هشت در بهشت؛ ده رساله از علامه فیض کاشانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'اهل بيت' به 'اهل‌بيت') |
(لینک درون متنی) |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
هشت درِ بهشت گردآمده از ترجمه‌هاى علامه [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]] است كه دربردارنده ده رساله در زمينه فقه، اخلاق، عقايد و عبادات مى‌باشد. | '''هشت درِ بهشت''' گردآمده از ترجمه‌هاى علامه [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]] است كه دربردارنده ده رساله در زمينه فقه، اخلاق، عقايد و عبادات مى‌باشد. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
رساله (ترجمة العقائد) در هشت بخش؛ همانند هشت در بهشت نگاشته شده است. هر بخش با نام «در» به بيان اصول عقايد شيعه بر مبناى آيات قرآن و احاديث معصومان(ع) پرداخته است. فيض | رساله (ترجمة العقائد) در هشت بخش؛ همانند هشت در بهشت نگاشته شده است. هر بخش با نام «در» به بيان اصول عقايد شيعه بر مبناى آيات قرآن و احاديث معصومان(ع) پرداخته است. [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض كاشانى]]، دلالت‌ها و ارشادهاى خداوند و رسول گرامى او را برترين كلام‌ها و استوارترين برهان‌ها براى صاحبان خرد و انديشه مى‌داند و اين استشهاد و استدلال‌جويى از قرآن و حديث را تقليد محض و پيروى ناآگاهانه نمى‌داند، بلكه اين شيوه را مايه هشدار باش و بيدارى عقل‌هاى درست‌انديش مى‌خواند. | ||
«در» اول درباره اثبات وجود خداوند و هستى حق گفت و گو مى‌كند. نويسنده اين «در» را با اين عبارت آغاز مى‌كند: «يك دم حديث امكان و وجوب را بگذار و دل با ما دار و لحظه‌اى حرف دور و تسلسل را رها كن و گوش با ما كن كه دورت سرگردان مى‌سازد و تسلسلت در بيابان بى‌پايان مى‌اندازد. زمانى نگاه كن و ببين در غرايب آسمان و...» | «در» اول درباره اثبات وجود خداوند و هستى حق گفت و گو مى‌كند. نويسنده اين «در» را با اين عبارت آغاز مى‌كند: «يك دم حديث امكان و وجوب را بگذار و دل با ما دار و لحظه‌اى حرف دور و تسلسل را رها كن و گوش با ما كن كه دورت سرگردان مى‌سازد و تسلسلت در بيابان بى‌پايان مى‌اندازد. زمانى نگاه كن و ببين در غرايب آسمان و...» | ||
علامه فيض ربانى با بيان نظم حاكم بر هستى و نيز فطرت خداجوى آدمى كه درمى‌يابد: او خود خويشتن را نيافريده است، پس نيازمند آفريدگارى هست و نيز با اشاره به برهان نهفته در اين كلام بلند [[امام على(ع)]] عَرَفتُ اللهَ بِفَسخِ العَزائِم و نَقضِ الهِمَمِ و نيز برهان نياز انسان در مشكلات و دشوارى‌ها به نيروى ماورايى و قدرتى لايزال به اثبات وجود خدا مى‌پردازد. | [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|علامه فيض]] ربانى با بيان نظم حاكم بر هستى و نيز فطرت خداجوى آدمى كه درمى‌يابد: او خود خويشتن را نيافريده است، پس نيازمند آفريدگارى هست و نيز با اشاره به برهان نهفته در اين كلام بلند [[امام على(ع)]] عَرَفتُ اللهَ بِفَسخِ العَزائِم و نَقضِ الهِمَمِ و نيز برهان نياز انسان در مشكلات و دشوارى‌ها به نيروى ماورايى و قدرتى لايزال به اثبات وجود خدا مى‌پردازد. | ||
«در» دوم پيرامون اثبات توحيد و يگانگى حق سخن مى‌راند و «در» سوم به بحث و بررسى پيرامون صفات جمالى و جلالى خداوند بر اساس آيات و روايات، مى‌پردازد. | «در» دوم پيرامون اثبات توحيد و يگانگى حق سخن مى‌راند و «در» سوم به بحث و بررسى پيرامون صفات جمالى و جلالى خداوند بر اساس آيات و روايات، مى‌پردازد. | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
|} | |} | ||
