استرآبادی، محمدامین: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - '</div> '''' به '</div> '''')
    جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی')
    خط ۳۹: خط ۳۹:
    ميرزا محمد امين استرآبادى اخبارى و محمد بن حسن بن [[شهيد ثانى]] در مكه مكرمه از شاگردان او به شمار مى‌روند.
    ميرزا محمد امين استرآبادى اخبارى و محمد بن حسن بن [[شهيد ثانى]] در مكه مكرمه از شاگردان او به شمار مى‌روند.


    علامه نورى صاحب [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك]] مى‌نويسد: ميرزا محمد فرزند سيد على از دودمان ائمه اطهار(ع) بوده و منهج الرجال او خيلى مورد توجه [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] قرار گرفت و تحقيقات رجالى خود را بر پايه کتاب ميرزاى مذكور استوار نمود. صاحب روضات در جلد هفتم صفحه 367 شرحى مفصل از ميرزا محمد اخبارى متوفاى اوايل قرن سيزدهم معاصر با [[طباطبایی، محمد بن علی|سيد محمد مجاهد]] را نيز متذكر است. اين ميرزا محمد متجاوز از هشتاد جلد کتاب تأليف نموده است.
    علامه نورى صاحب [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك]] مى‌نویسد: ميرزا محمد فرزند سيد على از دودمان ائمه اطهار(ع) بوده و منهج الرجال او خيلى مورد توجه [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] قرار گرفت و تحقيقات رجالى خود را بر پايه کتاب ميرزاى مذكور استوار نمود. صاحب روضات در جلد هفتم صفحه 367 شرحى مفصل از ميرزا محمد اخبارى متوفاى اوايل قرن سيزدهم معاصر با [[طباطبایی، محمد بن علی|سيد محمد مجاهد]] را نيز متذكر است. اين ميرزا محمد متجاوز از هشتاد جلد کتاب تأليف نموده است.


    گويا ايشان در زمان اقامت دوم خود در شيراز به مكه مسافرت كرده و مدتى آنجا بوده است. او همچنين مدتى در مكه، نزد آخرين استادش [[استرآبادی، محمد بن علی|ميرزا محمد استرآبادى]]، فقه و حديث و رجال آموخت. وى شاگردان معروفى را تربيت كرد و در سال 1036ق به گفته على خان مدنى درگذشت و در كنار قبور ابوطالب و عبدالمطلب به خاک  سپرده شد.
    گویا ايشان در زمان اقامت دوم خود در شيراز به مكه مسافرت كرده و مدتى آنجا بوده است. او همچنين مدتى در مكه، نزد آخرين استادش [[استرآبادی، محمد بن علی|ميرزا محمد استرآبادى]]، فقه و حديث و رجال آموخت. وى شاگردان معروفى را تربيت كرد و در سال 1036ق به گفته على خان مدنى درگذشت و در كنار قبور ابوطالب و عبدالمطلب به خاک  سپرده شد.


    روشى كه امين استرآبادى بنا نهاد، در سنت فقهى - كلامى اماميان بى‌سابقه نبود؛ يعنى فكر اخبارى‌گرى قبل از وى نيز وجود داشت ولى روش او مخصوص خودش بود. او سعى مى‌كرد مذهب اخبارى‌گرى را احيا كند و اجتهاد اصوليان را در حضور امامان، يك خطر تلقى مى‌نمود. البته گفتنى است فضاى فكر دينى عصر صفوى، نقش و روش اجتهادى عالمانى چون [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] در زمينه‌هاى ظهور افكار امين استرابادى نقش به سزايى داشتند به‌طورى كه در کتاب «الفوائد» برخورد انتقادى ايشان با روش اجتهادى كركى مشهود مى‌باشد.
    روشى كه امين استرآبادى بنا نهاد، در سنت فقهى - كلامى اماميان بى‌سابقه نبود؛ يعنى فكر اخبارى‌گرى قبل از وى نيز وجود داشت ولى روش او مخصوص خودش بود. او سعى مى‌كرد مذهب اخبارى‌گرى را احيا كند و اجتهاد اصوليان را در حضور امامان، يك خطر تلقى مى‌نمود. البته گفتنى است فضاى فكر دينى عصر صفوى، نقش و روش اجتهادى عالمانى چون [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] در زمينه‌هاى ظهور افكار امين استرابادى نقش به سزايى داشتند به‌طورى كه در کتاب «الفوائد» برخورد انتقادى ايشان با روش اجتهادى كركى مشهود مى‌باشد.
    خط ۵۰: خط ۵۰:
    # کتاب معروف الفوائد المدنيه كه در رد بر شيوه فقهى اصوليان است.
    # کتاب معروف الفوائد المدنيه كه در رد بر شيوه فقهى اصوليان است.
    # شرح تهذيب الاحكام، شرحى ناتمام بر تهذيب [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]].
    # شرح تهذيب الاحكام، شرحى ناتمام بر تهذيب [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]].
    # حاشيه بر الكافى [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]]، كه فاضل قزوينى آن را جمع‌آورى كرده است.
    # حاشيه بر الكافى [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]]، كه فاضل قزوینى آن را جمع‌آورى كرده است.
    # دانشنامه شاهى، رساله‌اى است فارسى، در موضوعات كلامى و غيركلامى.
    # دانشنامه شاهى، رساله‌اى است فارسى، در موضوعات كلامى و غيركلامى.
    # حاشيه بر انموذج العلوم دوانى.
    # حاشيه بر انموذج العلوم دوانى.