اخلاق فرماندهی و فرمانبری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '==ساختار== ' به '==ساختار== ') |
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[مظاهری، حسین]] ( | [[مظاهری، حسین]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =BP 231/6 /م6الف3 | | کد کنگره =BP 231/6 /م6الف3 | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''اخلاق فرماندهى و فرمانبرى'''، مجموعه درس‌هاى [[مظاهری، حسین|استاد مظاهرى]] و جلد دوم از کتاب جبهه و جهاد اكبر است، كه در سال 1364ش، در موضوع اخلاق، به زبان فارسى | '''اخلاق فرماندهى و فرمانبرى'''، مجموعه درس‌هاى [[مظاهری، حسین|استاد مظاهرى]] و جلد دوم از کتاب جبهه و جهاد اكبر است، كه در سال 1364ش، در موضوع اخلاق، به زبان فارسى تدوین شده است. | ||
تبيين و شرح دلنشين مطالب توسط يك استاد اخلاق حوزه علميه، جايگاه اين کتاب را ممتاز مى‌سازد. | تبيين و شرح دلنشين مطالب توسط يك استاد اخلاق حوزه علميه، جايگاه اين کتاب را ممتاز مى‌سازد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
اين اثر مشتمل بر مقدمه مؤلف و چهار بخش مى‌باشد كه هر بخش در ضمن | اين اثر مشتمل بر مقدمه مؤلف و چهار بخش مى‌باشد كه هر بخش در ضمن عناوین متعددى طرح شده است. | ||
[[مظاهری، حسین|استاد مظاهرى]] در بررسى و شرح فرازهايى از نامه [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، به مباحث گوناگون اخلاقى كه رعايت آنها براى مسئولين و فرماندهان سپاه لازم است پرداخته و در آن به آيات قرآن و اشعار عرفانى و پندآموز اشاره‌اى به‌جا داشته است. | [[مظاهری، حسین|استاد مظاهرى]] در بررسى و شرح فرازهايى از نامه [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، به مباحث گوناگون اخلاقى كه رعايت آنها براى مسئولين و فرماندهان سپاه لازم است پرداخته و در آن به آيات قرآن و اشعار عرفانى و پندآموز اشاره‌اى به‌جا داشته است. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
مؤلف در مقدمه‌اش بر کتاب با بيان اينكه دنيا سراى آزمون و امتحان است، يكى از اين آزمون‌ها را حكومت‌دارى دانسته و با بررسى نامه [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] -كه به ولايت اهواز منصوب شده و از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] براى انجام امر حكومت، امتثال فرامين الهى و نفروختن دين به دنيا، دستورالعمل مى‌خواهد- مباحث اخلاقى | مؤلف در مقدمه‌اش بر کتاب با بيان اينكه دنيا سراى آزمون و امتحان است، يكى از اين آزمون‌ها را حكومت‌دارى دانسته و با بررسى نامه [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] -كه به ولايت اهواز منصوب شده و از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] براى انجام امر حكومت، امتثال فرامين الهى و نفروختن دين به دنيا، دستورالعمل مى‌خواهد- مباحث اخلاقى خویش را آغاز مى‌كند. | ||
[[مظاهری، حسین|استاد مظاهرى]] در بخش اول کتاب با عنوان سيماى كارگزارى و فرماندهى، با اشاره به نامه [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] به [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و طلب رهنمود از امام، بر اينكه حكومت آزمون و بلايى سخت از سوى خداست كه مسئولين و فرماندهان با خودسازى، تعبدو تسليم نسبت به دستورات دين، مى‌توانند از اين امتحان الهى سربلند بيرون آيند و از اين ناملايمات، براى كسب كمالات بهره | [[مظاهری، حسین|استاد مظاهرى]] در بخش اول کتاب با عنوان سيماى كارگزارى و فرماندهى، با اشاره به نامه [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] به [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و طلب رهنمود از امام، بر اينكه حكومت آزمون و بلايى سخت از سوى خداست كه مسئولين و فرماندهان با خودسازى، تعبدو تسليم نسبت به دستورات دين، مى‌توانند از اين امتحان الهى سربلند بيرون آيند و از اين ناملايمات، براى كسب كمالات بهره جویند، تأكيد كرده است. | ||
وى در بخش دوم کتاب فرازهايى از پاسخ امام را مطرح و يادآور مى‌شود كه عدم تحقير، اهانت و ظلم به مؤمنين، دورى از سخن‌چينان و دوستى با صالحان از وظايف مسئولين مى‌باشد. | وى در بخش دوم کتاب فرازهايى از پاسخ امام را مطرح و يادآور مى‌شود كه عدم تحقير، اهانت و ظلم به مؤمنين، دورى از سخن‌چينان و دوستى با صالحان از وظايف مسئولين مى‌باشد. | ||
نویسنده در بخش سوم با ذكر اين جمله [[امام صادق]] كه مى‌فرمايند: «تو را، به فرومايگى دنيا و بى‌وفايى آن نسبت به گذشتگان آگاه خواهم كرد...» به شرح آن پرداخته و دنيا را بازيچه مى‌شمارد و پرده از روى زشت دنيا بر مى‌دارد. در ادامه مسئولين را به ساده‌زيستى، پرهيز از تجملات، تشريفات و تكبرورزى‌ها، همچنين عدم ترساندن مؤمنين، فريادرسى ستمديدگان و خدمت به برادران ايمانى توصيه مى‌نمايد. | |||
استاد اخلاق در بخش پايانى کتاب با عنوان «ايمان و مؤمن» مسئولين را به عدم تجسّس در عيوب مؤمنين و سوء استفاده نكردن از نقاط ضعف يكديگر در رسوا كردن ديگران، سفارش مى‌كند. ايشان غيبت را اشاعه فحشاء در جامعه عنوان كرده و تأكيد مى‌كند كه ايمان محدوديت مى‌آورد؛ لذا براى رسيدن به هدف، از هر وسيله‌اى نمى‌توان استفاده نمود و اين همان امتحان الهى است كه بايد در آن تقوى پيشه كرد. | استاد اخلاق در بخش پايانى کتاب با عنوان «ايمان و مؤمن» مسئولين را به عدم تجسّس در عيوب مؤمنين و سوء استفاده نكردن از نقاط ضعف يكديگر در رسوا كردن ديگران، سفارش مى‌كند. ايشان غيبت را اشاعه فحشاء در جامعه عنوان كرده و تأكيد مى‌كند كه ايمان محدوديت مى‌آورد؛ لذا براى رسيدن به هدف، از هر وسيله‌اى نمى‌توان استفاده نمود و اين همان امتحان الهى است كه بايد در آن تقوى پيشه كرد. | ||