التوسل إلی الترسل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'محققي' به 'محققی') |
جز (جایگزینی متن - 'فارسى' به 'فارسی') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''التوسل إلی الترسل''' اثر بهاء‌الدين محمد بن مؤيد بغدادى در موضوع ادبيات و فن انشاء به زبان | '''التوسل إلی الترسل''' اثر بهاء‌الدين محمد بن مؤيد بغدادى در موضوع ادبيات و فن انشاء به زبان فارسی مى‌باشد كه توسط [[بهمنیار، احمد|احمد بهمنيار]] مورد تحقيق و تصحيح قرار گرفته است. مؤلف انگيزه خود از نوشتن كتاب را خدمت به پادشاه زمانش علاءالدين تكش خوارزمشاه و پاس داشتن الطاف وى ذكر كرده است. | ||
== ساختار== | == ساختار== | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
كتاب با مقدمه‌اى از مصحح كتاب استاد [[بهمنیار، احمد|احمد بهمنيار]] و مقدمه نسخه پاريس به قلم علامه قزوينى آغاز شده است. ديباچه كتاب در ستايش سلطان وقت و سبب تألیف كتاب است. | كتاب با مقدمه‌اى از مصحح كتاب استاد [[بهمنیار، احمد|احمد بهمنيار]] و مقدمه نسخه پاريس به قلم علامه قزوينى آغاز شده است. ديباچه كتاب در ستايش سلطان وقت و سبب تألیف كتاب است. | ||
فصل اول را مؤلف به مدح و ثناى بهاء‌الدين وزير اختصاص داده و در فصل دوم مختصرى مفيد در انشاء | فصل اول را مؤلف به مدح و ثناى بهاء‌الدين وزير اختصاص داده و در فصل دوم مختصرى مفيد در انشاء فارسی و سبک هاى مختلف نويسندگان و سبک و طريقه خود بيان كرده است. | ||
فصل دوم كتاب از سه قسم اصلى شده است: قسم اول، مشتمل است بر منشورها، فرمانها و عهدنامه‌هاى حكومتى، فتح‌نامه‌ها و يك سوگندنامه؛ قسم دوم، حاوى فرمانها، تحيّت‌نامه‌ها و نامه‌هايى است كه سلطان براى ملوك و بزرگان وقت فرستاده است؛ قسم سوم، شامل نامه‌هاى خصوصى، رقعه‌ها و مدايحى است كه نويسنده به دوستان خود و بزرگان عهد نوشته است. در پایان اين قسم چند قطعه انشاء كه براى افتتاح انواع مراسلات شايسته است، به طور نمونه و مثال درج و مجموعه را به يك قصيده پارسى در عرض حال خويش و توصيف كتاب و يك قصيده تازى در مدح بهاء‌الدين وزير ختم كرده است. | فصل دوم كتاب از سه قسم اصلى شده است: قسم اول، مشتمل است بر منشورها، فرمانها و عهدنامه‌هاى حكومتى، فتح‌نامه‌ها و يك سوگندنامه؛ قسم دوم، حاوى فرمانها، تحيّت‌نامه‌ها و نامه‌هايى است كه سلطان براى ملوك و بزرگان وقت فرستاده است؛ قسم سوم، شامل نامه‌هاى خصوصى، رقعه‌ها و مدايحى است كه نويسنده به دوستان خود و بزرگان عهد نوشته است. در پایان اين قسم چند قطعه انشاء كه براى افتتاح انواع مراسلات شايسته است، به طور نمونه و مثال درج و مجموعه را به يك قصيده پارسى در عرض حال خويش و توصيف كتاب و يك قصيده تازى در مدح بهاء‌الدين وزير ختم كرده است. | ||