بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</div> ' به '</div> ') |
جز (جایگزینی متن - 'بحر العلوم،' به 'بحرالعلوم،') |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
طب‍اطب‍ائ‍ی ن‍ج‍ف‍ی، مهدی بن مرتضی | طب‍اطب‍ائ‍ی ن‍ج‍ف‍ی، مهدی بن مرتضی | ||
بحرالعلوم، سید مهدی | |||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
بحر العلوم تحصيلات خود را در زادگاهش نزد پدر و شيخ يوسف بحرانى (صاحب [[الحدائق الناضرة في أحكام العترة الطاهرة|حدائق]]) آغاز كرد، و بعد به نجف رفت و نزد شيخ مهدى بن محمد فتونى عاملى و شيخ محمدتقى دورقى و شيخ محمدباقرهزار جريبى به كسب علم پرداخت. سپس به كربلا بازگشت و به حوزۀ درس [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] ([[وحید بهبهانی، محمدباقر|بهبهانى، آقا محمدباقر]]) پيوست.<ref> | بحر العلوم تحصيلات خود را در زادگاهش نزد پدر و شيخ يوسف بحرانى (صاحب [[الحدائق الناضرة في أحكام العترة الطاهرة|حدائق]]) آغاز كرد، و بعد به نجف رفت و نزد شيخ مهدى بن محمد فتونى عاملى و شيخ محمدتقى دورقى و شيخ محمدباقرهزار جريبى به كسب علم پرداخت. سپس به كربلا بازگشت و به حوزۀ درس [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] ([[وحید بهبهانی، محمدباقر|بهبهانى، آقا محمدباقر]]) پيوست.<ref>بحرالعلوم، 1363 ش، ج 1، مقدمه، ص66، مدرس تبريزى، ج 1، ص234، حبيب‌آبادى، ج 2، ص416</ref> | ||
==بازگشت به نجف== | ==بازگشت به نجف== | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
بحر العلوم در 1186 به مشهد سفر كرد و هفت سال در آنجا اقامت گزيد. در اين مدت گذشته از شركت در مجالس علمى و مباحثه با علما، نزد ميرزا مهدى شهيد خراسانى به فراگيرى فلسفه پرداخت و اين حكيم او را به سبب مقام شامخ علميش بحر العلوم خواند. اين لقب كه پيش از آن به كسى اطلاق نشده بود بعدها عنوان خاندان وى شد كه تا امروز به آن شهرت دارند.<ref> | بحر العلوم در 1186 به مشهد سفر كرد و هفت سال در آنجا اقامت گزيد. در اين مدت گذشته از شركت در مجالس علمى و مباحثه با علما، نزد ميرزا مهدى شهيد خراسانى به فراگيرى فلسفه پرداخت و اين حكيم او را به سبب مقام شامخ علميش بحر العلوم خواند. اين لقب كه پيش از آن به كسى اطلاق نشده بود بعدها عنوان خاندان وى شد كه تا امروز به آن شهرت دارند.<ref>بحرالعلوم، 1363 ش، ج 1، مقدمه، ص43، امين، ج 10، ص159</ref> | ||
==سفر حج== | ==سفر حج== | ||
در سال 1193 به حج رفت و مدتى كه در حجاز بود، گذشته از اقدامات سودمند دينى، به تدريس فقه مذاهب اربعه پرداخت و افراد بسيارى در حلقۀ درسى او شركت كردند. ديگر از سوانح مهم زندگى او مناظرۀ كلامى با دانشمندان يهود در منطقۀ ذى الكفل است كه بر اثر آن، گروه بسيارى به اسلام گرويدند.<ref> | در سال 1193 به حج رفت و مدتى كه در حجاز بود، گذشته از اقدامات سودمند دينى، به تدريس فقه مذاهب اربعه پرداخت و افراد بسيارى در حلقۀ درسى او شركت كردند. ديگر از سوانح مهم زندگى او مناظرۀ كلامى با دانشمندان يهود در منطقۀ ذى الكفل است كه بر اثر آن، گروه بسيارى به اسلام گرويدند.<ref>بحرالعلوم، 1363 ش، ج 1، مقدمه، ص50 - 66، مدرس تبريزى، همانجا، حبيب‌آبادى، ج 2، ص417</ref> گزارش كامل اين مناظره را چند تن از حاضران در مجلس بحث، از جمله صاحب [[مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة|مفتاح الكرامة]] ثبت كرده‌اند. | ||
