شوق مهدی(عج): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '| پس از = | پیش از = }} ' به '| پس از = | پیش از = }}') |
جز (جایگزینی متن - 'سبك' به 'سبک ') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
كتاب، اثرى منظوم در مدح و ثناى حضرت ولى عصر(عج) است. | كتاب، اثرى منظوم در مدح و ثناى حضرت ولى عصر(عج) است. | ||
تناسب ابيات فراوان غزليات شيرين حافظ با اعتقاد شيعيان درباره امام زمان(عج)، [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملامحسن فيض كاشانى]] را بر آن داشت، اين اثر را به | تناسب ابيات فراوان غزليات شيرين حافظ با اعتقاد شيعيان درباره امام زمان(عج)، [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملامحسن فيض كاشانى]] را بر آن داشت، اين اثر را به سبک و شيوه آن، بسرايد. | ||
فيض در مقدمه اثر تصريح مى‌كند، در اوايل جوانى، به طور جدّى سرودن شوق المهدى را آغاز نموده است و شايد بتوان گفت، سرودن آن به تدريج تا زمان پيرى نيز ادامه داشته است. | فيض در مقدمه اثر تصريح مى‌كند، در اوايل جوانى، به طور جدّى سرودن شوق المهدى را آغاز نموده است و شايد بتوان گفت، سرودن آن به تدريج تا زمان پيرى نيز ادامه داشته است. | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
در بيشتر احاديث شيعه، تصريح شده است كه نجات دهنده دنيا، امام عصر(عج)، يگانه فرزند [[امام حسن عسکری(ع)]] است كه به طرزى خاص و به طور پنهانى متولد مى‌شود و غيبتى طولانى خواهد داشت: غيبت او يك امر لازم و ضرورى و ناشى از ناسپاسى خود مردم مى‌باشد. اثر فيض كاشانى، مجموعه سرودهايى است كه او آن را درست براساس ديوان حافظ و | در بيشتر احاديث شيعه، تصريح شده است كه نجات دهنده دنيا، امام عصر(عج)، يگانه فرزند [[امام حسن عسکری(ع)]] است كه به طرزى خاص و به طور پنهانى متولد مى‌شود و غيبتى طولانى خواهد داشت: غيبت او يك امر لازم و ضرورى و ناشى از ناسپاسى خود مردم مى‌باشد. اثر فيض كاشانى، مجموعه سرودهايى است كه او آن را درست براساس ديوان حافظ و سبک و اوزان غزليات او در وصف و مدح مهدى موعود و علل و موجبات غيبت ايشان به نظم كشيده است. ناظم همان طور كه گفتيم، شوق مهدى را عموماً بر اساس غزليّات حافظ و به ترتيب حروف هجايى سروده است، البته نه همه غزليّات او، زيرا غزليات حافظ چند برابر اثر فيض مى‌باشد. | ||
روش فيض در نگارش اثر اين گونه است كه دو، سه يا چند بيت حافظ را عيناً آورده و مصراعى از آن را تضمين (اقتباس) و تلفيق كرده است. | روش فيض در نگارش اثر اين گونه است كه دو، سه يا چند بيت حافظ را عيناً آورده و مصراعى از آن را تضمين (اقتباس) و تلفيق كرده است. | ||