رجعت و معراج، به ضمیمه هفت مقاله دیگر: تفاوت میان نسخه‌ها
(لینک درون متنی) |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR18312J1.jpg|بندانگشتی|رجعت و معراج، بهضمیمه هفت مقاله دیگر]] | [[پرونده:NUR18312J1.jpg|بندانگشتی|رجعت و معراج، بهضمیمه هفت مقاله دیگر]] | ||
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | ||
|+ | |+ | ||
|- | |- | ||
! نام کتاب!! data-type= | ! نام کتاب!! data-type="bookName" |رجعت و معراج، بهضمیمه هفت مقاله دیگر | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر کتاب | |نام های دیگر کتاب | ||
|data-type= | | data-type="otherBookNames" | | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
|data-type= | | data-type="authors" |[[رفيعي قزويني، ابوالحسن]] (نويسنده) | ||
[[بندرچي، محمد رضا]] (گردآورنده) | [[بندرچي، محمد رضا]] (گردآورنده) | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|- | |- | ||
|زبان | |زبان | ||
|data-type= | | data-type="language" | فارسي | ||
|- | |- | ||
|کد کنگره | |کد کنگره | ||
|data-type= | | data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |BP 22/4 /ر7ر3 | ||
|- | |- | ||
|موضوع | |موضوع | ||
|data-type= | | data-type="subject" |رجعت | ||
فلسفه اسلامي - مقاله‌ها وخطابه‌ها | فلسفه اسلامي - مقاله‌ها وخطابه‌ها | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
|- | |- | ||
|ناشر | |ناشر | ||
|data-type= | | data-type="publisher" |طه | ||
|- | |- | ||
|مکان نشر | |مکان نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishPlace" |ايران - قزوين | ||
|- | |- | ||
||سال نشر | ||سال نشر | ||
|ata-type= | | ata-type="publishYear" |مجلد1: 1368ش , | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
|data-type= | | data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE18312AUTOMATIONCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''رجعت و معراج، بهضمیمه هفت مقاله دیگر'''، تألیف سید ابوالحسن رفیعی | '''رجعت و معراج، بهضمیمه هفت مقاله دیگر'''، تألیف [[رفيعي قزويني، ابوالحسن|سید ابوالحسن رفیعی قزوینی]]، رساله مختصری است پیرامون موضوع رجعت ائمه(ع) پس از ظهور قائم(عج) و مسئله معراج پیامبر(ص) و شبهات مطرحشده پیرامون آن که بههمراه هفت مقاله از مؤلف، به اهتمام [[بندرچي، محمد رضا|محمدرضا بندرچی]] به چاپ رسیده است. | ||
=== انگیزه تألیف=== | === انگیزه تألیف=== | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب با دو مقدمه از ناشر و محمدرضا بندرچی آغاز و مطالب در سه بخش اصلی، در یازده فصل، تنظیم شده و هفت مقاله نیز در انتهای کتاب آمده است. | کتاب با دو مقدمه از ناشر و [[بندرچي، محمد رضا|محمدرضا بندرچی]] آغاز و مطالب در سه بخش اصلی، در یازده فصل، تنظیم شده و هفت مقاله نیز در انتهای کتاب آمده است. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
در بخش نخست، در دو فصل، به موضوع رجعت پرداخته شده است. نویسنده در فصل اول، ابتدا مقدماتی را به شرح زیر عنوان نموده و سپس نتیجهگیری کرده است: | در بخش نخست، در دو فصل، به موضوع رجعت پرداخته شده است. نویسنده در فصل اول، ابتدا مقدماتی را به شرح زیر عنوان نموده و سپس نتیجهگیری کرده است: | ||
در مقدمه اول، این امر اثبات شده است که توجه دوباره روح به بدن عنصری که از احکام و لوازم و قاهریت سنخ روحانی بر اجسام است، ممکن، بلکه علاقه قاهریت بهطوری است که شناخت بعد از موت باقی است و زوال آن، ممتنع است. | در مقدمه اول، این امر اثبات شده است که توجه دوباره روح به بدن عنصری که از احکام و لوازم و قاهریت سنخ روحانی بر اجسام است، ممکن، بلکه علاقه قاهریت بهطوری است که شناخت بعد از موت باقی است و زوال آن، ممتنع است. | ||
در مقدمه دوم، اثبات شده است که روح پیامبر(ص) و ائمه(ع)، معلم و مهذب کل افراد بشر و رساننده عموم به سعادت عظمی است و به قاعده اینکه هر موجودی را خاصیتی است، خاصیت وجودی ایشان هم همین تعلیم و تهذیب عمومی است و به گواه تاریخ، بروز اثر و طلوع آفتاب سعادت در حوزه مدینه انسانی، بهواسطه وجود موانعی، در زمان خودشان ممکن نشد؛ چنانکه حال کنونی حوزه بشر، بهترین شاهد و برهان بر این مطلب است؛ پس به ضرورت عقل در مقدمه سوم که قسر و ممنوع شدن از کمال و اثر طبیعی، محال است دائم باشد، باید روزی باشد که نفوس معلمین مدرسه دنیا، در مقام تعلیم عمومی برآیند و ارواح انبیا(ع) و ائمه(ع)، توجهی به بدنهای خود نموده و خود را در جامعه نمایان کنند و موانع و قواسر از مقابل آثار و نفوذ خاصیت این قوای الهی، رفع شود و معلمین الهی که وظیفه ذاتیه آنها، تعلیم همه مردم دنیاست، در مقام تعلیم و تهذیب سرتاسر نفوس بشر برآیند و انسان را به مقام کمال و تمام فعلیت خود رسانند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص21-22</ref>. | در مقدمه دوم، اثبات شده است که روح پیامبر(ص) و ائمه(ع)، معلم و مهذب کل افراد بشر و رساننده عموم به سعادت عظمی است و به قاعده اینکه هر موجودی را خاصیتی است، خاصیت وجودی ایشان هم همین تعلیم و تهذیب عمومی است و به گواه تاریخ، بروز اثر و طلوع آفتاب سعادت در حوزه مدینه انسانی، بهواسطه وجود موانعی، در زمان خودشان ممکن نشد؛ چنانکه حال کنونی حوزه بشر، بهترین شاهد و برهان بر این مطلب است؛ پس به ضرورت عقل در مقدمه سوم که قسر و ممنوع شدن از کمال و اثر طبیعی، محال است دائم باشد، باید روزی باشد که نفوس معلمین مدرسه دنیا، در مقام تعلیم عمومی برآیند و ارواح انبیا(ع) و ائمه(ع)، توجهی به بدنهای خود نموده و خود را در جامعه نمایان کنند و موانع و قواسر از مقابل آثار و نفوذ خاصیت این قوای الهی، رفع شود و معلمین الهی که وظیفه ذاتیه آنها، تعلیم همه مردم دنیاست، در مقام تعلیم و تهذیب سرتاسر نفوس بشر برآیند و انسان را به مقام کمال و تمام فعلیت خود رسانند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص21-22</ref>. | ||