==رياست عامه== | ==رياست عامه== | ||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
در گشودن مشكلات دينى و اجتماعى و برآوردن حوايج نيازمندان كوشا بود و از جمله اقدامات مؤثر او، تعيين دقيق ميقات‌هاى احرام و مشخص كردن محدودۀ مواقف حج است كه در دوران توقف وى در مكه صورت گرفت. | در گشودن مشكلات دينى و اجتماعى و برآوردن حوايج نيازمندان كوشا بود و از جمله اقدامات مؤثر او، تعيين دقيق ميقات‌هاى احرام و مشخص كردن محدودۀ مواقف حج است كه در دوران توقف وى در مكه صورت گرفت. | ||
تقواى | تقواى بحرالعلوم، ضمن اجتناب از هر گونه سخت‌گيرى در امور جارى زندگى، و نيز سخاوت و همت بلند او زبانزد همگان بود، چندان كه برخى به گرايش‌هاى عرفانى در وى معتقد شده‌اند. | ||
به هر حال تأثير اين گرايش را در دست پروردگان و برخى از علماى پس از او نمى‌توان انكار كرد. همۀ معاصران بحر العلوم به مقام علم و تقواى او اذعان كرده‌اند. حتى استاد او، [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]]، در سال‌هاى پايانى عمر، چون زوال ملكۀ اجتهاد را در خود احتمال مى‌داد، در مسائل فقهى از او نظرخواهى مى‌كرد.<ref>حبيب‌آبادى، ج 2، ص416</ref> | به هر حال تأثير اين گرايش را در دست پروردگان و برخى از علماى پس از او نمى‌توان انكار كرد. همۀ معاصران بحر العلوم به مقام علم و تقواى او اذعان كرده‌اند. حتى استاد او، [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]]، در سال‌هاى پايانى عمر، چون زوال ملكۀ اجتهاد را در خود احتمال مى‌داد، در مسائل فقهى از او نظرخواهى مى‌كرد.<ref>حبيب‌آبادى، ج 2، ص416</ref> | ||
| خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
مقام تقوا او را در موقعيتى قرار داده كه به گفته [[مامقانی، عبدالله|مامقانى]]<ref>ج 1، بخش 1، ص156، ج 3، بخش 1، ص261</ref>، شخصيّت حديثى وى برتر از وثاقت و فروتر از عصمت است. | مقام تقوا او را در موقعيتى قرار داده كه به گفته [[مامقانی، عبدالله|مامقانى]]<ref>ج 1، بخش 1، ص156، ج 3، بخش 1، ص261</ref>، شخصيّت حديثى وى برتر از وثاقت و فروتر از عصمت است. | ||
بحر العلوم به عربى شعر مى‌سرود و از جملۀ آثار او منظومه‌اى است در رثاى امام حسين عليه السّلام، كه به اقتضاى دوازده بند محتشم سروده است.<ref> | بحر العلوم به عربى شعر مى‌سرود و از جملۀ آثار او منظومه‌اى است در رثاى امام حسين عليه السّلام، كه به اقتضاى دوازده بند محتشم سروده است.<ref>بحرالعلوم، 1408، ص207 - 216</ref> علاوه بر اين، عالمان دينى را نيز به آگاهى از فنون ادب تشويق مى‌كرد و شاعران مذهبى را محترم مى‌شمرد. تقدير و تكريم او از شيخ كاظم ازرى، مرثيه سراى برجستۀ عراقى، معروف است.<ref>امين، ج 9، ص11</ref> | ||
==تأليفات == | ==تأليفات == | ||
| خط ۱۰۸: | خط ۱۰۸: | ||
#الفوائد الرجاليّة، در علم رجال كه به معرفى خاندان‌هاى معروف علمى و حديثى و راويان و عالمان امامى و مطالب متفرقه دربارۀ كتب حديث و رجال اختصاص دارد و نكاتى نو از مباحث رجالى در آن تبيين شده است. | #الفوائد الرجاليّة، در علم رجال كه به معرفى خاندان‌هاى معروف علمى و حديثى و راويان و عالمان امامى و مطالب متفرقه دربارۀ كتب حديث و رجال اختصاص دارد و نكاتى نو از مباحث رجالى در آن تبيين شده است. | ||