فيض در بخش «ترجمة الصلاة»، اين رساله را پس از نام خدا با اين بيت آغاز مى‌كند: | [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض]] در بخش «ترجمة الصلاة»، اين رساله را پس از نام خدا با اين بيت آغاز مى‌كند: | ||
{| class="wikitable poem" | {| class="wikitable poem" | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
رساله مفتاح‌الخير، يكى ديگر از رساله‌هاى اين مجموعه، مشتمل بر هشت «در» و تكميل كننده رساله «ترجمة الصلاة» است. | رساله مفتاح‌الخير، يكى ديگر از رساله‌هاى اين مجموعه، مشتمل بر هشت «در» و تكميل كننده رساله «ترجمة الصلاة» است. | ||
فيض در اين رساله به بررسى اقسام نماز، شرائط وجوب و صحت نماز، نماز مسافر، اوقات نمازها، گونه‌هاى شك در نماز و چگونگى جبران نمازهاى از دست رفته مى‌پردازد. | [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض]] در اين رساله به بررسى اقسام نماز، شرائط وجوب و صحت نماز، نماز مسافر، اوقات نمازها، گونه‌هاى شك در نماز و چگونگى جبران نمازهاى از دست رفته مى‌پردازد. | ||
دانستنى است كه فيض كاشانى يكى از شرائط صحت و درستى نماز را آن مى‌داند كه مسائل نماز بايد از امام معصوم فرا گرفته شود، اگر چه به چندين واسطه باشد. البته اين نكته فقهى تازه‌اى نيست؛ ولى تصريح و شفاف‌گويى آن از زيبايى‌هاى كار فقهى اوست و نيز از فتاوى ويژه او آن است كه: آن كسى كه ساتر عورت ندارد؛ ولى لباس نجسى به همراه دارد، بايد لباس نجس را بپوشد و اركان نماز را تمام انجام دهد و ديگر آن كه وقت نماز مغرب را زمان غروب آفتاب (استتار قرص خورشيد) مى‌داند. | دانستنى است كه [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض كاشانى]] يكى از شرائط صحت و درستى نماز را آن مى‌داند كه مسائل نماز بايد از امام معصوم فرا گرفته شود، اگر چه به چندين واسطه باشد. البته اين نكته فقهى تازه‌اى نيست؛ ولى تصريح و شفاف‌گويى آن از زيبايى‌هاى كار فقهى اوست و نيز از فتاوى ويژه او آن است كه: آن كسى كه ساتر عورت ندارد؛ ولى لباس نجسى به همراه دارد، بايد لباس نجس را بپوشد و اركان نماز را تمام انجام دهد و ديگر آن كه وقت نماز مغرب را زمان غروب آفتاب (استتار قرص خورشيد) مى‌داند. | ||
علامه فيض كاشانى ماده تاريخ اتمام مفتاح الخير را با عبارت «شهر محرم الحرام» كه برابر با 1073 هجرى قمرى مى‌شود، بيان مى‌كند. | [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|علامه فيض كاشانى]] ماده تاريخ اتمام مفتاح الخير را با عبارت «شهر محرم الحرام» كه برابر با 1073 هجرى قمرى مى‌شود، بيان مى‌كند. | ||
ترجمه رساله ديگر اين مجموعه كه به ترجمة الطهارة اختصاص دارد، داراى هشت «در» است كه «در» اول در فضيلت طهارت گشوده مى‌شود و «در» آخر در كيفيت تيمم بسته مى‌شود. ماده تاريخ اتمام نگارش رساله عبارت «شد محرم الحرام» (بدون الف تعريف در الحرام) است، گفتنى است كه علامه فيض بر اين فتواست كه آب تا زمانى كه رنگ و بو و طعم آن تغيير نكرده باشد، اگر چه قليل باشد، به مجرد ملاقات با نجس نجس نمى‌شود و نيز از فتاوى ويژه او كفايت غسل به هر نيتى كه باشد از وضوست. | ترجمه رساله ديگر اين مجموعه كه به ترجمة الطهارة اختصاص دارد، داراى هشت «در» است كه «در» اول در فضيلت طهارت گشوده مى‌شود و «در» آخر در كيفيت تيمم بسته مى‌شود. ماده تاريخ اتمام نگارش رساله عبارت «شد محرم الحرام» (بدون الف تعريف در الحرام) است، گفتنى است كه [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|علامه فيض]] بر اين فتواست كه آب تا زمانى كه رنگ و بو و طعم آن تغيير نكرده باشد، اگر چه قليل باشد، به مجرد ملاقات با نجس نجس نمى‌شود و نيز از فتاوى ويژه او كفايت غسل به هر نيتى كه باشد از وضوست. | ||
