بریجز، هارفورد جونز: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '{{وابسته‌ها}}' به '{{وابسته‌ها}} ') |
(غنی سازی متن) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR03915.jpg|بندانگشتی|بریجز، هارفورد جونز]] | [[پرونده:NUR03915.jpg|بندانگشتی|بریجز، هارفورد جونز]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |بریجز، هارفورد جونز | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | جونز، هارفورد | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |12 ژانویه 1764 م | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |انگلستان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1847 م | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[خاطرات سرهار فورد جونز: روزنامه سفر خاطرات هیئت اعزامی انگلستان به ایران]] | ||
[[ده سفرنامه]] | [[ده سفرنامه]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE3915AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''سِر هارفورد جونز Sir Harford Jones ''' | '''سِر هارفورد جونز Sir Harford Jones (زادهٔ ۱۲ ژانویه ۱۷۶۴- مرگ ۱۷ مارس۱۸۴۷) دیپلومات و نویسنده بریتانیایی بود. او نخستین وزیر مختار بریتانیا در ایران بود.''' | ||
اين نويسنده و ديپلمات انگليسى كه نخستين وزير مختار بريتانيا در ايران بود، در دوازدهم ژانويه 1764 ميلادى در انگلستان زاده شد. او در جوانى به كمپانى هند شرقى پيوست و در جايگاه نماينده اين شركت، در سال‌هاى 1783 - 1794 در بصره به خدمت‌گزارى سرگرم شد و از 1798 تا 1806 در بغداد به سر برد. او كه با چيرگى فراوانى بر زبان‌هاى شرقى و به پشتيبانى رابرت داندس در قالب وزير مختار و نماينده ويژه بريتانيا به ايران فرستاده شد و از 1807 تا 1810 در اين كشور ماند. | اين نويسنده و ديپلمات انگليسى كه نخستين وزير مختار بريتانيا در ايران بود، | ||
در دوازدهم ژانويه 1764 ميلادى در انگلستان زاده شد. او در جوانى به كمپانى هند شرقى پيوست و در جايگاه نماينده اين شركت، در سال‌هاى 1783 - 1794 در بصره به خدمت‌گزارى سرگرم شد و از 1798 تا 1806 در بغداد به سر برد. او كه با چيرگى فراوانى بر زبان‌هاى شرقى و به پشتيبانى رابرت داندس در قالب وزير مختار و نماينده ويژه بريتانيا به ايران فرستاده شد و از 1807 تا 1810 در اين كشور ماند. | |||
او در 1807 به دريافت لقب بارونت مفتخر شد؛ لقبى كه از مأموريت والاى او در ايران حكايت مى‌كرد. دست‌آورد بزرگ او در اين سفر، بستن پيمان دوستى ميان بريتانيا و ايران بود كه راه هندوستان را بر فرانسويان هم‌چنان بسته نگاه مى‌داشت. او هم‌چنين به كار مستشاران انگليسى در ايران آسيب رساند و راه آشتى ايران و روسيه را بست. او در پى پيمان فينكنشتاين در مىِ 1807 در لهستان، ميان نمايندگان فتحعلى شاه قاجار و فرانسه كه واكنش تند بريتانيايى‌ها را به دنبال آورد، به ايران گسيل شد؛ يعنى هنگامى كه جان ملكم، نخستين نماينده انگليسى در ايران، از سفر خود به اين كشور چيزى به دست نياورد، سر هارفورد جونز به فرمان پادشاه انگليس بدان‌جا روانه شد. | او در 1807 به دريافت لقب بارونت مفتخر شد؛ لقبى كه از مأموريت والاى او در ايران حكايت مى‌كرد. دست‌آورد بزرگ او در اين سفر، بستن پيمان دوستى ميان بريتانيا و ايران بود كه راه هندوستان را بر فرانسويان هم‌چنان بسته نگاه مى‌داشت. او هم‌چنين به كار مستشاران انگليسى در ايران آسيب رساند و راه آشتى ايران و روسيه را بست. او در پى پيمان فينكنشتاين در مىِ 1807 در لهستان، ميان نمايندگان فتحعلى شاه قاجار و فرانسه كه واكنش تند بريتانيايى‌ها را به دنبال آورد، به ايران گسيل شد؛ يعنى هنگامى كه جان ملكم، نخستين نماينده انگليسى در ايران، از سفر خود به اين كشور چيزى به دست نياورد، سر هارفورد جونز به فرمان پادشاه انگليس بدان‌جا روانه شد. | ||