#تحفة الكرام في تاريخ مكّة و البيت الحرام، دربارۀ وجه تسميه و حدود و نقشه و نيز تاريخ بناى كعبه در روايات تاريخى دربارۀ تأسيس و تجديد بناهاى مختلف مكه، و نيز تاريخ بناى مسجد الحرام و ضمايم آن از قبيل صفا و مروه. | #تحفة الكرام في تاريخ مكّة و البيت الحرام، دربارۀ وجه تسميه و حدود و نقشه و نيز تاريخ بناى كعبه در روايات تاريخى دربارۀ تأسيس و تجديد بناهاى مختلف مكه، و نيز تاريخ بناى مسجد الحرام و ضمايم آن از قبيل صفا و مروه. | ||
#ديوان شعر، كه افزون بر 1000 بيت و بيشتر در مدح و رثاى اهل بيت پيامبر صلّى‌اللّه‌عليه‌وآله‌و‌سلّم است.<ref> | #ديوان شعر، كه افزون بر 1000 بيت و بيشتر در مدح و رثاى اهل بيت پيامبر صلّى‌اللّه‌عليه‌وآله‌و‌سلّم است.<ref>بحرالعلوم، 1363 ش، ج 1، مقدمه، ص94 - 95، امين، ج 10، ص160، [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقا بزرگ طهرانى]]، ج 21، ص81، حبيب‌آبادى، ج 2، ص419 - 421، زركلى، ج 7، ص113</ref> | ||
علاوه بر اين كتاب‌ها، بحر العلوم بيش از هفده رساله دربارۀ موضوعات مختلف فقهى و اصولى تأليف كرده است. رساله‌اى نيز دربارۀ سير و سلوك به او نسبت داده شده است كه عده‌اى، به لحاظ عدم انطباق برخى مطالب آن با موازين و آراى شيعى، چنين نسبتى را منكرند. | علاوه بر اين كتاب‌ها، بحر العلوم بيش از هفده رساله دربارۀ موضوعات مختلف فقهى و اصولى تأليف كرده است. رساله‌اى نيز دربارۀ سير و سلوك به او نسبت داده شده است كه عده‌اى، به لحاظ عدم انطباق برخى مطالب آن با موازين و آراى شيعى، چنين نسبتى را منكرند. | ||
| خط ۱۲۸: | خط ۱۲۸: | ||
- [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]، محسن امين، بيروت، 1983/1403. | - [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]، محسن امين، بيروت، 1983/1403. | ||
- رجال السيد | - رجال السيد بحرالعلوم، المعروف بالفوائد الرجالية، محمد مهدى بن مرتضى بحرالعلوم، چاپ محمد صادق بحر العلوم و حسين بحرالعلوم، تهران، 1363 ش. | ||
- «العقود الاثنی‌عشر في رثاء سادات البشر للسيد بحر العلوم»، همان، تراثنا، سال 3،ش 10 (محرم 1408). | - «العقود الاثنی‌عشر في رثاء سادات البشر للسيد بحر العلوم»، همان، تراثنا، سال 3،ش 10 (محرم 1408). | ||
| خط ۱۴۰: | خط ۱۴۰: | ||
- [[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]] في أحوال العلماء و السادات، محمدباقربن زين‌العابدين خوانسارى، ج 7، چاپ اسد اللّه اسماعيليان، قم، 1392. | - [[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]] في أحوال العلماء و السادات، محمدباقربن زين‌العابدين خوانسارى، ج 7، چاپ اسد اللّه اسماعيليان، قم، 1392. | ||
- لغت نامۀ على اكبر دهخدا، زير نظر محمد معين، تهران، 1325 - 1361 ش، ذيل | - لغت نامۀ على اكبر دهخدا، زير نظر محمد معين، تهران، 1325 - 1361 ش، ذيل «بحرالعلوم، محمد مهدى بن مرتضى». | ||
- [[الأعلام]]، خير‌الدين زركلى، بيروت 1986. | - [[الأعلام]]، خير‌الدين زركلى، بيروت 1986. | ||