هم‌چنين نويسنده اين مجموعه در بخش ديگرى به «اذكار الطهارة» مى‌پردازد كه اين رساله دربردارنده ذكرها و دعاهايى است كه در «ترجمة الطهارة» به آن‌ها اشاره شده است. اين رساله تكميلى در پنج باب تنظيم شده است كه باب اول در اذكار بيت الخلاء و باب آخر در اذكار غسل است. | هم‌چنين نويسنده اين مجموعه در بخش ديگرى به «اذكار الطهارة» مى‌پردازد كه اين رساله دربردارنده ذكرها و دعاهايى است كه در «ترجمة الطهارة» به آن‌ها اشاره شده است. اين رساله تكميلى در پنج باب تنظيم شده است كه باب اول در اذكار بيت الخلاء و باب آخر در اذكار غسل است. | ||
مبحث بعد، كتاب حاضر، «ترجمة الحج» است، كه اين رساله در فقه حج و عمره است و فيض در ابتدا مى‌نويسد، اين ترجمه را بعد از «ترجمة الصلاة» و «ترجمة الطهارة» و «ترجمة الصيام» نوشته است. | مبحث بعد، كتاب حاضر، «ترجمة الحج» است، كه اين رساله در فقه حج و عمره است و [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض]] در ابتدا مى‌نويسد، اين ترجمه را بعد از «ترجمة الصلاة» و «ترجمة الطهارة» و «ترجمة الصيام» نوشته است. | ||
فيض فقيه كه به جنبه‌هاى عملى و كاربردى فقه عنايت ويژه‌اى داشته است، در اين رساله به تفصيل از حج تمتع و عمره و مفرده سخن مى‌گويد؛ ولى حج قران و افراد را رها كرده و تنها به تعريفى كوتاه از اين دو بسنده مى‌كند. نيز در كفاره شكار مى‌نويسد: چون كفاره شكار كردن بسطى از سخن مى‌طلبد كه مناسب اين رساله نيست و احتياج به آن نيز كمتر مى‌شود، طى آن مى‌شود.» | [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض]] فقيه كه به جنبه‌هاى عملى و كاربردى فقه عنايت ويژه‌اى داشته است، در اين رساله به تفصيل از حج تمتع و عمره و مفرده سخن مى‌گويد؛ ولى حج قران و افراد را رها كرده و تنها به تعريفى كوتاه از اين دو بسنده مى‌كند. نيز در كفاره شكار مى‌نويسد: چون كفاره شكار كردن بسطى از سخن مى‌طلبد كه مناسب اين رساله نيست و احتياج به آن نيز كمتر مى‌شود، طى آن مى‌شود.» | ||
اين رساله نيز در هشت باب نگاشته شده است. | اين رساله نيز در هشت باب نگاشته شده است. | ||
هم‌چنين در ذكر زيارات مشاهد مشرفه- على اهلها السلام- و خاصه در زيارت پيامبر و ائمه معصومين مى‌نويسد: «از جمله سنن موكده، حاج را، زيارت پيغمبر(ص) است و بعضى اخبار دلالت بر وجوب آن دارد و در زيارت قبور سائر ائمه معصومين- صلوات‌الله‌عليهم- ثواب بسيار هست، خصوصاً امام حسين و امام رضا(ع).» | هم‌چنين در ذكر زيارات مشاهد مشرفه- على اهلها السلام- و خاصه در زيارت پيامبر و ائمه معصومين مى‌نويسد: «از جمله سنن موكده، حاج را، زيارت پيغمبر(ص) است و بعضى اخبار دلالت بر وجوب آن دارد و در زيارت قبور سائر ائمه معصومين- صلوات‌الله‌عليهم- ثواب بسيار هست، خصوصاً امام حسين و [[امام رضا(ع)]].» | ||
همچنان كه در حديث وارد شده، زيارت امام حسين(ع) فرض است بر هر مؤمنى، و زيارت [[امام رضا(ع)]] معادل هفتاد هزار حج است. در ادامه نيز مى‌نويسد: و كسى كه از مشاهد مشرفه دور باشد، اگر به بام خانه خود برآيد و سر سوى آسمان كرده، متوجه قبور ايشان شود و سلام كند بر ايشان، ثواب زيارتى به جهت او نويسند. | همچنان كه در حديث وارد شده، زيارت امام حسين(ع) فرض است بر هر مؤمنى، و زيارت [[امام رضا(ع)]] معادل هفتاد هزار حج است. در ادامه نيز مى‌نويسد: و كسى كه از مشاهد مشرفه دور باشد، اگر به بام خانه خود برآيد و سر سوى آسمان كرده، متوجه قبور ايشان شود و سلام كند بر ايشان، ثواب زيارتى به جهت او نويسند. | ||
