اخطب خوارزم، موفق بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - '==پانویس== <references />' به '==پانویس== <references/>')
    جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی')
    خط ۶: خط ۶:
    |-
    |-
    |نام‌های دیگر  
    |نام‌های دیگر  
    | data-type="authorOtherNames" |موفق بن احمد بن محمد ابومويد مکفي حنفي (ملقب به خوارزمي)
    | data-type="authorOtherNames" |موفق بن احمد بن محمد ابوموید مکفي حنفي (ملقب به خوارزمي)


    خطيب خوارزمي، موفق بن احمد
    خطيب خوارزمي، موفق بن احمد
    خط ۶۰: خط ۶۰:
    حافظ ابوالمؤید ابومحمد موفق بن احمد بن ابوسعید اسحاق بن مؤید مکى حنفى، معروف به «اخطب خوارزم»، فقیهى دانشور، حافظى مشهور، صاحب حدیثى با اسناد فراوان، خطیبى پرآوازه، آگاه از سیره و تاریخ، شاعر، ادیبی تواناست<ref>امینی، عبدالحسین، ج4، ص533- 534</ref>.
    حافظ ابوالمؤید ابومحمد موفق بن احمد بن ابوسعید اسحاق بن مؤید مکى حنفى، معروف به «اخطب خوارزم»، فقیهى دانشور، حافظى مشهور، صاحب حدیثى با اسناد فراوان، خطیبى پرآوازه، آگاه از سیره و تاریخ، شاعر، ادیبی تواناست<ref>امینی، عبدالحسین، ج4، ص533- 534</ref>.


    [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|حموى]]، در [[معجم الأدباء (ياقوت حموي)|معجم الأدباء]]، ضمن شرح‎حال ابوالعلاء همدانى، به‎عنوان حافظ از او نام برده و [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] در «[[الوافي بالوفيات|الوافى بالوفيات]]» او را ثنا گفته و تقى فارسى در «عقد الثمين في تاريخ البلد الأمين» از او یاد کرده است و نیز قفطى در «أخبار نحاة»، [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطى]] در «بغية الوعاة»، محمد عبدالحى در «فوائد البهية»، سید خوانساری در «روضات الجنات»، [[زیدان، جرجی|جرجى زیدان]] در «تاریخ آداب اللغة العربية» و صاحب «معجم المطبوعات» به نقل از «جواهر المضية» در اول کتابش، ضمن مناقب ابوحنیفة از او یاد کرده‎اند. این معاجم، یکسره از تفصیل مشایخ، اساتید، شاگردان و نام کتاب‎هاى او خالى است<ref>همان، ص534</ref>.
    [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|حموى]]، در [[معجم الأدباء (ياقوت حموی)|معجم الأدباء]]، ضمن شرح‎حال ابوالعلاء همدانى، به‎عنوان حافظ از او نام برده و [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] در «[[الوافي بالوفيات|الوافى بالوفيات]]» او را ثنا گفته و تقى فارسى در «عقد الثمين في تاريخ البلد الأمين» از او یاد کرده است و نیز قفطى در «أخبار نحاة»، [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطى]] در «بغية الوعاة»، محمد عبدالحى در «فوائد البهية»، سید خوانساری در «روضات الجنات»، [[زیدان، جرجی|جرجى زیدان]] در «تاریخ آداب اللغة العربية» و صاحب «معجم المطبوعات» به نقل از «جواهر المضية» در اول کتابش، ضمن مناقب ابوحنیفة از او یاد کرده‎اند. این معاجم، یکسره از تفصیل مشایخ، اساتید، شاگردان و نام کتاب‎هاى او خالى است<ref>همان، ص534</ref>.


    در تاریخ ولادت و وفات وی، اختلافاتی وجود دارد ولی به‎احتمال‎زیاد، وی در حدود سال 484ق متولد شده و در سال 567ق وفات یافت <ref>ر.ک: همان، ص544- 545</ref>.
    در تاریخ ولادت و وفات وی، اختلافاتی وجود دارد ولی به‎احتمال‎زیاد، وی در حدود سال 484ق متولد شده و در سال 567ق وفات یافت <ref>ر.ک: همان، ص544- 545</ref>.
    خط ۷۲: خط ۷۲:
    # ابوبکر محمد بن عبیدالله بن نصر زاغونی (متوفی 552)؛
    # ابوبکر محمد بن عبیدالله بن نصر زاغونی (متوفی 552)؛
    # محمد بن ابوجعفر محمد طائی (متوفی 555ق)؛
    # محمد بن ابوجعفر محمد طائی (متوفی 555ق)؛
    # ابومنصور شهردار بين شيرويه ديلمی (متوفی 558ق)؛
    # ابومنصور شهردار بين شيرویه ديلمی (متوفی 558ق)؛
    # الحسن بن احمد بن الحسين بن احمد بن محمد عطار همدان (متوفی 569ق)؛
    # الحسن بن احمد بن الحسين بن احمد بن محمد عطار همدان (متوفی 569ق)؛
    # عبدالملک بن علی بن محمد همدانی؛
    # عبدالملک بن علی بن محمد همدانی؛