استقصاء الاعتبار في شرح الاستبصار: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی')
    جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای')
    خط ۴۲: خط ۴۲:
    # پيراستگى از تكرار، افزون‌نگارى‌هاى غيرلازم، و ارجاع به تحقيقات عالمان و فقيهان و... گستردگى بحث‌هاى رجالى. اين ویژگى شايد مهم‌ترين ویژگى کتاب باشد. چنانكه پيش‌تر آورديم، او بيش از پنج سال ملازم رجالى بزرگ [[استرآبادی، محمدامین بن محمدشریف|محمد امين استرآبادى]] بود، و چه بسيار آراء رجالى كه از استادش و از گفتگو و درس‌ها گزارش مى‌كند كه در کتاب رجال وى نيست.
    # پيراستگى از تكرار، افزون‌نگارى‌هاى غيرلازم، و ارجاع به تحقيقات عالمان و فقيهان و... گستردگى بحث‌هاى رجالى. اين ویژگى شايد مهم‌ترين ویژگى کتاب باشد. چنانكه پيش‌تر آورديم، او بيش از پنج سال ملازم رجالى بزرگ [[استرآبادی، محمدامین بن محمدشریف|محمد امين استرآبادى]] بود، و چه بسيار آراء رجالى كه از استادش و از گفتگو و درس‌ها گزارش مى‌كند كه در کتاب رجال وى نيست.


    شيوه پژوهش و شرح مؤلف بدين‌گونه است كه مؤلف روايت را گزارش مى‌كند و آنگاه ذيل عنوان «السند» به تفصيل سند روايت را به بحث مى‌نهد، و رجال سند را يك به يك ارزيابى مى‌كند و طرق موجود در اساتيد را بررسى مى‌كند، و مبانى و مستنداتى را كه رجاليان در داورى‌ها درباره افراد و طرق داشته‌اند، طرح كرده براى استوارى آنها و يا نقد و تزييف آنها استدلال مى‌كند. بدين‌سان چنانكه پيش‌تر آورديم، بخش بررسى سند روايات و ارزيابى رجال احاديث از مهم‌ترين ویژگى‌هاى کتاب است.
    شيوه پژوهش و شرح مؤلف بدين‌گونه است كه مؤلف روايت را گزارش مى‌كند و آنگاه ذيل عنوان «السند» به تفصيل سند روايت را به بحث مى‌نهد، و رجال سند را يك به يك ارزيابى مى‌كند و طرق موجود در اساتيد را بررسى مى‌كند، و مبانى و مستنداتى را كه رجاليان در داورى‌ها درباره افراد و طرق داشته‌اند، طرح كرده برای استوارى آنها و يا نقد و تزييف آنها استدلال مى‌كند. بدين‌سان چنانكه پيش‌تر آورديم، بخش بررسى سند روايات و ارزيابى رجال احاديث از مهم‌ترين ویژگى‌هاى کتاب است.


    آنگاه با عنوانى به جنبه‌هاى «فقه‌الحديثى» احاديث مى‌پردازد، و با بحث و بررسى در محتواى احاديث درباره‌ى داورى‌هاى شيخ در تبيين احاديث و جمع روايات نيز به تفصيل بحث مى‌كند. اگر آنچه را شيخ آورده بپذيرد، بدان استدلال مى‌كند و اگر نپذيرد در نقد آن نيز به تفصيل و دقت و مستدل بحث مى‌كند. واگویى وجوه معانى احاديث و عرضه احتمالات مختلف در محتواى روايات و جمع متعارض نشان مى‌دهد كه مؤلف از گستره دانش و دقت شايسته و استوار فهم برخوردار است، و وصف‌هايى؛ چون «المحقق»، «المدقق»، «فقيه»، «متبحرِ جامعِ كامل» و... درباره او كاملاً به جا است.
    آنگاه با عنوانى به جنبه‌هاى «فقه‌الحديثى» احاديث مى‌پردازد، و با بحث و بررسى در محتواى احاديث درباره‌ى داورى‌هاى شيخ در تبيين احاديث و جمع روايات نيز به تفصيل بحث مى‌كند. اگر آنچه را شيخ آورده بپذيرد، بدان استدلال مى‌كند و اگر نپذيرد در نقد آن نيز به تفصيل و دقت و مستدل بحث مى‌كند. واگویى وجوه معانى احاديث و عرضه احتمالات مختلف در محتواى روايات و جمع متعارض نشان مى‌دهد كه مؤلف از گستره دانش و دقت شايسته و استوار فهم برخوردار است، و وصف‌هايى؛ چون «المحقق»، «المدقق»، «فقيه»، «متبحرِ جامعِ كامل» و... درباره او كاملاً به جا است.