ترجمه و شرح کشف المراد (شیروانی): تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'مى‏ب' به 'می‌ب')
    جز (جایگزینی متن - 'مى‏ش' به 'می‌‏ش')
    خط ۳۷: خط ۳۷:


    درباره این ترجمه و شرح دو جلدی، چند نکته گفتنی است:  
    درباره این ترجمه و شرح دو جلدی، چند نکته گفتنی است:  
    # شارح در مقدمه‌اش – که آن را در تاریخ آذر 1382ش، در حوزه علمیه قم‏ نوشته - ‌یادآور شده است: «... مکتوب حاضر، ترجمه و شرح مباحث کلامى کتاب شریف «[[كشف المراد في شرح تجريد الاعتقاد]]»، مشتمل بر مقصد سوم تا ششم است... در معرّفى اهمیت [[كشف المراد في شرح تجريد الاعتقاد|كشف المراد]]، به آنچه استاد بزرگوارم [[حسن‌زاده آملی، حسن|علامه حسن‏‌زاده آملى]] بیان فرموده، بسنده مى‌کنم و تنها یادآور مى‏شوم که على‏‌رغم اهمیت این کتاب شریف، تاکنون ترجمه‌‏اى از آن به زبان فارسى عرضه نشده است و یا دست‌کم، بنده سراغ ندارم. روش نگارنده در این مکتوب به‌صورت شرح مزجى، شبیه همان شیوه‏‌اى است که در ترجمه و شرح [[نهاية الحكمة (ط. جامعه مدرسین)|نهاية الحكمة]] و [[اللمعة الدمشقية في فقه الإمامية|لمعه دمشقیه]] به کار بسته‏‌ام؛ یعنى توضیحات مورد نظر و نکات افزودنى داخل علامت [] در میان ترجمه و یا به‌صورت پاورقى آمده است. امیدوارم این نوشته، علاقه‏‌مندان علم کلام را به کار آید»<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ج1، ص3</ref>.
    # شارح در مقدمه‌اش – که آن را در تاریخ آذر 1382ش، در حوزه علمیه قم‏ نوشته - ‌یادآور شده است: «... مکتوب حاضر، ترجمه و شرح مباحث کلامى کتاب شریف «[[كشف المراد في شرح تجريد الاعتقاد]]»، مشتمل بر مقصد سوم تا ششم است... در معرّفى اهمیت [[كشف المراد في شرح تجريد الاعتقاد|كشف المراد]]، به آنچه استاد بزرگوارم [[حسن‌زاده آملی، حسن|علامه حسن‏‌زاده آملى]] بیان فرموده، بسنده مى‌کنم و تنها یادآور می‌‏شوم که على‏‌رغم اهمیت این کتاب شریف، تاکنون ترجمه‌‏اى از آن به زبان فارسى عرضه نشده است و یا دست‌کم، بنده سراغ ندارم. روش نگارنده در این مکتوب به‌صورت شرح مزجى، شبیه همان شیوه‏‌اى است که در ترجمه و شرح [[نهاية الحكمة (ط. جامعه مدرسین)|نهاية الحكمة]] و [[اللمعة الدمشقية في فقه الإمامية|لمعه دمشقیه]] به کار بسته‏‌ام؛ یعنى توضیحات مورد نظر و نکات افزودنى داخل علامت [] در میان ترجمه و یا به‌صورت پاورقى آمده است. امیدوارم این نوشته، علاقه‏‌مندان علم کلام را به کار آید»<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ج1، ص3</ref>.
    #: گفتنی است که هرچند شارح محترم در اینجا تصریح کرده که روشش مزجی است، ولی با مراجعه به کتاب حاضر و دقت در چگونگی این شرح، آشکار می‌شود که چنین نیست و متن و شرح به‌خوبی از یکدیگر تفکیک شده و به‌صورت جداگانه قطعه‌ای از متن آمده، بعد همان متن، ترجمه و بعد شرح شده و حتی برای هرکدام عنوان جداگانه (متن و شرح) ذکر شده است و البته روشن است که این‌گونه شرح، مزجی نیست.
    #: گفتنی است که هرچند شارح محترم در اینجا تصریح کرده که روشش مزجی است، ولی با مراجعه به کتاب حاضر و دقت در چگونگی این شرح، آشکار می‌شود که چنین نیست و متن و شرح به‌خوبی از یکدیگر تفکیک شده و به‌صورت جداگانه قطعه‌ای از متن آمده، بعد همان متن، ترجمه و بعد شرح شده و حتی برای هرکدام عنوان جداگانه (متن و شرح) ذکر شده است و البته روشن است که این‌گونه شرح، مزجی نیست.
    # همچنین شارح در مقدمه دیگرش – که آن را در حوزه علمیه قم نوشته، ولی تاریخش را معین نکرده - ‌یادآور شده است: «... در این شرح، از متنى که توسط [[سبحانی تبریزی، جعفر|حضرت آیت‌الله جعفر سبحانى]] تصحیح و ویرایش شده و نیز در پاره‏‌اى از پاورقى‏ها، از تعلیقات سودمند ایشان، بهره گرفته شد»<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ج2، ص6، پاورقی 1</ref>.
    # همچنین شارح در مقدمه دیگرش – که آن را در حوزه علمیه قم نوشته، ولی تاریخش را معین نکرده - ‌یادآور شده است: «... در این شرح، از متنى که توسط [[سبحانی تبریزی، جعفر|حضرت آیت‌الله جعفر سبحانى]] تصحیح و ویرایش شده و نیز در پاره‏‌اى از پاورقى‏ها، از تعلیقات سودمند ایشان، بهره گرفته شد»<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ج2، ص6، پاورقی 1</ref>.