين آيت‌ها، خامش شدند و دانستند كاين وحى خداى است، بهانه كردند و گفتند كه: فر دل‌هاى ما پوشش است و فهم‌هاى ما كند است، ما همى اندر نيابيم مر گفتارهاى تو را.<ref>متن، ص7</ref>
    از جمله مختصات زبانى اين اثر تبديل «ب» به «ف» در بسيارى از تك‌واژه‌هاست. نمونه‌اى از متن: «و چو پيغامبر عليه‌السلام، فرخواند فر ايشان اين آيت‌ها، خامش شدند و دانستند كاين وحى خداى است، بهانه كردند و گفتند كه: فر دل‌هاى ما پوشش است و فهم‌هاى ما كند است، ما همى اندر نيابيم مر گفتارهاى تو را.<ref>متن، ص7</ref>


    واژه‌هاى فارسى برابر كلمه‌هاى عربى در اين اثر، به‌وفور يافت مى‌شود؛ چنان‌كه مسجد را مزكد (مزگت).<ref>متن، ص30</ref>، شياطين را ديوان.<ref>همان، ص13</ref>و ايمان را در جايى، گروش.<ref>همان، ص23</ref>ترجمه كرده است.
    واژه‌هاى فارسی برابر كلمه‌هاى عربى در اين اثر، به‌وفور يافت مى‌شود؛ چنان‌كه مسجد را مزكد (مزگت).<ref>متن، ص30</ref>، شياطين را ديوان.<ref>همان، ص13</ref>و ايمان را در جايى، گروش.<ref>همان، ص23</ref>ترجمه كرده است.


    در سمت راست صفحات، شماره‌هايى است كه مربوط به شماره آيات و شماره‌هاى سمت چپ صفحه كتاب، مربوط به شماره سطور مى‌باشد.
    در سمت راست صفحات، شماره‌هايى است كه مربوط به شماره آيات و شماره‌هاى سمت چپ صفحه كتاب، مربوط به شماره سطور مى‌باشد.