| خط ۱۲۱: | خط ۱۲۱: | ||
|} | |} | ||
علامه فيض كاشانى در پايان رساله، ماده تاريخ اتمام آن را به لحاظ ماده و سال عبارت «شهر محرم الحرام» مى‌نويسد كه برابر با 1073ق است. | [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|علامه فيض كاشانى]] در پايان رساله، ماده تاريخ اتمام آن را به لحاظ ماده و سال عبارت «شهر محرم الحرام» مى‌نويسد كه برابر با 1073ق است. | ||
وى در انتخاب روايت، احاديثى را كه از لقاى خداوند، قرب او و رضاى حق، سبحانه، سخن مى‌گويد، بر روايات فراوانى كه از حور و غلمان و ميوه‌هاى بهشتى گفت و گو مى‌كند، ترجيح مى‌دهد و مخاطب خويش را بر معيار آن احاديث بلند و آسمانى به انگيزش الهى وا مى‌دارد. | وى در انتخاب روايت، احاديثى را كه از لقاى خداوند، قرب او و رضاى حق، سبحانه، سخن مى‌گويد، بر روايات فراوانى كه از حور و غلمان و ميوه‌هاى بهشتى گفت و گو مى‌كند، ترجيح مى‌دهد و مخاطب خويش را بر معيار آن احاديث بلند و آسمانى به انگيزش الهى وا مى‌دارد. | ||
فيض كاشانى از هر فرصتى براى بيان نكته‌هاى اخلاقى استفاده كرده است و دفترش سرشار از بينش توحيدى و نگاه عرفانى اوست. چنان كه رگه‌هاى اين نگاه والاى عارفانه را در بيشترين مباحث كتاب حاضر مى‌توان يافت. | [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض كاشانى]] از هر فرصتى براى بيان نكته‌هاى اخلاقى استفاده كرده است و دفترش سرشار از بينش توحيدى و نگاه عرفانى اوست. چنان كه رگه‌هاى اين نگاه والاى عارفانه را در بيشترين مباحث كتاب حاضر مى‌توان يافت. | ||
نويسنده در آغاز ترجمه‌ها (به جز ترجمه‌هاى تكميلى و نيز «ترجمة الصيام» و «ترجمةالزكاة») اشعارى در قالب غزل يا قصيده آورده است كه بيشتر آن‌ها با زبانى مناجات گونه پرده از معارف پنهانى موضوعى كه رساله بدان پرداخته است، مى‌گشايد و نيز با انگيزشى درونى در خوانندگان زمينه سير و سلوك آن‌ها را در راه بندگى خداوند، فراهم مى‌آورد. | نويسنده در آغاز ترجمه‌ها (به جز ترجمه‌هاى تكميلى و نيز «ترجمة الصيام» و «ترجمةالزكاة») اشعارى در قالب غزل يا قصيده آورده است كه بيشتر آن‌ها با زبانى مناجات گونه پرده از معارف پنهانى موضوعى كه رساله بدان پرداخته است، مى‌گشايد و نيز با انگيزشى درونى در خوانندگان زمينه سير و سلوك آن‌ها را در راه بندگى خداوند، فراهم مى‌آورد. | ||
نكته قابل توجه اين كه روزگار علامه محسن فيض كاشانى روزگار اوج استيلاى حكومت صفوى است. در اين دوران علوم حديث، تفسير، فقه و حكمت رونق بسزايى دارد. دانشمندان بزرگى چونان [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|ميرداماد]]- [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] - [[محقق سبزواری، محمدباقر|محقق سبزوارى]] تا [[علامه مجلسى]] در اين روزگار مى‌زيسته‌اند. | نكته قابل توجه اين كه روزگار [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|علامه محسن فيض كاشانى]] روزگار اوج استيلاى حكومت صفوى است. در اين دوران علوم حديث، تفسير، فقه و حكمت رونق بسزايى دارد. دانشمندان بزرگى چونان [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|ميرداماد]]- [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] - [[محقق سبزواری، محمدباقر|محقق سبزوارى]] تا [[علامه مجلسى]] در اين روزگار مى‌زيسته‌اند. | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
| خط ۱۳۵: | خط ۱۳۵: | ||
متن و مقدمه كتاب | متن و مقدمه كتاب | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||