موجز دائرة معارف الغيبة: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - '| پس از = | پیش از = }} ' به '| پس از = | پیش از = }}')
    جز (جایگزینی متن - '| پس از = | پیش از = }} ' به '| پس از = | پیش از = }}')
    خط ۲۳: خط ۲۳:
    | پس از =
    | پس از =
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}موجز دائره معارف الغيبة به زبان عربى توسط مركز مطالعات تخصصى امام مهدى(عج) نجف تهيه و تنظيم شده است.
     
    موجز دائره معارف الغيبة به زبان عربى توسط مركز مطالعات تخصصى امام مهدى(عج) نجف تهيه و تنظيم شده است.


    بحث مهدويّت از بحث‌هاى ريشه‌دار اسلام، به ويژه مذهب تشيّع مى‌باشد... اين بحث نه تنها در اسلام كه در هم اديان مطرح بوده و مسئله نجات و منجى از مسائل مهم و اساسى اديان در طرح آرمان‌هاى دينى بوده است. البته در اديان غير الهى و مكاتب بشرى، اين مساله تحت عنوان موعود، با معرّفى نجات دهنده و نشان دادن ابعاد جامعه آرمانى موعود ظهورو بروز نموده است. درباره بحث مهدويّت، تا كنون تحقيقات و نوشته‌هاى بسيارى به رشته تحرير در آمده است و صاحبان فكر و انديشه و قلم از زواياى مختلف و با ديدگاه‌هاى گوناگون به اين مساله نگريسته‌اند؛ ولى باز هم زمينه و ميدان براى پژوهش و تحقيق و عرصه‌هاى نو و جديد در اين باره باز است. هدف از تدوين اين فرهنگ‌نامه، سعى در شناساندن هر چه بيشتر حضرت مهدى در تمامى عرصه‌هاى مهدوى بوده است. اساساً فرهنگ‌نويسى به جهت اين كه بايد جامع و دقيق باشد، كارى بس دشوار مى‌باشد. اين فرهنگ نامه يك مجموعه فشرده و كاربردى، حاوى لازم‌ترين دانستنى‌هاى پيرامون موضوعاتى كه به بحث مهدويّت مربوط مى‌باشد، در دست تهيّه از طرف اين مركز است كه جلد اوّل آن كه متضمن پانصد مدخل و به عنوان مقدّمه براى آن فرهنگ جامع مى‌باشد، منتشر شده است. مدخل‌هاى اثر كه بر اساس حروف تهجى ترتيب يافته است، شامل فرهنگ‌نامه‌اى از مفاهيم، اصطلاحات، اشخاص، وقايع و فرقه‌هاى مرتبط با موضوع مهدويّت است.. اطلاعات فرهنگ‌نامه‌ها از متون روايى، تاريخى، قرآنى و ادعيه استخراج و به صورت مقاله‌هاى كوتاه تدوين يافته است. و مى‌توان گفت دربار اغلب عنوان‌هاى اين فرهنگ‌نامه مى‌توان مقاله مبسوط، حتى جزوه و كتاب نوشت. آن گونه كه نوشته‌اند، ليكن هدف اين بوده كه در حداقل عبارات و دور از شرح و بسط غير ضرورى و قلم فرسايى، مفيدترين آگاهى‌هاى لازم فشرده و كاربردى به خواننده ارائه شود. از ديگر ويژگى‌هاى اين فرهنگ‌نامه آن است كه در پايان بعضى از مدخل‌ها مطالب مربوط به هر عنوان با فلش به كلماتى ارجاع داده شده كه آن‌ها در اين كتاب مورد بحث قرار گرفته است. با مراجعه به مدخل‌هاى مشابه و نزديك به هم يا مرتبط، مى‌توان اطلاعات بيشترى به دست آورد؛ مثلاً اصحاب الصابون بعد از معرفى آن در پايان اين گونه آمده: راجع: الحيرة، ويژگى ديگر اين فرهنگ‌نامه، تعدادى از مدخل‌ها نيز با فلش به مدخل ديگر ارجاع داده شده است؛ مانند اصحاب المصاحف راجع: الزيديه كه بايد مطلب را در عنوان دوم جستجو كرد.
    بحث مهدويّت از بحث‌هاى ريشه‌دار اسلام، به ويژه مذهب تشيّع مى‌باشد... اين بحث نه تنها در اسلام كه در هم اديان مطرح بوده و مسئله نجات و منجى از مسائل مهم و اساسى اديان در طرح آرمان‌هاى دينى بوده است. البته در اديان غير الهى و مكاتب بشرى، اين مساله تحت عنوان موعود، با معرّفى نجات دهنده و نشان دادن ابعاد جامعه آرمانى موعود ظهورو بروز نموده است. درباره بحث مهدويّت، تا كنون تحقيقات و نوشته‌هاى بسيارى به رشته تحرير در آمده است و صاحبان فكر و انديشه و قلم از زواياى مختلف و با ديدگاه‌هاى گوناگون به اين مساله نگريسته‌اند؛ ولى باز هم زمينه و ميدان براى پژوهش و تحقيق و عرصه‌هاى نو و جديد در اين باره باز است. هدف از تدوين اين فرهنگ‌نامه، سعى در شناساندن هر چه بيشتر حضرت مهدى در تمامى عرصه‌هاى مهدوى بوده است. اساساً فرهنگ‌نويسى به جهت اين كه بايد جامع و دقيق باشد، كارى بس دشوار مى‌باشد. اين فرهنگ نامه يك مجموعه فشرده و كاربردى، حاوى لازم‌ترين دانستنى‌هاى پيرامون موضوعاتى كه به بحث مهدويّت مربوط مى‌باشد، در دست تهيّه از طرف اين مركز است كه جلد اوّل آن كه متضمن پانصد مدخل و به عنوان مقدّمه براى آن فرهنگ جامع مى‌باشد، منتشر شده است. مدخل‌هاى اثر كه بر اساس حروف تهجى ترتيب يافته است، شامل فرهنگ‌نامه‌اى از مفاهيم، اصطلاحات، اشخاص، وقايع و فرقه‌هاى مرتبط با موضوع مهدويّت است.. اطلاعات فرهنگ‌نامه‌ها از متون روايى، تاريخى، قرآنى و ادعيه استخراج و به صورت مقاله‌هاى كوتاه تدوين يافته است. و مى‌توان گفت دربار اغلب عنوان‌هاى اين فرهنگ‌نامه مى‌توان مقاله مبسوط، حتى جزوه و كتاب نوشت. آن گونه كه نوشته‌اند، ليكن هدف اين بوده كه در حداقل عبارات و دور از شرح و بسط غير ضرورى و قلم فرسايى، مفيدترين آگاهى‌هاى لازم فشرده و كاربردى به خواننده ارائه شود. از ديگر ويژگى‌هاى اين فرهنگ‌نامه آن است كه در پايان بعضى از مدخل‌ها مطالب مربوط به هر عنوان با فلش به كلماتى ارجاع داده شده كه آن‌ها در اين كتاب مورد بحث قرار گرفته است. با مراجعه به مدخل‌هاى مشابه و نزديك به هم يا مرتبط، مى‌توان اطلاعات بيشترى به دست آورد؛ مثلاً اصحاب الصابون بعد از معرفى آن در پايان اين گونه آمده: راجع: الحيرة، ويژگى ديگر اين فرهنگ‌نامه، تعدادى از مدخل‌ها نيز با فلش به مدخل ديگر ارجاع داده شده است؛ مانند اصحاب المصاحف راجع: الزيديه كه بايد مطلب را در عنوان دوم جستجو كرد.