دیوان رضی‌الدین ارتیمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

    (لینک درون متنی)
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۴۵: خط ۴۵:


    ساقی‎نامه [[رضي الدين ارتيماني|رضی‎الدین ارتیمانی]]، مشتمل بر اشعار عرفانی با مضامین عالی و گران‎بهاست؛ از آن جمله، ابیاتی است چون:
    ساقی‎نامه [[رضي الدين ارتيماني|رضی‎الدین ارتیمانی]]، مشتمل بر اشعار عرفانی با مضامین عالی و گران‎بهاست؛ از آن جمله، ابیاتی است چون:
    '''بیایید تا جمله مستان شویم   ز مجموع هستی پریشان شویم'''
    {{شعر}}
    '''چو مستان به هم مهربانی کنیم   دمی بی‎ریا زندگانی کنیم'''
    {{ب|''بیایید تا جمله مستان شویم''|2=''ز مجموع هستی پریشان شویم''}}
    '''بگرییم یک‎دم چو باران به ‎هم   که اینک فتادیم، یاران ز هم'''
    {{ب|''چو مستان به هم مهربانی کنیم''|2=''دمی بی‎ریا زندگانی کنیم''}}
    '''جهان منزل راحت‎اندیش نیست   ازل تا ابد یک نفس بیش نیست'''
    {{ب|''بگرییم یک‎دم چو باران به ‎هم ''|2=''که اینک فتادیم، یاران ز هم''}}
    {{ب|''جهان منزل راحت‎اندیش نیست''|2=''ازل تا ابد یک نفس بیش نیست''}}
    {{پایان شعر}}
    در برخی اشعاری که از رضی باقی مانده، نشانه‎های بارزی از عرض ارادات به [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] و خاندان عترت یافت می‎شود، همچون:
    در برخی اشعاری که از رضی باقی مانده، نشانه‎های بارزی از عرض ارادات به [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] و خاندان عترت یافت می‎شود، همچون:
    '''الهی به مستان میخانه‎ات     به عقل‎آفرینان دیوانه‎ات'''
    {{شعر}}
    '''به دردی‎کش لجه کبریا   که آمد به شأنش فرود، إنما'''
    {{ب|''الهی به مستان میخانه‎ات''|2='' به عقل‎آفرینان دیوانه‎ات''}}
    '''به دری که عرش است او را صدف     به ساقی کوثر، به شاه نجف'''
    {{ب|''به دردی‎کش لجه کبریا''|2=''به ساقی کوثر، به شاه نجف''}}
    '''به نور دل صبح‎خیزان عشق     ز شادی به انده‎گریزان عشق'''<ref>ر.ک: متن کتاب، ص18-24</ref>.
    {{ب|''به دری که عرش است او را صدف ''|2=''که اینک فتادیم، یاران ز هم''}}
    {{ب|''به نور دل صبح‎خیزان عشق''|2=''ز شادی به انده‎گریزان عشق''}}
    {{پایان شعر}}<ref>ر.ک: متن کتاب، ص18-24</ref>.


    از جمله غزلیات پرشور و زیبای این شاعر توانمند است:
    از جمله غزلیات پرشور و زیبای این شاعر توانمند است:
    '''آن‎چنان داده عشق جوش مرا     که ز سر رفته عقل و هوش مرا'''
    {{شعر}}
    '''عقل کلی شده فراموشم     بس‎که مالیده عشق، گوش مرا'''<ref>ر.ک: همان، ص38</ref>.
    {{ب|''آن‎چنان داده عشق جوش مرا ''|2=''که ز سر رفته عقل و هوش مرا''}}
    {{ب|''عقل کلی شده فراموشم ''|2=''بس‎که مالیده عشق، گوش مرا''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص38</ref>.


    از این سراینده توانا قصیده‎ای بسیار زیبا و پرمحتوا در مدح [[امام على(ع)|مولای متقیان علی(ع)]] به‎جا مانده است که با این ابیات آغاز می‎شود:
    از این سراینده توانا قصیده‎ای بسیار زیبا و پرمحتوا در مدح [[امام على(ع)|مولای متقیان علی(ع)]] به‎جا مانده است که با این ابیات آغاز می‎شود:
    '''دگر چه شد که دلم برکشید ناله زار     دگر چه رفت که سر نیست در غم دستار'''
    {{شعر}}
    '''صبا چه گفت به بلبل ز بی‎وفایی گل     که همچو اخگر آتش‎فشان شد از منقار'''
    {{ب|''دگر چه شد که دلم برکشید ناله زار''|2=''دگر چه رفت که سر نیست در غم دستار''}}
    '''مگر که یار شکسته است ساغر پیمان   مگر که دوست گذشته است از سر اقرار'''<ref>ر.ک: همان، ص‎110</ref>.
    {{ب|''صبا چه گفت به بلبل ز بی‎وفایی گل ''|2='' که همچو اخگر آتش‎فشان شد از منقار''}}
    {{ب|''مگر که یار شکسته است ساغر پیمان''|2=''مگر که دوست گذشته است از سر اقرار''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص‎110</ref>.


    ==وضعیت کتاب==
    ==وضعیت کتاب==
    خط ۸۷: خط ۹۳:
    [[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]
    [[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]


    [[رده:قربانی-باقی زاده]]
    [[رده: 25 شهریور الی 24 مهر]]
     
    [[رده:سال97-25شهریور الی24 مهر]]
    [[رده:سال97-25شهریور الی24 مهر]]